ruzie 'moordvrouw'

Hoofdstuk 13

Bram pov:
Evert heeft met trillende handen zijn mobiel vast. Hij luistert alleen maar. Gespannen wacht ik af wat het ziekenhuis allemaal zegt tegen Evert. Evert zijn gezichtsuitdrukking is niet te pijlen. "Bedankt" Evert springt op en pakt zijn jas en rent zowat naar buiten ik wil hem nog roepen maar hij is al weg. "Wat heeft hij dan?" Vraagt Samantha. Ik steun ik heb geen zin om alles uit te leggen. "Nou waarom" ze dringt nu er aan waardoor ik geen keus heb. "Oke Samantha ik hou het kort, voordat jij hier kwam was een van onze collega's ontvoerd zij is in coma geraakt en we waren in spanning omdat ze vandaag eigenlijk de beademing zouden stoppen en nu heeft Evert dus nieuws gekregen van haar, maar ik heb geen idee wat het nieuws is" " oke en waarom weet ik dat nu pas?" "Kijk samantha, wij zijn als een grote familie. Vooral Fenna, diegene die in coma ligt, heeft niks anders dan haar werk. Liselotte haast ook niet. Carla en Menno zijn als ouders. Dus jij komt er nu bij en daar moeten wij even aan wennen, en ook met Fenna is het allemaal zwaar voor ons." Samantha knikt een beetje afwezig net alsof ze het niet wil horen "maar Evert doet dan wel heel afwezig, ze zijn geen stelletje toch, daar heeft hij mij tenminste niks over gezegd." "Nee dat zijn ze niet en daar heeft hij een andere reden voor die iij niet hoeft te weten. En als je het niet erg vind ga ik nu mijn vriendinnetje uit haar laboratorium halen en met haar naar het ziekenhuis naar Fenna. Doei Samantha" ik draai mij om en loop richting het lab van Liselotte. Ik klop drie keer en dan doe ik de deur open "lies, trek je jas aan we gaan naar het ziekenhuis" ze kijkt op "is Fenna.." "Ik weet het niet Evert kreeg net een telefoontje en toen rende hij weg." Liselotte wist niet hoe snel zij haar jas kon pakken en liep met mij mee. "Lies we moeten nog even naar Carla en Menno. Zij willen ook mee denk ik." Ze knikt. We gaan naar Carla's kantoor. Liselotte maakt de deur open. Carla en Menno waren druk in gesprek. "Carla? We hebben nieuws van Fenna. Gaan jullie mee naar het ziekenhuis?" Menno en Carla kijken elkaar aan. "Ga jij maar Carla ik blijf hier wel met Samantha. Ik kom later wel." "Uh we weten nog niet of het goed of slecht nieuws is he Carla en Menno" "oh, uhm nou in dat geval ga ik wel mee" je hoort aan Menno zijn stem dat hij nu wat gespannen is. Zodra we Carla's kantoor uitlopen komt Samantha op ons af. "Mag ik ook mee? Ik wil haar wel
Ontmoeten" "Samantha je kent haar niet wij weten niet eens of het slecht of goed nieuws is" "ja maar als het slecht is kan ik Evert toch troosten?" Ik kan op dit moment mijn lach niet in houden, naast mij hoor ik ook iemand lachen, Menno komt ook niet meer bij. Carla komt er tussen "Vooruit, maar eerst blijf je even op de gang voordat wij het nieuws te horen krijgen" nadat menno en ik uitgelachen zijn, denken we weer even aan Fenna's situatie. We lopen over de parkeerplaats. Liselotte gaat bij mij in de auto en Carla bij Menno. Liselotte is stil en kijkt naar buiten "lies gaat het wel?" Ze heeft tranen in haar ogen staan "bram, als het slecht nieuws is vergeef ik het mezelf nooit." "Lies, het is echt geen slecht nieuws, vertrouw mij nou maar". "Maar Bram dan had Evert toch allang gebeld?" "Ah nee joh, Evert is helemaal weg van Fenna die heeft dan echt geen tijd voor ons." Liselotte krijgt een glimlach door haar tranen.
