Kriz

491 63 46
                                    

       Güneş ışığı gözlerimi yakarken üstümdeki battaniyeyi yere atarak yataktan kalktım. Odanın penceresini açıp o pis havayı ciğerlerime çektim. Bugün Barbaros'a uygun bir dille artık burada kalmamasını söyleyecektim.

       Odanın kapısını açtığımda koltukta Barbaros'u göremedim. Salonun ortasına doğru gittiğimde Barbaros'un yerde yattığını gördüm. Sehpanın üzerindeki tüylü süs ipliğini görünce elime aldım. Tüylü ipliği Barbaros'un kulağının iç kenarlarına değdirmeye başladım. Eliyle itelesede yapmaya devam ettim. En sonunda sesli küfür ederek uyandı. Yerden kalkıp yüzüme bakmadan banyoya girdi.

       Umursamayıp mutfağa girip kahvaltılık bir şeyler bulmak için buzdolabını açtığımda beklediğim gibi bir şey çıkmamıştı. Bomboş bir buzdolabı karşımda bana piç piç gülümsüyordu. Sinirle kapağını kapatıp mutfaktan çıktım. Barbaros üstünü değiştirmiş telefonda biriyle konuşuyordu. Odama geçmek üzereyken telefon muhabbetine istemeden kulak misafiri oldum.

"Evet dedim ya kızım geliyorum bende."

"Tamam konuşurum, yaparım dediysem yaparım."

"Sen sadece göze batacak şeyler yap gerisini bana bırak. Kapatıyorum ben görüşürüz."

     Konuşması bitince arkasını dönüp koltuktan hızla cüzdanını alıp cebine koydu. Gözleri beni bulduğunda  gergince yüzüme bakıp gülümsedi.

"Dostum hadi hazırlan."

"Nereye?"

"Yarın için bir şeyler alalım, kıyafet falan böyle mi çıkıcaz liseli züppelerin karşısına?"

"Sen git al ya abi vallaha beni bulaştırma ben böyle çıkarım kim ki onlar?"

"Uzatma hadi"

"Yürü git Barbaros"

"Ulan bi kere de dediğimi yapsan ölür müsün?"

"Evet"

"İyi geber"

"Tamam lan atarlanma kaçış yok"

"Aynen öyle, hadi."

    Başımı iki yana sallayıp odama geçtim. Üstüme bir şeyler giyinip telefonumla cüzdanımı cebime attım. Odadan çıkıp salona girdiğimde Barbaros yoktu. Mutfaktan çıkınca bende ayakkabılıktan ayakkabılarımı alıp giyindim, birlikte evden çıktık. Otobüsü beklerken Barbaros kız kesmekle meşguldü. Bense telefonda dün akşam gelen mesajı tekrar tekrar okuyup duruyordum. Kimdi bu kadın önce takip etme şimdi garip garip mesajlar. Eski hayatımı düşündüm. Sorunum olan hiç kimse yoktu. Otobüsün geldiğini gördüğümde Barbaros'u dürtüp başımla otobüsü gösterdim. İleriden bir kıza göz kırpıp otobüse binmişti.

"İki dakika rahat duramıyor musun?"

"Olum kızı görmedin mi? Gözlerinden bile alev çıkıyordu resmen."

"Ne büyük alevmiş tüm şehri yaktı."

"Dalga geç sen, yarın gece olacaklardan sonra bu anları hatırlatırım sana."

"Tamam Barbaros tamam biran önce şu kıyafetleri alıp eve gidelim, bu gece barda büyük iş var sanırım daha geç çıkabilirim bu yüzden eve erken gidip uyumak istiyorum."

SADECE SEVMEK İSTEDİK #Wattys2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin