Biyoloji dersiydi. Bayan Parker bir şeyler anlatırken Thomas bileklerine, kollarına bakıyordu. Kesik izlerine ellerini değdiriyordu. Yaptığından pişman mıydı? Bu soruyu uzun zamandır kendine soruyordu fakat bir cevap bulamıyordu. Kazağının kollarını çekiştirerek izleri kapattı. Hayatta kendisi de dahil umursadığı kimse yoktu. Hiç kimsesi yoktu.
Sessizde olan telefonu titrediğinde irkildi. Bayan Parker'a bakarak telefonu çıkardı. Yine McDonalds'dan mesaj gelmiştir, diye düşünerek telefonunun kilit ekranını açtı. Fakat bu McDonalds değildi.
Unknown Number: Yalnız değilsin Thomas.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lost souls // thomas sangster
Fanfictioniki kayıp ruh belki birlikte kendilerini bulabilirdi.