The Werewolf Luna

~18~

Hoofdstuk 18 - Charlie

Het hele huis stond blijkbaar in rep en roer. Een lange tijd hoorde ik niets anders dan grommende wolven. Was het Alec? Kwam hij me halen? Wist hij eindelijk waar ik was? Heel even overwoog ik om naar de deur toe te gaan en om hulp te roepen, zodat ze wisten waar ik was. Op het laatste moment bedacht ik me. Het zou Alec veel te veel afleiden en hij zou zo ook wel te weten komen waar ik was.

Ik begon wel ongeduldig te worden. Ik kon niet wachten om eindelijk terug bij Alec te zijn. Om hem te kunnen vastpakken. Om eindelijk terug naar huis te kunnen gaan en April terug te zien. Het lawaai stopte plots. Was alles voorbij? Ik hoopte maar dat Alec niet gewond was. Mijn handen pakten mijn trui vast en ik prutste er wat aan.

Er was wat beweging voor de deur. Ik hoorde duidelijk voetstappen. Alleen wist ik niet zeker van wie ze waren. Misschien hadden Alec en de anderen verloren en kwamen de vampiers mij het slechte nieuws brengen? Ik keek naar beneden en wachtte tot de deur open ging. Heel langzaam kwam er wat licht in de kamer. " Charlie? " Iemand zei mijn naam. Ik herkende de stem meteen. Alec!

Ik keek op en zag ze in de deuropening staan. April met daarachter Alec en achter hem stonden een paar roedel leden. Langzaam stond ik recht en rende naar ze toe. Alec had zelf de ruimte tussen ons al eens overbrugd en hief me van de grond. " Ik ben zo blij dat ik je gevonden heb " Mijn gezicht verborg ik in zijn nek. Niemand had er iets aan dat ze nu mijn betraande gezicht zagen. Normaal was ik zo niet. Ik was nooit ergens bang voor, maar ik had gezien waartoe de vampiers in staat waren en ik zou het nooit aangekund hebben als Alec of April iets overkomen was door mijn schuld.

Eigenlijk wou ik hem ook niet meer loslaten, maar ik wou April zien. Ik wou zeker zijn dat alles in orde was met haar. Deze hele situatie moet behoorlijk schokkend geweest zijn voor haar. Alsof Alec mijn gedachten kon lezen zette hij me terug op de grond en drukte een kus op mijn voorhoofd, voor hij me helemaal losliet. Daarna liep ik naar April toe.

Ze stond nog steeds in de deuropening. Een beetje zoekend om haar heen te kijken. Ze was hier duidelijk niet op haar gemak. Zodra ze me zag lichtte haar gezicht een beetje op. Ik liep naar haar toe en sloeg mijn armen om haar heen. " Er zal je hier niets gebeuren April. Ik ga mee naar huis en dan kunnen we eindelijk aan onze toekomst beginnen. Niemand zal ons nog pijn doen " zei ik geruststellend. Ik voelde hoe ze knikte en me stevig vastnam.

Alec legde zijn arm rond mijn middel en drukte me zo tegen hem aan. We stonden zo met z'n drieën in een knuffel. We hoefden niets tegen mekaar te zeggen. De knuffel zei genoeg. " Laten we naar huis gaan. " zei Alec in mijn oor. Hij drukte een korte kus op mijn wang en pakte daarna mijn hand vast. April pakte de andere.

Blijkbaar hadden ze me een heel eind van de roedel ondergebracht. Het viel me pas op toen we de hele weg terug moesten afleggen. Het was al redelijk laat tegen dat we er aankwamen. Tot mijn verbazing stond de hele roedel buiten te wachten. Iedereen begon te applaudisseren zodra ze me zagen. " Iedereen is blij dat je terug bent.Geloof me, ik zou niet weten wat ik moest doen als ik je niet had kunnen redden " Ik pakte Alec's gezicht vast en drukte mijn lippen even op die van hem. " Geen negativiteit, alsjeblieft. Laat ons gewoon vieren dat alles in orde is " Een glimlach ontstond op zijn gezicht. April had nog steeds mijn hand vast. Ik was ook niet van plan om haar snel los te laten. Ik moest nog even wennen dat ik terug was. Gelukkig wende dat snel. Alle vrolijke gezichten rondom mij hielpen daarbij. Alleen had Alec volgens mij de grootste glimlach. Ik hoopte ook iets kunnen terug te doen voor hem. Hij had al zoveel voor mij gedaan en toch ... Ook al was ik zijn mate, ik wou hem laten zien dat ik net hetzelfde zou doen voor hem. Ooit zou wel zo een moment komen. Een moment waarop ik kon tonen hoe graag ik hem wel niet zag.   

A/N: Dit is nog niet het einde haha :p Er volgt nog één hoofdstuk voor ik aan de epilogen begin ;)

Ik wil ook even laten weten dat ik begonnen ben om dit verhaal te herschrijven. In de toekomst zou ik dit boek willen uitgeven, waarschijnlijk op eigen basis, en natuurlijk wil ik ervoor zorgen dat het de moeite is om het te kopen natuurlijk ;) Tot nu toe heb ik al 3 hoofdstukken geschreven, waarvan 2 volledige nieuwe :D Er zal veel veranderen, maar de verhaallijn blijft dezelfde ;) Meer nieuws volgt zodra ik meer nieuws heb haha :p

Vote/Comment/Follow