Little Babysitter [a.i fanfic.]

12

Düzensiz nefeslerimle beraber kendimi Bay Irwin'in kollarına bırkatım.

Ne cennetti ama onun yanında olmak.

Yatakla buluşan bedenim Bay Irwin için resmen yalvarıyordu.

Elimi karnıma doğru götürdüğümde Bay Irwin elimi oradan çekti.

Göğüslerimden aşağı doğru bir yol izledi.

Tenimin üzerinde gezen hafif dil darbeleriyle başımı daha geriye atıyordum.

Onu istiyordum.

"Hadi."

"Hazır olduğunu düşünmüyorum." dedi.

"En azından isityorum! Yapın şunu."

Elleri külodumu buldu aşağı doğru indirirken gözlerimi kapattım.

Aklıma ilk evimize gelişi geldi.

Bay Irwin tüm ihtişamıyla evimize gelmiş, bana gülümsemişti ve işte! Şimdi buradaydık.

Hayat biraz bekleyebilirseniz sizin için de güzel olabilirdi.

Hem de çok daha güzel.

"Bay Irwin?"

Başını yapıştırdığı vücudumdan kaldırıp bana baktı.

"Beni ilk gördüğünüz an ne düşündünüz?"

Bir süre sadece gözlerimin içine baktı.

"Senden hoşlandım Lizzy. Olduğumdan daha genç olmayı diledim, en az senin kadar genç olmayı."

"Yaşınızın benim için bir önemi olmadığını biliyorsunuzdur umarım."

"Ama senin yaşın benim için önemli. Yetişkin değilsin sonuçta."

"Bay Irwin şuan bunları düşünmek istemiyorum. Lütfen..."

O sırada kapı çaldı. Bay Irwin yere fırlattığı tişörtünü tekrardan giyerek aşağı indi.

"Hemen geliyorum."

Başımı sallayıp odadaki banyoya ilerledim. Yüzümü yıkadım.

Bay Irwin odaya yeniden girdiğinde ben de yüzümü sildim.

"Bebeğim Jeffrey gelmiş. Onunla güzel bir yemek yiyeceğiz. Büyük ihtimalle Meksika yemeklerinin bulunduğu bir mekanda yeriz. İstediğin bir şey var mı?"

"Meksika yemeklerini sevmem."

Altındaki pantolonu değiştirirken söylendim.

"Pekala sana pizza getirmemi ister misin?"

Altına koyu kahve pantolununu geçirirken ona boş bakışlar attım ve söylenmeye devam ettim.

"Pizza yemekten bıktım."

Kaşlarını çatıp bana baktı.

"Sen şımarık bir kız değildin Liz, neyin var böyle?"

"Ben sadece... Neyse size iyi eğlenceler efendim."

Bana birkaç farklı bakış attıktan sonra odadan çıktı.

"Gedim Jeff!"

Birkaç konuşmadan sonra evin kapısı kapandı.

Beni görmezden gelmesinden nefret ediyordum. Belki de beni götüremezdi evet ama beni yatakta bu halde bırakması da pek mantıklı bir davranış değildi.