Κάτι σαν έρωτας...

6ο Κεφαλαιο

1ς χρόνος μετα.

Όλα ηταν τόσο τέλεια αυτόν τον ενα χρονο που τα είχαμε. Τελειώσαμε με τις πανελλήνιες. Τώρα αρχίζει μια καινούργια ζωή. Σε 2εβδομαδες θα πάμε Γερμανία και μετά Αμερική. Θα γυρίσουμε αρχές Αυγούστου... περιμέναμε αυτο το ταξίδι καιρό. Ζω σε πληρη ευτυχία.
Όλο αυτό το καιρό είχα απαιτήσει να μην μιλήσουμε αυτό το χρόνιο για το συγκεκριμένο θέμα. Το βράδυ καθομουν μονη μου στο κρεβάτι και έβλεπα Teen Wolfe. Με το Μιχάλη ειχαμε τσακωθεί επειδή ήθελε να παμε μονοημερη αλλά εγώ δεν ηθελα. Έτσι γινόταν διαφωνουμε σε όλα τα θέμα αλλά αγαπιομασταστε με πάθος. Καθώς έβλεπα ακουγα πως έβρεχε. Μου άρεσε πολύ ή βροχή αν ήμουν σπίτι και να την εβλεπα απο το παράθυρο. Επειδή το δωμάτιο μου ηταν στη σοφίτα είχε και θεα. Ξαφνικα χτύπησε το τηλέφωνο και ήτανε ο Μιχάλης. Δεν του απάντησα. Μετά απο λίγο κάτι πεταγοταν στο παράθυρο. Πέτρες. Πήγα γρήγορα και είδα οτι με περίμενε στο δρόμο μέσα στη βροχή ο Μιχάλης. Ανοιξα γρήγορα το παράθυρο του είπα να φύγει μα δεν έφευγε έτσι πήρα ενα μπούφαν έβαλα τα παλιά μου αθλητικά και κατεβηκα γρήγορα στο δρόμο. Ευτυχώς δεν ήτανε ή μητέρα μου στο σπίτι. Βγηκα εξω έκανε παγωνιά αλλά αντεχοταν.
Μ- Ευτυχώς που ήρθες γιατί βαριομουν. ( είπε γεμάτος χιούμορ )
Ι- Μα καλά ρε Μιχάλη; Τι κανείς θα κρυωσεις.. ( του είπα καθώς τον τυλιξα μια κουβέρτα που πήρα απο το δωμάτιο μου )
Μ- Αφού δεν μου απαντήσες είπα να έρθω. ( μου είπε αφού γέλασε) Σε θέλω ( έβαλε το χερι του στη μέση μου και με κόλλησε στο βρεγμένο του κορμί)
Ι-( κοίταξα τα μάτια τού ) Τι κάνεις; είμαστε τσακωμενοι.
Μ-( μου χαμογέλασε ειρωνικά) Ναι ε;( ενω το άλλο του χέρι το έβαλε στο μαλλί μου) Ήξερα οτι σου αρέσει ή βροχη, ειδικα όταν είσαι μαζί μου εξω με αυτή.
Ι- Παω πανω.
Μ- Όχι Ιφιγένεια.
Ι- Με περιμένει ή μαμά μου
Μ- Όχι ψέματα σε εμένα μωρο μου την είδα να φεύγει.
Ι- Μιχάλη... ( του είπα ενω κοιταξα κάτω )
Μ- Σους..( μου σήκωσε το πηγούνι ώστε να τον κοιτάξω) μην μιλάς και απλα φιλαμε. ( με άρπαξε με πάθος με φιλουσε με πάθος. Ήταν άγριος και μου άρεσε. Πρώτη φορά με φιλαγε έτσι. Με κόλλησε στο τοίχο και αρχισε να με φιλα συνεχόμενα .) Μιχάλη( προσπαθησα να πω με το ζόρι. ) Μιχάλη( ξανά είπα και τον έσπρωξα. )
Μ- Τι;
Ι - Παμε πανω. ( Ανεβήκαμε πανω βρεγμενοι κάναμε μπάνιο πηγα στο κρεβάτι μου ξάπλωσαμε . Μας βρήκε το πρωι αγκαλιά)
Μ- Καλημέρα αγάπη μου( μου ειπε και με φιλησε γλυκά στο κεφάλι εφόσον μου είχε ηδη ετοιμάσει πρωινό. )

