♥AŞKTAN BİHABER♥

6.Söyleyecektim

SİNEM' İN AĞZINDAN

Benle Esra ofluya pofluya arabaya bindik. Aslında abime biraz kırgındım. Ezgi ablayla arasında olan şeyi bana anlatmadı oysa ki bana herşeyini anlatırdı. Bu yüzden ona biraz kırıldım. Abimde arabaya bindiğinde hiçbir şey demeden arabayı çalıştırdı. Ve Esra' ların evine doğru sürmeye başladı.

Kısa süre sonra Esra' yı eve bıraktığımızda kendi evimize doğru sürmeye başladı. Yol boyunca abimle hiç konuşmadım. Normalde hiç susmaz onu konuşmamla bıktırırdım. Abimde bunu anlamış olacakki kısa bir süre bana baktı ve daha sonra yola dönüp sürmeye devam etti. Eve vardığımızda hiçbir şey demeden arabadan indim. Arkamdan geldiğini adım seslerinden anlıyordum. Kapıya geldiğimde yanıma gelip kapıyı açmasını bekledim. Aslında beklemezdim ama anahtarımı salak gibi evde unuttum annemler de evde olmadığından mecbur onun kapıyı açmasını bekliyorum. Yanıma gelip kapıyı açtığında direk merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım.

Odama girip kapıyı kilitledim. Biraz yalnız kalmam gerekiyor kim olursa olsun ben abimi kimseyle paylaşamam ki bu Ezgi abla olsa bile yatağa girip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

                         ✴✴✴

Kapımın çalınmasıyla uykumun kollarından ayrıldım. Kapıya gidip kilidi açtım. Kimin geldiğine bakmadan yatağa geçip tekrar yattım.

Sinan Abim "Yemeğe gelmicek misin?" diye sordu.

"Canım bir şey istemiyor. Siz yiyin ben yemeyeceğim" dedim. Ona karşı soğuk olmayı hiç sevmiyorum ama elimde değil abimde sesimden anlamış olacak ki

"Sinem sen iyi misin canım?" diye sordu. Ezgi ablaya dediği gibi bana da canım dedi. Ve benim şertaller iyice attı.

"Bana canım deme!" dedim abim bu tavırlarımdan bir şey anlamadığı için

"Sinem ne oluyor sana"

"Ne mi oluyor? Bir şey olduğu yok abi!" dedim.

"Bir şey olduğu yok mu? Ya kızım sen normalde arabada gideceğimiz yere kadar konuşur başımın etini yerdin. Bugün konuşmadın, eve gelip gelmez kendini odana kapattın. Ne yapmaya çalışıyorsun? Ne bu tavırların?" dedi. Bende dayanamayıp

"Ne mi yapmaya çalışıyorum abi farkındaysan önceden bana herşeyini anlatırdın ama artık anlatmıyorsun. Ya tamam Ezgi abla çok iyi biri ama ben bunu bugün orda değilde daha önce senden öğrenmeyi isterdim abi. Ben bizim kızlara abim benden bir şey gizlemez, o bana herşeyini anlatır derdim. Ama bugün olana bak abi ya. Ezgi ablayla birlikte olduğunu tesadüfen öğreniyorum." dedim. Benim bu sözlerime abim biraz şaşırsa da cevap verdi.

"Sinem sen şimdi bana sabahtan beri bu yüzden mi tavır alıyorsun be güzelim. Tamam haklısın sana herşeyimi anlatıyordum. Ama sana gelip nasıl en yakın arkadaşının ablası ile birlikteyim derim söyler misin bana güzelim? Hadi ama asma şu suratını" dedi.

"Söyleseydin abi yaa keşke söyleseydin." dedim dudağımı büzüp abim bu halime dayanamayıp

"Tamam güzelim özür dilerim oldu mu?" dedi. Ayy ama lan ben buna dayanamam ki

"Bir şartla affederim bu gece benimle uyuyacaksın ve Ezgi ablaya benden fazla değer vermiceksin benim görümcelik damarımı attırma valla sizin için kötü olur Reyhan teyzeye herşeyi anlatırım."  dedim sonlara doğru gülerek  abimde

"Gel kız buraya" dedi ve sarıldı. Başımı abimin kaslı göğsüne yaslayıp yatakta uyuma pozisyonunu aldık.

"İyi geceler canım abim"

"İyi geceler güzelim" dedi ve saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı. İşte şimdi rahat bir uyku çekebilirim.

SEDEF' İN AĞZINDAN

Sinan abi kızları götürdükten sonra ablamla yalnız kaldık. Ablam suçlu bir ifadeyle

"Sedef özür dilerim...yani senden sakladığım için" umursamayıp odama gitmek için merdivenlere yöneldiğimde ablam kolumdan tutup durdurmaya çalışınca

"Ahhh!!" diye dudaklarımın arasından sessiz bir inilti çıktı. Çünkü bugün Ateş' in kolumu acıttığı yeri tutmuştu ablam

"Sedef ablam gerçekten üzgünüm sana söylicektim ama..."

"Ama ne abla ama ne biz ne zamandan beri birbirimizden birşey saklar olduk?"

"Gerçekten üzgünüm Sedef her şey çok çabuk gelişti ama sizin vereceğiniz tepkiden korktuk."

"Yine de bana söyleyebilirdin abla unuttun mu biz sırdaştık"

"Haklısın sana söylemek istedim. Ama Sinan vereceğiniz tepkiden korktu. Bu yüzden şimdi söylemeyelim dedi. Bana kalsa sana söylerdim çünkü Sinem' den daha anlayışlısın. Biliyorsun Sinem konu abisi olunca çok kıskanç olabiliyor."

"Tamam haklısın"

"Bu barıştığımız anlamına mı geliyor" dedi ve sarıldı. Bende ona sımsıkı sarıldım.

"Hiç küsmemiştik ki" dedim.

"Bak sen şu cadıya"

"Neyse ablacım ben bugün çok yorgunum uyicam akşam yemeğine çağırma" Ablam yine Ateş' in sıktığı kolumu tuttu. Canım acıdığından istemsizce geri çekildim. Bunu farkeden ablam

"Sedef iyi misin? neyin var senin kolun mu acıyor yoksa?" dedi ve gömleğimin kolunu yukarı doğru sıyıracakken onu durdurup

"Abla saçmalama kolun falan acımıyor"

"Sedef senin moralin bozuk. Canım anlatmak istersen.."

"Bir şeyim yok abla" dedim ve merdivenlere yönelip odama gittim.

Odama girer girmez ılık bir duşun ardından pijamalarımı giydim. Acıyan koluma baktığımda Ateş' in sıkması sonucu baya bir morarmıştı. Zaten kendimi bildim bileli cildim çok hassas en ufak çarpmada falan morarıyor bu konuda anneme çekmişim. Annemler kolumu görürse bir ton laf ederler, sorarlar falan Off inşallah görmezler. Koluma bakarken yine o anlar aklıma gelince istemsizce yanağımdan bir yaş süzüldü. Hemen gözyaşımı sildim.
Sedef sen bu kadar güçsüz bir kız değilsin. Kimse kolay kolay senin canını yakamaz. O Ateş denen çocuğa ne pahasına olursa olsun bana yaptıklarının bedelini ödeteceğim.
Bir an kızları arayıp konuşmak istedim. Fakat Ateş' in telefonumu kırdığını hatırlayınca sinirlerim iyice bozuldu. Yatağıma girip kendimi uykunun şefkatli kollarına bıraktım.