My Mr. Tutor

Chapter 27

Embry POV

I can't fight this feeling any longer
And yet I'm still afraid to let it flow
What started out as friendship
Has grown stronger
I only wish I had the strength to let it show.

I tell myself that I can't hold on forever
I say there is no reason for my fear
'Cause I feel so secure when we're together
You give my life direction
If you make everything so clear

And even as I wander Im keeping you insight
You're a candle in the window
On a cold dark winter night And Im getting closer
Than I ever thought I might

And I can't fight this feeling anymore
I've forgotten what I've started fighting for
Its time to bring this ship into the shore
And throw away thae oars forever

Cause I cant fight this feeling anymore
I've forgotten what I started fighting for
And if I have to crawl upon the floor
Come crushing through your door
Baby, I can't fight this feeling anymore

Malakas kong kanta sa loob ng kwarto ko pagdating ko habang hawak hawak ang phone na tumutugtog at ginawang mic pa ito.

Crazy maybe but crazy inlove yes I cant explain my feelings right now.

As the song says I cant fight this feeling anymore.

Nagising ako sa katinuan ng tumunog ang phone ko. Si Sav agad ko itong sinagot.

"Hello namiss muna ako kaagad?" Pabirong sabi ko sa kanya pero nagulat ako ng bigla siyang sumigaw sa kabilang linya.

"I cant believe you Embry na naitago mo ng ganoon katagal ang feelings mo."

"Sorry" I dont know what to say pero dahil sa gulat ko iyon na lamang ang lumabas sa bibig ko.

"Sorry, No your unbelievable." Sigaw niya ulit at nawala na siya sa kabilang linya.

"Hello Sav Hello.." Haist ka-aayos lang namin galit nanaman siya. Sinubukan ko siyang tawagan pero hindi na niya ito sinagot.

"Jared ang duwag mo kasi" sigaw ko sabay pabagsak na nahiga sa kama at pinagsusuntok ang walang muwang na unan..

"Bukas ko nalang siguro siya kakausapin. Kapag malamig na ulo niya." Umayos na ako ng higa at pinilit na lamang na makatulog para makausap ko siya ng maayos bukas.

......

Maaga akong pumasok sa school para sadyaing kausapin si Sav. I sana lang meron na siya I tried to  call her ilang at nakatatlong try ako bago niya ito sinagot.

"What?" Masungit niyang sagot.

"Can we talk?"

"Fine meet me at coffedel." Moody pero malumanay na niyang sabi mabilis pa sa alas kwatro ay nakarating na ako doon at nakita ko siyang nagkakape.

"Good Morning." Bati ko pagkaupo.

"What's good in the morning." Masungit niyang bati ulit sa akin, paano ko ba kakausapin ito kung mainit ulo niya.

"Bakit mo ba ako sinusungitan, umagang umaga." Kung nakakamatay lang tingin malamang tigok na ako kanina pa ang talim ng tingin niya sa akin.

"Bakit kasi ngayon ka lang umamin if you take a risk sana noon palang, maybe I could give you a chance edi tayo na sana napaka torpe mo kasi..."