Redheaded Muggleborn: my life at Hogwarts

Bij Petunia

Zoals je aan de titel kunt zien, speelt dit zich af bij Petunia. (Haar POV, dus)

Ik haatte het. Waarom mócht zij nou een gave, en moest ik de mijne verstoppen? Het was gewoon gemeen! Het was allemaal zó gemeen! Hoe konden ze? Hoe konden mijn ouders er zo blij om zijn? Alles moest normaal, dus ik deed normaal. Maar ik was niet normaal. Niet dat ik dat nu nog kon zeggen. Er zat niets anders op. Ik moest het blijven verstoppen, blijven onderdrukken. Gelukkig had Lily de brief gevonden, en geloofde ze het. Vervalsing. Ik train mijn magie wel zelf, besloot ik. Mijn ouders sliepen nog, dus ik sloop naar Lily's kamer. Die was leeg, want Lily zat ergens ver weg op de school waar ík had moeten zijn. Terwijl ik vast zat in een saaie klas op een saaie school met saaie mensen. Ongetalenteerde mensen. Normale mensen. Ik doorzocht haar bureau. Ik opende elk laatje, hopend naar iets dat me zou helpen aan een toverstok te komen. Geld, gevonden. Nu nog weten waar ik de toverstok vandaan moest halen. Op het moment dat ik het dacht, vond ik een kaart van Londen, met daarop een aangekruist punt waar ze "De Lekke Ketel" bij had geschreven. Dat moest het zijn. Daar had de mevrouw van haar school het ook over. Rara, waar ik uit school naar toe ging? Tevreden, en met een sluwe grijns op mijn gezicht, sloop ik over de overloop, terug naar mijn eigen kamer. Het geld en de kaart stopte ik in mijn schooltas, en ik kroop terug in bed voor de laatste 3 uur slaap tot de wekker ging.