I Still...

Prologue

Parehong pareho sila.

Bitter na hopeless romantic.

Kasi nga heartbroken.

Parehong nagmahal

Parehong nasaktan

Parehong hindi pa nakakapag-move on

At parehong pinagtagpo ng tadhana.

Paano nga ba ang dalawang heartbroken ang pinagtagpo ng tadhana?

Matututo na ba silang mag move-on at magmahal muli?

O mananatiling sarado ang kanilang pusong nasaktan?

Sa kuwentong ito, mga heartbroken na ba ang magwawagi sa laban?

O mananatili pa rin silang sawi sa pag-ibig?

"Siguro nga, wala talaga akong dapat pagsisihan. Because it's not my loss right? Ang alam ko lang ay ginawa ko na lahat, but I guess you won't really feel the same. Sabi nga nila, you don't know what you had when you realized it was gone." – Thea

"Ang hirap lang isipin na paulit-ulit man akong masaktan... mahal ko pa rin ang taong mahal ko. At kahit anong mangyari, hindi pa rin nawawala ang nararamdaman ko. Trying's better than nothing right? Kasi kung ganoon, kahit rejected ako, at least hindi ako nagsisi." – Gelo

"Nakakainis lang isipin na hindi ko kayang maturuan ang puso kong pasaway. May sariling isip din pala iyon at nagmahal ng wala akong kaalam alam. If only I knew that back then... I should have loved you. Not because I pity you... pero dahil alam kong mamahalin mo ng buong buo ang puso ko." - Tim

"Regretful. That's what I've felt right now. Sana ganito na lang, sana ganoon na lang. para sana tayo rin ngayon. Kaso iba na ihip ng hangin, iba na ang panahon, iba na ang nararamdaman ng karamihan... and I hate myself for being like this." - Anie