My Mr. Tutor

Chapter 01.

"Hey Savie, how's your day?" Tanong ni Amy sa akin pag-upo ko sa tabi niya.
"At least fine for now, but I don't think for the rest of the day." Sagot ko, nang nakapangalumbaba habang nilalaro ang cup ng coffee ko at paikot ko itong hinahalo.
Haist bakit kasi kailangan ko pang pasukan ang Statistics na yan eeh, aaminin ko hindi ako math lover isa ako sa milyong milyong studyante na gustong ipa-ban ang lahat ng klase ng math, Trigonometry, Calculus, Arithmetic, Geometry, basta lahat ng bagay na may kinalaman ang math
"Hello, Earth to Savie, tulaley lang ano nanaman ba kasi iniisip mo akin na nga yang coffee at cake mo bago pa lumamig sayang naman kung hindi makain." Nagising ako sa malalim kong pagiisip nang kuhanin ni Mich ang kape sa kamay ko haist talagang pag kaibigan mo aagawin nalang kahit hawak muna.
"That's mine, ang takaw mo sumpungin ka sana ng nerbyos." Inagaw ko ulit sa kanya ang kape ko.
"What, so you're cursing us, na ha, and look who's talking?" Nagulat ako nang bigla niya akong binatukan. At himas ang ulo nagpout ako at sinumbong ko siya.
"Ouuuuch that hurt, Amy. Oh, inaaway nanaman ako ni Mich." Pagsusumbong ko pero mukhang wala siyang pakialam sa away namin at patuloy lang sa pagbabasa niya ng book mas mahalaga pa ba yung librong yun kesa sa akin sabay pout ng lips ko.
"Bahala kayong dalawa, kahit magsabunutan pa kayo at magpatayan." Sabi niya at nilipat ang pahina ng librong binabasa niya, no hindi manlang tumingin sa amin. Tsk sa tingin ko nga mas mahalaga yung book na yun.
"Ang hard mo." Sabay naming banggit ni Mich nagkatinginan kaming dalawa at buhat nun ang masamang balak sa aming kaibigan at sabay pinanggigilan ang pisngi nito.
Ooooouch, stop it guys, sinisira nyo ang maganda kong face." Napabitaw siya sa librong binabasa niya at sapo ang pisngi.
Tinigilan na namin ang pagkurot bago pa siya maiyak sa sakit, believe me, ganito kaming tatlo lagi pag magkakasama hindi nawawala ang asaran harutan and worse, sakitan iyan ang matatawag kong tunay na kaibigan. We've been friends for more than 10 years, yes, elementary palang magkakaibigan na kami.
Girls, I need your help, and please say yes." Seryosong tanong ko sa kanila napatigil naman sa pagtawa si mich, habang hawak parin ang pisngi seryosong napatingin naman si Amy sa akin.
Well, it depends on what kind of help you need, right?" Tumango si Mich.
Yup, because you sound creepy, so tell us anong maitutulong namin mahal na prinsesa." I knew she would use that word again, and I just hate it, but kailangan ko tulong nila, so ignore it, muna.
"Just say yes, muna, please, please." Pagpapacute ko sa dalawa because when I tell them the truth, siguradong tatanggi sila.
"No hanggat hindi mo sinasabi kung ano iyon." Haist kahit kailan talaga hindi ko maiisahan ang dalawang ito sabagay asa pa akong maiisahan ko sila eh doon sila magaling. I have no choice but to tell them the truth.
"Buntis ako."
I don't know what to say, but
yung reaction nila was so epic, Nabulunan si Amy sa Cake na kinakain niya while Mich burst out the coffee inside her mouth, ahmmm, that's kind of disgusting.
"Bu-buntis ka seriously, kailan pa ilang weeks na or-or month." Histerical na tanong ni Mich at napatayo pa.
"Sav anong pagkukulang naming mga kaibigan mo para malihis ka ng landas. Sabihin mo sino ang ama ng batang ipinagdadala mo?" Pagdadrama naman ni Amy; at pinagsisihan kong sinabi ko sakanila ang bagay na ito. Pinagtitinginan na kami ngayun tuloy ng mga tao, kaya hinila ko ang dalawa palabas ng cafe. At binatukan.
"Yah nakakahiya kayong dalawa I was just kidding. Okay, I'm not pregnant. Actually, I really need a tutor on my Statistics at kayo ang naisip ko, please say yes, please." Sabay naman akong binatukan ng dalawa.