We rijden de parkeerplaats op van het ziekenhuis, ik pak Liselottes hand vast. Ze knijpt in mijn hand en ik geef haar een kleine glimlach. Menno Carla en Samantha stappen ook uit de auto. Carla haar gezichtsuitdrukking is bezorgd net zoals die van Menno. Samantha loopt er gewoon vrolijk naast. "Samantha, we zijn hier voor iets serieus, doe iets minder vrolijk alsjeblieft" ze negeert het en gaat gewoon vrolijk door. We nemen de lift naar Fenna haar kamer. We zien Evert net de kamer uit komen. Hij heeft rode ogen zijn haar zit een beetje warrig, maar toch heeft hij een glimlach op zijn gezicht. Hij ziet ons. "Jongens, het is ongelofelijk" hij straalt zowat ."wat is er dan Evert" vraagt Carla serieus. "Fenna is uit haar Coma.." Liselotte vliegt mij om de hals ze heeft tranen, deze keer van geluk. Ook Menno en Carla vliegen elkaar om de nek. " ik ben al bij haar geweest. Ze zag er goed uit, nu is de arts even wat testjes aan het doen. We mogen straks weer bij haar" Nog steeds rollen er tranen over zijn wangen. "Evert waarom huil je het is toch goed?" Vraagt Samantha. Nu pas ziet Evert dat Samantha mee was. "Dit noem je tranen van geluk Samantha, en waarom ben je eigenlijk mee? Je kent Fenna niet eens" "jongens jongens rustig" Carla komt er net op tijd tussen, ze ziet al gewoon dat er anders een ruzie aan kwam. De arts komt naar buiten. "Mogen we bij haar?" Vraagt Liselotte. "Wacht even, ik wil eerst wat vertellen. Met mevrouw Kremer is alles in orde. Er lijkt niks verkeerd te zijn. Ze moet hier nog wel 1 week blijven voor de zekerheid. Nu mag u bij haar" we lopen naar binnen. Fenna heeft een lach op haar gezicht. "Heeee fen wat zie je er goed uit." Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel, Carla Menno en Liselotte volgen mijn voorbeeld. Samantha blijft in de hoek van de kamer staan. Het is heel gezellig, dan pas ziet Fenna dat er een onbekende vrouw in de kamer staat. "Wie is dat dan? Is dat je vriendin ofzo Evert." En ze geeft Evert een knipoog. Liselotte en ik beginnen te lachen. Evert gromt wat. Nu pas komt Samantha naar voren lopen. "Hoi, ik ben Samantha je nieuwe collega!" "Oh hoi ik ben dus Fenna" fenna lijkt er geen probleem mee te hebben dat we een nieuwe collega hebben. Als ik iets later op op mijn horloge kijk zie ik dat het al acht uur 's avonds is. "Zullen we gaan? Dan kan Fenna haar rust even pakken" zeg ik maar. Liselotte geeft Fenna nog een knuffel. "Ik kom morgen weer even Fen" ook Carla, Samantha en Menno gaan mee. Evert blijft zitten. "Ik blijf nog even, tot morgen" "tot morgen, en hou je taai he Fen" "daaggh" we lopen het ziekenhuis uit. Samantha is met Carla aan het praten. Ik hou Liselotte even tegen "lies wees is stil moet je nu luisteren." We luisteren hun gesprek af. "Carla, ik zou wel graag Everts partner willen blijven. We kunnen het namelijk goed vinden. Ik hoorde dat Evert en Fenna tegenpolen zijn dus misschien kan ik beter Everts vaste partner worden?" Zegt samantha. "Uhm samantha daar moet ik nog even over nadenken, maar het is fijn om te horen dat je het goed met Evert kan vinden!".
Ik kijk naar Liselotte "wattafuck achter haar rug om een beetje de bitch uithangen. Ik wist wel dat het niet klopte." Zeg ik. "We kijken morgen wel verder we gaan nu naar huis goed?" Ik knik en we lopen naar de auto. En rijden naar huis.

-----------------------------------
Oke het is niet mijn beste deel, maar ik wilde wel graag een deel posten. Het verhaal is nog niet afgelopen als jullie dat denken!
En vertrouwen jullie Samantha........