ruzie 'moordvrouw'

hoofdstuk 9

Evert pov:

We horen een gil. Het is eerste waar ik aan denk is Fenna. Ik sprint de auto uit, naar het gebouw. Bram rent achter mij aan en Liselotte ook. Iets daarachter het AT. Bram roept me nog: Evert wacht nou op het AT je weet nooit wat daarbinnen gebeurt." ik trek mij er niks van aan en ik ren door. Zodra ik binnenkom kom ik in een grote ruimte. In die ruimte liggen vijf vrouwen. Waarschijnlijk allemaal dood, verder zie ik drie deuren. Ik probeer meteen de eerste, Liselotte probeert die daarnaast. Als ik mijn deur open doe zie ik een kantoor. Ik kijk rond, dan zie ik ineens nog een deur in het kantoor. "Liselotte Bram hier is het denk ik!" de deur zit op slot met al mijn gewicht duw ik tegen de deur aan waardoor hij open gaat.  We komen terecht in een lange gang. Overal hangen foto's van Fenna en Liselotte wanneer ze op de bank zitten, buiten lopen, aan het politiebureau en zelfs wanneer ze slapen. Liselotte blijft stilstaan bij de foto's. Ook hangen er foto's van andere meisjes, de meisjes die nu dus dood zijn, maar ik loop verder naar achter. Naar die laatste deur. Ik duw hem open. Op de grond zie ik twee mannen liggen. Eentje met een plas bloed en een ligt gewoon levenloos op de grond. Verder zie ik een bed en daar ligt ze. "FENNA FENNA HOOR JE ME!!" ik ren op haar af. Ze ligt er in ondergoed. Ik trek mijn jas uit en doe haar die aan. Ik voel aan haar hartslag. Ik voel de hartslag bijna niet. Al snel hoor ik bram aankomen met liselotte. Liselotte begint met huilen. "iss iss... is ze dood evertt?" ik knik nee. Ze valt in brams armen. Met fenna in mijn armen loop ik de kamer uit naar buiten. Daar leg ik haar in de ambulance. Bram en Liselotte komen naar buiten, Liselotte is nog steeds aan het huilen. Ik vraag mij af waarom. "meneer wilt u mee in de ambulance?" "ja heel graag" ik stap in en we rijden weg. "gaat ze het redden" vraag ik met een brakke stem. de zuster kijkt mij aan "dat weet ik nog niet, ze is er erg slecht aan toe." er rolt een traan over mijn wang. Ik blijf naar Fenna staren.Ze ziet er erg slecht uit. Als we aankomen bij het ziekenhuis word ik voor de klapdeuren tegengehouden. Ik ga in de wachtkamer zitten. Ik denk aan wat voor een klootzak ik ook eigenlijk ben, door mij gaat ze nu misschien wel dood. Ik word uit mijn gedachten gehaald door Bram. "he gast weet je al wat?" ik knik nee. Liselotte gaat naast mij zitten "dit is allemaal mijn schuld... als mijn jeugd niet zo kut was geweest dan was dit nooit gebeurd. Al die andere meisje.. zijn ook door mij dood. weet je evert dat waren mijn vriendinnen die ik door de jaren heen heb gehad. al die meisjes" ik schrik van wat liselotte zegt. dat had ik niet verwacht."lies zo moet je niet denken, hier kan jij niks aan doen." zegt bram die geruststellende geluiden maken. "lies het is niet jou schuld, het is nog veel eerder mijn schuld. als ik niet zo'n klootzak tegen haar was." bram geeft mij een schouderklopje " gast, liefde doet wat met je. zelfs jij kan er niks aan doen." ik krijg een lichte glimlach door mijn tranen heen. "evert?!, ben jij verliefd op Fenna.." ik begin met blozen " jaa. ja ik ben verliefd op Fenna liselotte..." er verschijnt ook bij haar nu een glimlach op haar gezicht. Menno en Carla komen ineens tevoorschijn "zozo evert dat hadden wij niet verwachten." zegt carla. " nee idd, maar het is wel leuk toch twee stelletjes" zegt menno. die de nadruk legt op twee en dan naar bram en liselotte kijkt waardoor zij beiden beginnen met blozen, en daardoor ik weer in de lach schiet. Er komt een arts naar ons toe. "zijn jullie hier voor Fenna Kremer?!" "ja hoe gaat het met haar?!!" ik merk dat ik zenuwachtig word. "we hebben in dit geval nog slecht nieuws voor jullie...."

----------------------------------------------------------------------

leuke cliffhanger he :)

morgen komt weer een nieuw deeltje, ik hoop dat jullie zondag wel goed is zonder moordvrouw. ik zal jullie vertellen ik moet er wel even aan wennen.......