"What? Tsk hindi yun magandang biro Sav and no alam mo kung paano ako nagsunog ng kilay noon para lang maipasa ang Stat." Sabi ni Amy na konti na lang ay isumpa ang subject na ito, tumingin ako kay Mich at nag puppy eyes sa kanya at siya na lang ang pagasa ko she hate math too, pero alam kong magaling siya dito.
"Capital N.O. Savannah Jane Andrada No, no, no kahit magpa cute ka pa mag puppy eyes ka no parin."
Nanlumo ako bigla sa pagtanggi nila, kahit kaylan talaga ang rude nila sa akin hindi man lang natinag sa cuteness at puppy eyes ko I need to do something para pumayag sila.
"I'll pay you, just name your price." This is it; give them a price to deal with it. Bibigay din sila go Savannah.
"Really?" Yes, bumigay din ang isa. Nag twinkle ang mga mata ni Mich, come on, I know you like it dahil naka freeze lahat ng credit card mo.
"Yup, so that means yes, I guess."
Ahmmmm, no, I'd already have my credit card, binalik na ni Mommy." What ang malas naman wrong timing si tita? Parang sa kandila na unti unti nang nauubos ang kandilang hawak ko gaya ng pagkaubos ng pag-asa na tutulungan ako ng dalawang ito.
"What if I'll buy you anything you want as a treat? Just say yes."
"Sav hindi kami patay gutom tulad mo na oras oras minu- minuto gutom." Ang hard mo naman Amy sabihan talaga akong patay gutom hindi nalang PG, alam ko na please sana kumagat sila, ok lang basta may mag tutor sa akin.
Ok, fine, last, I'll do everything you want me to do. Uh, make me your slave. If you want, I'll drive you papasok at pauwi ng school or I'll carry your bag. Just say yes, please, Amy, Mich. I really need to pass this subject." And now full force na ang pagpapacute at awa effect ko sa dalawa.
"Whoa Savie, ganyan kana talaga kadesperado sa bagay na ito?" At para akong maliit na tuta na tumango kay Amy.
"I like that. I mean, the thought of you, "Savannah Jane Andrada, the daughter and one of the heiresses of Andrada RealState Comp, is a slave."
Oh, please, Mich, just say yes if you want; no need to mention that thingy." Seryoso I hate being called the heiress of that company.
Hmmmm, Still no Sav, sorry."
"Amy?"
"No."
At sa kasamaang palad hindi pumayag ang mga kaibigan ko na i-tutor ako saklap ng buhay ko, and now I'm on my own, paano ko ngayon maipapasa ang Statistics ko wala na akong maisip na paraan. Lord, please give me a tutor. I promise I'll be a good daughter from now on, a good friend, and a good servant of you. Then someone bumped on me and felt the hot liquid in my katawan.
"What the hell, oh my God, ang dress ko no, no." Dali dali kong pinunasan ang dress ko na natapunan ng Coffee ng nakabangga ko sa hall way papuntang Locker Room, haist napaka clumsy naman ng taong ito hindi ba siya tumitingin sa dinaraanan niya.
"So.. sorry, miss ka-kasalanan mo rin naman eh hindi ka kasi tumitingin sa dinaraanan mo." Tumaas ang kilay ko sa narinig ko. Ang kapal naman ng face ng lalaking ito at siya pa ang may ganang magalit ako na nga ang natapunan niya ng coffee, and oh, I know kung bakit niya ako natapunan.
"What, so ako pa ngayon ang may kasalanan at hindi tumitingin sa dinaraanan bakit hindi mo tignan ang sarili mo apat na nga iyang mata mo hindi mo pa ako napansin." I shouted at him, Napaka inconsistent niya para sisihin pa ako.
Look, Miss, wala akong panahon para makipag away sayo ngayon kung nagagalit ka dahil natapunan ko ang dress mo, here's the money to buy a new one; I'm in a rush right now." What, did he really say that tignan mo itong lalaking ito doble pala ang kapal ng Face abutan ba naman ako ng isang libo ano ako pulubi grrrr?
"Hey Mr. I don't need your money; I can buy my own dress at wala rin akong time makipag argue sa isang tulad mo GEEK, NERDIE, JOLOGS makarma ka sana."
Nilukot ko at binato sa kanya ang isang libo saka umalis at nagtungo sa locker ko buti na lang laging may extra clothes ako dito kung hindi papasok akong amoy kape sa klase ni Mr. Ozaka.
Grrrrr wag lang magkokross ang landas naming dalawa ulit dahil buburahin ko siya dito sa university na ito. Dahil sa galit nalukot ko ang papel na nasa desk ko.
