♥AŞKTAN BİHABER♥

İlk ve Son kez

Kusura bakmayın lütfen bölüm gecikti. Ama her şeye değecek bir bölüm oldu. Bu bölümde yorumlarınız ve voteleriniz benim için gerçekten çok ama çok önemli. Neyse çok konuştum, Beğenmeniz dileğiyle keyifli okumalar...

Yazardan Önemli Not: Şarkı önermek istemiyorum. Bu yüzden Siz bu bölümü sevdiğiniz en acıklı şarkıyla dinleyin lütfen♥♥♥

Bu bölümü her zaman yanımda olan papayta 123 ve mirabadgirl' e ithaf ediyorum♥♥♥♥♥♥♥

SEDEF' İN AĞZINDAN

Beden dersinin ardından kızlarla üzerimizi değiştirdikten sonra sınıfa gittik.

Kerem "Abi şimdi ne dersi var? " diye sordu, sınıfa bakarak

Sınıftan biri "Müzik dersi var, hoca müzik sınıfında işliycek dersi. " deyince tüm gözler bana çevrildi. Geçmişim bir anda tokat gibi yanağıma çarpmıştı bir kelimeyle. Bir anda tüm kanım çekilmişti sanki. Gözlerim buğulanmıştı. Göz pınarlarımda bekleyen damlaları zorlukla geri göndermeye çalıştım. Ama boğazıma oturan o yumru yok mu her an dudaklarımın arasından kaçacak hıçkırığın habercisi gibiydi.

Sinem " Sedef iyi misin? " Sinem' in koluma dokunmasıyla bir anda irkilip yerimden sıçradım. Sınıftakilere baktığımda hepsi bana hüzünle, acıyarak bakıyordu.

" Bana Acıyarak Bakmaktan Vazgeçin!!! " diye bağırdım.

Sinem " Kanka kimsenin sana acıdığı yok....Biz... "

" SUS! Sakın!! Sakın!!! Daha fazla konuşma çünkü kalbini kırabilirim ! "

Esra " Sed... "

" Tek Kelime Etmeyin Sakın! Müzik sınıfına gidin ve beni rahat bırakın!!! " Herkesin gözlerine baktığımda o lanet gecenin kırıntılarını görüyordum. Sınıfımızın neşe kaynağı Kamil bile bana hüzünle bakıyordu. Kerem ve Tuan' ın gözleri hiçbir şey bilmediklerini belli edercesine bakıyordu. Ateş' e baktığımda yine çatık kaşlar ve boş gözlerle bana bakıyordu.

M " Evet çocuklar düşündüm de müzik derslerini sınıfta işlemek daha güzel olacak " Arkamı döndüğümde Murat hocayla göz göze geldim. O da herkes gibi hüzünle ve acıyarak bakıyordu.

M hoca " Hadi çocuklar herkes yerine " dediğinde ben hala donmuş bir şekilde sıramın önündeydim. Ateş de benim gibi ayaktaydı. Çünkü; oturmak için benim yerime geçmemi bekliyordu.

Sinem " Sedef " Sinem' in seslenmesiyle bir an kendime gelip kapıya doğru yürüdüm. Tam kapı kolunu tutacakken koluma dolanan elle arkaya çevrildim.

Murat Hoca " Sedef bunu kendine yapma artık "

" Hocam bırakın! "

Murat Hoca " Sedef o geri gelmeyecek "

" Lanet olsun! Biliyorum bunu hatırlatmanıza gerek yok!!! "

Murat Hoca " Ama artık anlaman lazım, hayatı kendine zehir ederek yaşayamazsın. "

" Zaten b*ktan bir hayat yaşıyorum. Hayatı kendime zehir etmişim etmemişim ne fark eder. Şimdi kolumu bırak Murat Abi!!! "

Murat Hoca " O bunu kendine yapmanı istemezdi. Müzikten kaçarak anılarından kaçmış olmuyorsun ya da gerçeklerden. Anla artık o öl.... ".   O anda dudaklarımın arasından kaçan bir hıçkırıkla göz yaşlarım özgürlüğüne kavuşarak usulca yanaklarımdan süzülmeye başladı.