Yıllar önce üniversite yıllarında başlıyan bir aşk. Aşkın ızdırabını son demlerine kadar yaşatıp ve üniversite bittikten sonra bidaha hiç karşıma çıkmamıştı taki o güne kadar benim tasarımım olan oteli 'n mimarı olana kadar!!! Trabzonun o dalgalı...
1 haftadır zümrayı arıyodum ama hala bir iz bile bulamamıştım kafayı yemek üzereydim artık nereye bakıcagımı kime sorucagımı, nerde arıyacağımı bilmiyodum... Ah be abicim sen deseydin ağız burun hatta dünyadan silerdim o cocugu gitmek ne zümra gitmek ney!!!! başımı elimin arasına almış düşünüyodum nereye gitmiş olabilir bu lanet düşünşeler beynimi istila ederken bir haftanın yorgunluğuyla uyuya kalmıştım oturduğum kanepede..
Bir kırlıp düşme sesi duyar duy maz uyandım hızla kapıya ilerledim ya zümraysa kapıyı açtıģımda şok olmuştum o an dünyanın durduguna yemin bile edebilirim kızıl saçlı gözleri yemyeşil özenle çizilmiş bir tablo gibi bir kız vardı karşımda istemsizce agzımdan dökülmüştü kelimeler.. _Sen gerçekmisin yoksa hala rüyadamıyım.. Karşımdaki kız mahcup bir ifadeyle gülümsedi sonra. Nekadar süre öyle baktım bilmiyorum adını bilmedigim güzelin konuşmasıyla kendime geldim _kusura bakmayın rahatsız ettim ded ve tebessüm etti.
Gülüşünü bile dünyada ki hiçbir kızda görmedigime yemin bile edebilirim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Multideki Açelya keskin )
sessizliği o bozdu... _Ben şu karşı dairenin yeni sahibiyim de kusura bakmayın tatsız bir tanışma oldu.
_önemi yok hoşgeldin yani hayırlı olsun ev için... olum ne saçmalıyosun kendine gel be eridin içine düştün kızın.... İç sesim haklı beyler daglın Şey isterden eşyalara yardım edebilirim. _Valla hiç hayır diyemicem _Tamam aşşağıdakileri alıp geliyorum Uçar adımlarla aşşağıya indim noluyo lan bana hiç bi kızın karşısında dilim tutulmazdı yukarda kekeledim resmen.
Eşyaları alıp ikişer üçer çıktım merdivenleri şaşırmıştım açıkcası çok fazla bir eşya yoktu kendimi alı koyamadım sormaktan . _Eşyaların bukadarmı? _Evet italyadan ani bir dönüş yaptığım için bukadar eksikleri burdan tamamlıcam ilerliyen zamanlarda
Kafamı olumlu anlamda salladım Madem öyle bir hoşgeldin yemegine beklerim bu akşam.. _ Olur gelicem deyip kapıyı kapattı.
İçimde daha önce hiç hissetmedigim heycan ve tuhaf bir his vardı.《Hayırlısı》!!
Yağızdan DEVAM...
Bir hafta olmuştu bal gözlüm gideli ofise gitmekten hatta eve bile girmekten kaçıyodum ofis o kokuyodu sanki heran yağız bey cizimlerin taslağını görebilirmiyim diyicekmiş gibi geliyodu ama yoktu işte bir haftadır yoktu..
Ama benim için 1 sene gibi geçmişti Onu çok iyi tanıdıgımı sanardım ama yanılmışım gidebilicegi her yere baktıma ama yoktu yoktu işte... Belkide gerçekten kaybetmiştim bu defa onu bu düşünce bile canımı yakıyordu. Onun odasına dogru adımladım belki bilgisayarının son aramalarında veya biyerde bi iz bulurdum bir umut odanın kapısını açtım odanın kapısı açılır açılmaz o beni benden alan koku doldu cigerlerime burukça tebessüm ettim..