"Miss Savannah Andrada answers problem number one." Oh, nandito na nga lang ako sa likod naka upo nakita parin ako ni Mr. Ozaka siguro may tinatagong galit si sir sa akin at ako lagi ang tinatawag niya sa harapan eh.
"Miss Andrada, did you hear me?"
"Yes Sir." Walang ganang pumunta ako sa harapan at sinagutan ang problem number one, haixt paano ba ito nang dahil sa nerd na yan nakalimutan ko tuloy ang formula, haist ang malas naman bahala na nga. Pagkatapos kong masagutan ito ay bumalik na ako sa upuan ko at nakayukong umupo at hinihintay na mapagalitan nanaman ni Sir sa maling sagot ko.
"Miss Andrada." Hayan na ang nakatatakot na boses ni sir, pinikit ko ang mata ko at huminga ng malalim upang paghandaan ang pagpapahiya nanaman sa akin ni Sir sa buong klase.
"Yes Sir."
"Meet me in my office after class." Minulat ko ang mga mata ko dahil sa gulat na hindi ako pinagalitan ni sir, pero ok na ito at least hindi niya ako pinahiya mukhang good mood ngayon si sir.
"Sir, yes, Sir." Masigla kong sagot. Natapos ang klase ng hindi nagalit si sir sa amin at bago sa amin iyon nakapagtataka lang kasi, end of the world na ba hmmm dibale na nga mas ok na ito. Paalis na ako nang tawagin ako ni Patricia isa sa mga ka block mate ko at president ng organization namin.
"Andrada haist buti naman naabutan kita." Hingal nito.
Oh, Ms. Patricia, may kailangan kaba sa akin?" Tanong ko dahil sa totoo lang hindi naman kami ganoon kaclose.
"Gusto ko lang ipaalala sayo bukas na ang final natin sa cul art, Heto ang list ng mga lulutuin natin pagaralan mo ng mabuti." Binuklat ko ito at nakadetalye nga lahat dito ang mga lulutuin namin magmula appetizer, beverage, hangang dessert.
Salamat, Ms. Patricia.
"Wag kang munang magpasalamat tandaan mo group participation ito kailangan maging perfect ang lahat wala dapat papalpak kung hindi lahat tayo babagsak." Tumango na lang ako bilang pagsangayon.
Uhmmm, naiintindihan ko, sige mauna na ako." Haist bakit ba pag nalalapit ang finals pahirap nang pahirap, tsk dibale na nga.
Pumunta na ako sa office ni Sir Ozaka gaya narin nang iniutos niya, hindi kaya doon niya ako pagagalitan wag naman po sana, ng malapit na ako sa may pinto lumunok muna ako ng tatlong beses inhale exhale go Sav kaya mo to bago ako kumatok at binuksan ang pinto this is it wala nang atrasan
"Miss Andrada, take a seat." Utos ni sir sa akin at nanginginig ang tuhod kong pumunta sa upuan.
"Miss Andrada I've been reviewing all your records from Prelim to midterm, and all your Quizzes at lahat ng iyon ay pasang awa, and sad to say, pag bumagsak ka pa this final, I'm sorry to say, but you're not going to pass this subject."
Nanlaki ang mga mata ko sa lahat ng sinabi ni sir, hindi pwede ito.
Pero, sir, I'm graduating and I can't lose this; please, sir, can't you just consider me?"
Yes, of course, I know you're graduating, and if you want consideration, you need to pass the final exam, and to be sure, make it a perfect score."
Natuwa ako sa sinabi ni Sir, pero nawala rin, napakaimposible naman kasi ng pinapagawa niya sobrang imposible.
"What, you're just kidding right, sir? That's impossible kung simpleng Math problem nga lang nahihirapan na ako paano pa ang Statistics na may mga complicated formulas.
Well, it's not my problem anymore, Ms. Andrada, at hindi ako nagbibiro seryoso ako, now it's up to you. If you really want to pass, all you need to do is perfect the final examination.
Umalis ako ng office ni Sir ng lulugod lugod paano na ang future ko paano na ang graduation hindi na ako makakasabay sa mga kaibigan ko na grumaduate, Lord bakit ang saklap ng buhay bakit hindi ako pinanganak na math Wizard, matalino naman ako pero bakit mo pinagkait sa akin ang galing sa mga numero. Napaisip ako bigla at biglang lumiwanag ang isipan ko na parang may kumislap na ilaw.
"Hmmm kung hindi ako magaling sa Math Bakit hindi na lang iyong magaling sa Math ang hanapin ko para mag tutor sa akin tama." Abot tenga ang ngiti ko sa palaisipan kong ito.
"Pero saan ako hahanap ng Math Tutor."