MAFYA VELİAHT #Wattys2016

İşkencelerrr!!!!

5 gün sonra
Meriç'ten
Hesaplarıma göre yaklaşık 5 gündür buradayım.Kolumda saydım tam tamına 17 tane çizik var.9 tanesi baya derin.Etrafa pasif pasif bakarken Ada'm geldi.Ay geldi mal.Adam çakıyı çıkardı.Sol yanağıma aşırı derin bir çizik attı.Zaten anlımda da enine doğru Kaş'larıma kadar bir çizik vardı.yarabbi 5 gündür şu cebimdeki himoyu çıkarmaya çalışıyorum.yarabbi o himoyu Oray'a sıkıştırdığım dakikaya lanet olsun.Ben daha çok lanet okucam daha bu neki

Atlas'tan
Ben ve Meriç'in dedesi eve gitmemiştik.Deponun biraz uzağında ormanlıkta günlerdir bekliyorduk.Ama Meriç'ten bir haber yoktu.Onu biraz fazla merak ediyordum.Aklımda hep o vardı.Onu düşünmediğim bir saniye yoktu eminim.Ama ölmemişti.Ölmezdi ölemezdi.O güçlüydü.Meriçin dedesi fazla endişeli görünmüyordu.Dedesi
-Fazla endişeli görünmüyorum değil mi uşağum? Dedi allahım bu Ada'm aklımı okudu ben
-Biraz şey yani evet
-Çünkü ben Meriç'in kurtulacağına inanıyorum Meriçe bu ismi koymamın sebebi de bu zaten Meriç isminin anlamı yıkılmayan kişi demek ve Meriç bu ismi Hakkı'yla taşıyor zaten ondan dolayı sıkıntı yok deyip önüne döndü.Meriçin umursamazlığının  nereden geldiği anlaşıldı.Bir patlama sesi geldi.Hayır olamaz HAYIR

5 saat önce
Meriç'ten
Ada'm önüme gelip
-Finale az kaldı Ateş Dedi anlamamıştım doğrusu nE ima etmeye çalıştığını.Sonra elindeki bomba kumandasını gösterdi.Tabiiki ölmekten korkmuyorum.Ama öldüğümde arkamda sevdiğim konuşmasına bile aşık olduğum Ada'mı ve başarıyı öğrendiğim dedemi bırakacağım.Bomba kumandasına göre deponun patlamasına 5 saat vardı.Adam
-Seni kendine bırakıyorum Ateş dediğinde
-Ölümden korktuğumumu sandın boş beyinli mahluk dediğimde Ada'm
-Öleceksin hala inatlaşıyorsun cık cık cık Dedi bir yandan da işaret parmağını sallıyordu.Sonra Ada'm çıktı.ölüme terk edilmiştim.Ama beni duyduklarına eminim bağırarak
-Buradan bir çıkayım belanızı sikecem hepinizin dediğimde ses gelmedi.Kendi kendime oturdum düşündüm düşündüm.Hesaplarıma göre bombanın patlamasına 10 dakikadan az vardı.Cebimdeki himo birden elime düştü.Yaşa sen.Zinciri kesmeye başladım.Bombanın patlamasına saniyeler kalmıştı.Sandalyeden kalkıp kapıya doğru koştum tam çıkacakken bomba patladı.Zaten dışarı uçtum.vücudumun heryerinde cam parçaları girmişti.Gözlerimi kapanıyordu.Ve patt ölümün sesi.Daha doğrusu SESSİZLİĞİ.