Ι- Μιχάλη, πρέπει να πάω κάπου.
Μ- Που;
Ι- Θα μάθεις όταν γυρίσω( του είπα γλυκά και τον φιλησα. Σηκώθηκα έβαλα ενα τζιν μια απρη ραντε μπλούζα καθώς και μια άσπρη λευκή ζακέτα. Επιασα αλογουρα τα μαλλιά μου λίγο απαλό ροζ κραγιόν και κατεβηκα με τον Μιχάλη πριν μας πάρει είδηση ή μητέρα μου! Έπρεπε να αντιμετωπισω το μεγαλύτερο μου φόβο, την μεγαλύτερη μου ανησυχία, τον εφιάλτη μου. Φοβηθηκα τόσο πολύ για αυτό που επρόκειτο να κάνω. Εφτασα, εφτασα εξω απο το σπίτι του. Τόσο αξιοπρεπής, τόσο μεγαλοπρεπές . Εκεί μεγάλωσε εκείνη ίσως τόσο ωραία και εκείνη έζησε μέσα στη μυζερια κυρίως ψυχολογικα...Πήγα πλησιασα όμως φυσικά ή "ασφάλεια" δεν με άφησε να μπω. Παρατήρησαν πως εμοιαζα. Έφυγα, έτρεξα δεν μπορεσα να δω την αδελφή μου ήθελα παρα πολύ μα δεν μπορουσα. Δεν ήξερα που πηγαινα. Πήρα την Χρυσά ήταν ή μόνη που ήθελα να μιλήσω!)
Ι- Ναι στο δασάκι κατα τις οχτώ. Ναι( εβαλα τα κλάματα. Ξεκίνησα να πηγαίνω προς τον Μιχάλη. Συναντήθηκαμε στη παραλία εκεί που τα πρώτο φτιαξαμε με είδε να κλαίω. Εγω ειδα στα ματια πόνο, ποναγα εγώ πονουσε και αυτός. Με τα χέρια του μου σκουπίσε τα δάκρυα μου )
Μ- τι έγινε;
Ι- πήγα να τη δω.. Την αδελφή μου Μιχάλη, την αδελφή μου( εκείνη την ωρα ξεσπασα σε κλαματα) Δεν μπόρεσα όμως κάτι με εμπόδιζε.
Μ- Αγάπη μου... Μήπως; ο πατέρας σου; Μου ειπες πως παντα ήθελες ηθελες μια πατρική φιγούρα και οτι κανεις απο οποίον έφερνε ή μητέρα σου....
Ι- Σταματά! ( του είπα απότομα) ΌΧΙ! Νιώθω μίσος γιατί φταίνε και οι δύο. Χωρίσανε δύο αδέλφια και απόμακρυνανε εμένα απο τον μπαμπά μου και εκείνη απο τη μάνα μου. Οχι..
Μ- ηρέμησε κοριτσάκι μου( να αγκαλιασε σφιχτά ) Ολα θα περάσουν.. σε αγαπάω.
Ι- Και εγώ σε αγαπάω πολύ.
Μ- Παμε; Σου εχω μια έκπληξη.
( Προχωραγαμε. Αυτο που είδα ηταν πως να το εξηγήσω; Ενα παιχνίδι της μοίρας. Ενα παιχνίδι κακόγουστο. Αντιμέτωπη με τον ίδιο μου τον εαυτό, την αδελφή μου.