Selam arkadaşlar ben Şengül. Watpadd i uzun zamandır kullanıyorum. Ama hiç hikaye yazacağım aklımın ucundan bile geçmedi. Inşallah yazacağım kitabı beğenirsiniz. Iyi okumalarrrr😂😂
Sabah alarmın sesiyle uyandım. Saat 7:30. Hemen yataktan fırladım. Banyoya doğru koştum. Bugün büyük gün. Sonuçta 12. Sınıf olduk. Okulunda ilk günü. Neyse. Aynaya baktım. Gözlerimin altı mosmor olmuş. Fondotenle kapatırım diyip moralimi düzeltmeye çalıştım. Hemen yüzümü yıkadım. Aşağıya indim. Annem kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı bile. Hemen masaya oturdum ve tabağımı donattım. Hızlı hızlı yemeye başladım. Annem
"Kızım yavaş ye boğulacaksın!"
"Yok yok boğulmam hızlı olup hazırlanmam lazım " dedim geçiştirerek. Neyse aradan bir 10 dk geçti ve odama çıktım. Hemen okul formalarımı giyip banyoya gectim. Saçımı düzleştirdim. Hafif bir makyajla kombinimi tamamladım. Aşağıya indim ve anneme hazir olduğumu söyledim. Annem arabanın anahtarını aldı ve beraber aşağıya indik.
Annem okula geldiğimizde her zamanki gibi " Görüşürüz bitanem " deyip beni öptü. Bende anneme "görüşüz" dedikten sonra arabadan indim.
Bir kaç metre yürüdükten sonra annem arkamdan bağırarak " Ezgiiiii çantanı unuttunnn geri dönnn" dedi. Koşarak arabaya geldim çantamı aldım. Allahim okulun ilk günü bu kadar saf olur mu insan? Çantamı unutmuştum. Aklıma geldikçe gülesim geliyordu. Ayrıca da sinirleniyordum. Neyse okulun kapısından içeri girdim. Arkadaşlar her zaman ki yerde beni bekliyorlardı. Ne kadar da özlemişim. Evet biraz manyak olabilirim. Okul özlenir mi hiç? Ama ben özlüyordum ya. Arkadaşlarımı falan. Arkadaşların yanına gittim. Ayşe orada her zaman ki gibi sarı saçlarıyla dikkat çekiyordu. (Bir insan arkasından on kez döner bakar o kadar yani) Yanında Melike, Aslı, Gürkan ,Burak,Alper ve Yigit vardı. Dokuzuncu sınıftan beri yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Onların yanına koşarak gittim. Ilk olarak Ayşe ayağa kalktı. Sarılmak için parmak uçlarına olmalıydı. Aramızda bi 15 cm vardı. Neyse. Sarıldık sıkı sıkı. Çok özlemişim yaaa. Beraber sohbet etmeye başladık. Gürkan
"Bugün Gencler boşum. Siz de boşsaniz beraber bişey yapalim mi?" diye sordu. Arkasından Alper" aynen ne zamandan beri bişeyler yapmıyoruz. Beraber vakit geçirelim " diye yanıtladı. Bende " fark etmez. Bugün işim yok . Yiğitlerin kafesine gider biseyler içeriz "dedim. Ayşe de her zaman ki şirinliğiyle " ayyy ne kafar güzel olur. Ayy muhteşem olurrr" diye ekledi. Hep bir ağızdan gülmeye başladık. Ayse cok renkli bir kişiliğiye sahip. En yakın da arkadaşım. Melike, Aslı hepsi benim için cok farklılar. Onlari cok seviyorum.
Arkadaşlara" önden gidin. Ben iki saniye bir yere ugrayacagim " dedim. Onlar da önden gittiler. Ben hemen kantine gidip çikolata aldım. Çikolatayi cok seviyorum. Ne yapayim. En az günde 2 tane yemesem ölürüm diyebilirim. Neyse. Kantinden çıktım. Saate baktım. Zil çalalı 12 dakika olmuş . Koşarak koridordan çıktım . Merdivenden tam yukarıya çıkarken öküzün biriyle çarpıştık. Merdivenden yuvarlanmaya başladık. Sonunda duvara çarparak durabildik. Üstümde bi ayı olmamasını umarak gözlerimi açtım. Karşımda hic tanımadığım bir yüz bana bakıyordu. Gözleri denizden daha koyu bir maviydi. Hayatımda o kadar koyu bir mavi tonu görmemiştim. Hayran hayran ona bakıyordum. Sessizliği bozdum. "Üstümden kalkmayı ne zaman düşünüyorsun ayı?" dedim. O da " Adım ayı değil Emir. Çok rahat burası kalkmayı hiç düşünmüyorum. Sanırım bi 90 kilo varsın " dedi. Ne diyordu bu Emir deden ayı? Nasıl 50 kg kıza 90 kg diyebiliyordu. Bunu duyunca hemen ittirdim. Kafası duvara çarptı " ahhhhh başım " diye inledi. Hemen ayaklarımı onun altından kurtardıktan sonra merdivenden hızla çıkmaya başladım. Tam adımımı atacakken" nereye böyle ? Benden Özür dile hemen öyle git." diyen biri kolumu sıkıyordu. Arkama döndüm. Bu Emir denen gerizekalı ne yapmaya çalışıyordu? " Ne Özürü " diye bağırdım. Ahaa gerçekten kafası oldukça hızlı kanıyordu. Koridordan ayak sesleri gelmeye başladı. Emir elimden tutarak beni duvarın arkasına yaslayarak saklanmamızı sağladı. Müdür bu saatte. Okulun ilk günü. Beni kavga ederken. Hemde Emir le . Kim bilir neler olabilirdi. Emir o fırsatta bana bakıp " hâlâ senden Özür bekliyorum. " dedi narin bi sesle. Allahım ne kadar da tatlıydı. Bu mavi gözlü çocuk cok masum gözüküyordu. " ya Özür dilerim. Oyle olmasini istememistim." dedim şirin bi ifadeyle. Bana gülerek " adım Emir" dedi. Bende gülmesine karşılık vererek" Ezgi " dedim. Birbirimize öylece bakıyorduk. Gözlerimi gözlerinden ayırarak saate baktım. Saat 8:45 'ti. Emir'e "ben sınıfa çıkayım" dedim ve yürümeye başladım. Hatta koşuyorum desem de yeridir. Arkamdan " Tenefüste daha konuşacaklarımız varrrr Ezgi Hanım " dedi.
Inşallah begenirsiniz. 😂😁😀💞