Atlas'tan
Patlama sesini duyduğum an arabaya bindim.Depoya yaklaştığımda deponun yandığını gördüm.Arabadan indim.Deponun yanmış kapısından içeri girdim.Alevler içerisindeydi heryer.Meriç yoktu.Yanmış mıydı?yoksa dışarıda mıydı?Dışarı çıktım.Neredesin?Neredesin Meriç?Meriçi orada gördüğümde yerde yatıyordu.Direk yanına koştum.Meriçin dedesi bir sürü Ada'm çağırmış bir arabaya binerken "onu hastaneye götür" demişti.Meriçi kucağıma alıp arabaya götürdüm.Arabanın arka koltuğuna onu koydum.Bende şoför koltuğuna bindim.Resmen ışınlanarak hastaneye geldim.Onu kucağıma aldım.Hastanenin kapısından girdiğimde onu sedyeye aldılar.Ben koltuklardan birine oturdum.Oturdum...oturdum.Bir kaç saat oturdum.Ameliyathanenin kapısı açıldı.Doktor
-Hastanın durumu gayet iyi bir kaç saate uyanmasını bekliyoruz isterseniz yanına girebilirsiniz.Dediğinde hastane odasını göstermişti.Girdiğimde Meriç yatakta yatıyordu.Yatağın yanındaki koltuğa oturdum.Yüzünde çizikler vardı.Kolundada.Baya derindi çizikler.Kaşları çatıktı.Herzamanki gibi.Elimi onun sağ yanağına koydum.Baş parmağımla yanağındaki çiziği okşadım.neden onu kıskandırmaya çalışıyordum?Neden hem de Handeyle?Daha çok kendimden uzaklaştırıyordum.O yine haklı çıkmıştı.Neden hanı o kolumdaki "M" varya dün arabada koluma sarılmaya çalışarak uyumuştum.Ben bu hatayı neden yaptım?5 yıl sonrasını neden onsuz düşünemiyorum?Ve neden ben bu kadar aptalım?Sevdiğim herkesi neden kendimden soğutuyorum?ve neden onsuz yapamıyorum?Neden o sıradan biri değil benim için?Neden ona bu kadar bağlanmıştım?Neden onu hayatımın baş köşesine koymuştum?Neden ona bu kadar aşık olmuştum?Ve son olarak ona neden aşık olmuştum?O aşık olunacak biri değildi.Tamam şirindi ama tehlikeliydi tamam sevimliydi fakat acımasızdı komik ama güvensizdi.Güvensiz derken kimseye kolay kolay güvenmezdi.Toplum tarafından sevilmezdi.Çünkü öfkesi mantığının ve aklının önüne geçerdi.Çünkü kalbini değil aklını dinlerdi.Anlaşılmaz bir insandı.Altın kalpli keçi gibi bişeydi.Yetimhanelere bağış yapardı.Ve spora ve maçlara düşkündü.Koyu fenerbahçeliydi.Ve zaten karadenizliydi.Sinirini kontrol edemezdi.Sinirlenince gözü hiç bir şey görmezdi.Onun için ailesi yoktu.Dedesi vardı.Onun bir tanecik dedesi.Ve unutmadan dayıları.Hiç bir zaman aile yaşantısındaki ayak uydurmazmış zaten.Dedesi ve dayılarıyla arada pikniğe gidermiş.O kadar.Ailesinin yanında yaşamazmış arkadaşı duru ev arkadaşlığı yaparmış.Benim böyle birine aşık olma ihtimalimi genelde hep düşük tutardım.Hem ben sarışın severdim.O ise kumraldı.Ben hep gözleri ya mavi ya da kahverengi isterdim.Onun ise gözleri yeşildi.Ben inatçı kızlardan nefret ederdim.O ise söylememe gerek yok galiba.Ben istediğim kızı elde edebilen bir tiptim.Onu ise hiç elde edememiştim.En sonunda elimi yanağından çektim.O ise yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı.Koltuğa yaslandım.Gözlerini tam açtı.Hiç "ne oldu bana,neden hastanedeyim" ayaklarına girmemişti.Direk doğrulup yatağın başına yaslandı sonra dudaklarını ıslatıp
-Ne Zaman çıkacağım dediğinde ben
-Dur hele bismillah dedim o ara içeri doktor girdi.
-Hastamız uyanmış iyimisiniz dediğinde Meriç
-İyiyim iyiyim  deyip yerinden bir çırpıda kalktı.Doktora aldırmadan dolaptaki kıyafetlerini çıkardı.lavaboya girdi.Çıktığında üstünü giyinmişti.Saçını bağlarken bir yandan da
-Hastane işlemlerini ben bir ara hallederim iyi olduğuma göre eywallah gençlik deyip odadan çıktı.Doktor Meriç'in arkasından koşuyordu.Bir yandan
-hanımefendi durur musunuz hastanemizde bu gece kalmanız lazım dediğinde Meriç
-Ha evde yatmışım ha burada yatmışım ne farkeder deyip yürümeye devam etti.Meriç ve o hızlı yürümesi.Arabaya bindiğinde koşarak arkasından arabaya bindim.Bana ters ters bakıp önüne döndü.Sonra
-Dedem nerede dediğinde
-Bilmiyorum dedim telefonunu çıkarıp birisini aradı.Sonra telefonu kapattı.Nereye gittiğimizi bilmiyordum.Sorsam seni ilgilendirmez derdi.Sormamak en iyisi.sonra ise durunun evine gittiğimizi anladım.Eve girdiğinde herkes oradaydı.Sanki onlar yokmuş gibi davranıp merdivenlerden yukarı çıktı.

Meriç'ten
Yukarı çıktım.Valizimi indirip içine eşyalarımı tıktım.Kıbrısa gidecektim.Biraz kafa dinlemem lazımdı.Duru da mı gelse acaba am hala onlara kızgınım ama ben sıkılırım.Neyese duruyu da almakta fayda var.Duru gelirse Güneyde gelir.Güney gelirse Atlas'ta gelir.Atlas gelirse sürtük sevgiliside gelir.Ayyyyy

Gençler bölümü burada kesiyom çünkü babaannemlerdeyiz ve babaannem bana ölümcül bakışlar yolluyor yb atarım inş diğer bölümü Yasef ve açelyadan yazıcam
Yasef ve açelya cephesinde neler olacak?
Deniz ve Efran
Ve Eda sonunda doğuruyor ama onları bir süpriz bekliyor?