Only One! ( Niall Horan )

Chapters 26

       ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด
ในช่วงล่าง ฉันพยายามดันให้ตัวเอง
ลุกขึ้น จากที่นอน แต่ก็....

" โอ้ยยยย! " ฉันล้มขาพับลงข้างเตียง มันเจ็บเกินกว่าที่ฉันจะขยับได้ ฉันมองไปรอบๆห้อง ไม่! เขาไม่อยู่แล้ว ผู้ชายที่ทำร้ายฉันเมื่อคืนนี้ เขาไม่อยู่แล้ว....แต่เอ๊ะ! อะไรน่ะ ฉันเอื้อมไปหยิบกระดาษโน๊ตที่
แปะอยู่ตรงหัวเตียง มีข้อความที่ถูก
เขียนด้วยลายมือของเขา......

' ฉันขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อคืนที่
เกิดขึ้น ฉันกำลังโกรธ และฉัน..ฉันไม่สามารถห้ามตัวเอง
ได้จริงๆ ฉันขอโทษ ยกโทษให้
ฉันนะ ..... จาก ไนออล '

" ฮือออ อึกกก ฮืออออ ...." นายทำฉันขนาดนี้แล้วนายก็มาขอ
โทษฉันทีหลังหรอ? :( นายเป็นคนยังไงกัน นายบอกจะ
ดูแลฉัน แล้วทำไมนายถึงทำอย่าง
นี้กับฉัน......

      ฉันก้มหน้าซุกกับที่นอนเพื่อ
ระบายและปล่อยน้ำตาที่ไหลออก
มาอย่างไม่ขาดสาย ฉันไม่รู้ว่า
ตัวเองนั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้นไป
นานเท่าไหร่  รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มี
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น.....

กริ๊งงงงง~~

ฉันหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ใต้หมอนออกมาและกดรับ...

" ฮัลโหล... "

(( พี่เวียร์ ผมแจ๊คนะ )) เสียงน้องชายของฉันดังมาจาก
ปลายสาย

" มีอะไร? " ฉันถามกลับไป

(( โทรมาเล่นด้วยไม่ได้ไง๊? )) น้ำเสียงของแจ๊คยังคงกวนในแบบ
ฉบับของมัน แต่ตอนนี้ฉันไม่มี
อารมณ์จริงๆ :(

" ก็ได้ แต่โทรมาวันอื่นได้มั้ย? " ถ้าปลายสายไม่ใช่น้องชายฉัน ฉันคงจะตัดสายทิ้งไปแล้ว

(( ทำไมล่ะ? มีอะไรหรือเปล่า? ))
เมื่อถูกถามกลับแบบนี้ ฉันแทบอยากจะปล่อยโฮ แต่ไม่! ไม่ได้! ฉันต้องให้คนในครอบครัว
ฉันเป็นห่วงฉันไม่ได้.

" เปล่า...ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ปวดหัวน่ะ อยากพักผ่อน" สิ่งที่ฉันพูดก็คำโกหกทั้งนั้น
ฉันแค่อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากคุย
ไม่อยากเจอหน้าใคร อยากเก็บตัวอยู่ในบ้านคนเดียว