The same pain // Niall Horan ✔️

29

p.o.v Niall

We waren klaar met eten en gingen weer op de bank zitten. 'Uhm... Wat ik nog wou regelen... Wie gaat er voor Niall zorgen als hij weer naar huis mag?' Vroeg Liam. 'Hij kan wel bij ons komen, toch Sofie?' Vroeg Harry aan Sofie. Ze knikte. 'Nou dat is dan geregeld.' Liam glimlachte naar me. 'Wat?!' Riep ik waardoor mijn hoofd weer pijn ging doen. 'Ik ga echt niet bij Harry wonen.' Harry keek me gekwetst aan. 'Sorry, zo bedoel ik het niet maar ik wil graag in mijn eigen huis zijn.' Mompelde ik. 'Ik snap het maar je kan echt niet alleen blijven hoor.' Zei Sofie. 'En waarom dan niet?' Vroeg ik geïriteerd. 'Dat weet je best.' Harry keek me aan van, je wil toch zelf ook niet dat we dit hard op zeggen. 'JA WAT NOU?! OMDAT IK MEZELF HEB GESNEDEN ZEKER?' Ik stond op en wilde weg lopen maar voelde me gelijk zwak dus ik bleef staan en pakte mijn hoofd vast. Ik voelde twee handen op mijn schouder die me terug naar de bank trokken. Het waren die van Harry. Ik keek naar de rest en ze keken me geschokt aan. En voor de zoveelste keer deze dag begonnen er tranen over mijn wangen te stromen.

p.o.v Harry

'JA WAT NOU?! OMDAT IK MEZELF HEB GESNEDEN ZEKER?' Ik schrok me echt rot. Niall stond op en wilde weglopen. Ik stond ook gelijk op en trok hem terug naar de bank.Hij keek even om zich heen en er begonnen tranen in zijn ogen te komen. Ik keek naar de rest en iedereen keek hem helemaal geschokt aan. Niall keek nog even naar mij en de tranen begonnen al snel over zijn wangen te stromen. Hij legde zijn hoofd op leuning van de bank en begon hard te snikken. Ik wist niet wat ik moet zeggen en begon maar over zijn rug te aaien. Bente die aan de andere kant van de kamer op een stoel zat liep naar hem toe en knielde op de grond. Ze pakte hem bij zijn nek zodat hij omhoog keek. 'Ik wil graag weg.' Huilde Niall. Bente drukte Niall stevig tegen haar aan. Ze sloot haar ogen in de knuffel en toen haar ogen weer open gingen zag ik tranen in haar ogen die al snel naar buiten stroomde. Ze duwde Niall een stukje van haar af en keek in zijn ogen. 'Waarom huil je?' Vroeg Niall. 'Om jou... Ik kan er niet tegen als je je zo slecht voelt' Zei Bente zacht. 'Huil niet om mij. Dat ben ik niet waard.' Niall keek weg van Bente maar ze duwde zijn hoofd gelijk weer zachtjes terug in haar richting. 'Niall, je bent het wel waard! Weet je dan niet hoeveel je voor mij en miljoenen andere meisjes hebt gedaan de afgelopen 8 jaar? Ik hou van je sinds ik 11 ben en dat stopt nooit.' Nog meer tranen stroomde over de wangen van Bente. Ze geeft echt heel veel om Niall. Het is prachtig om te zien. 'Meen je dat echt?' Fluisterde Niall. Bente knikte alleen maar en gaf hem weer een knuffel. Ik keek naar Liam en die zag er niet zo blij uit. Hij was vast jaloers. Snap ik wel een beetje, ik denk dat ik dat ook zou zijn als ik hem was. Ik hoop alleen dat hij er niks over zegt. Bente liet Niall weer los en veegde zijn tranen weg, maar ze stroomde gelijk weer terug.'N-Niall... Hoe bedoel je, jezelf gesneden?' Vroeg Sofie zacht. Niall keek naar Sofie en schudde zijn hoofd. 'Wil je dat ik het vertel?' Vroeg ik aan hem. Hij knikte.

.....

Elize en Sofie waren naar bed gegaan. 'Harry, kan ik je even spreken?' Vroeg Liam. 'Uh, ja... Tuurlijk.' Zei ik. Ik stond op en Liam en ik liepen naar de keuken. 'Denk je dat Niall, Bente leuk vind?' Fluisterde hij. 'Weet ik veel... Hij zegt toch van niet?' Ik zuchtte. Hier wilde ik het nu niet over hebben. 'Ja, maar kijk...Bente zit de hele avond met Niall te knuffelen terwijl ik haar vriendje ben.' Zei hij terwijl hij om de hoek van de  keuken keek. 'Dat snap je toch wel... Niall voelt zich harstikke rot... Ik wil het hier nu niet over hebben.' Ik liep terug naar de kamer. 'Ssst...' Siste Bente. Niall viel bijna in slaap. 'Ik ga naar bed.' Fluisterde ik.

p.o.v Bente

Niall lag tegen mij aan en viel bijna in slaap. Ik legde hem voorzichtig tegen de leuning zodat ik strakjes weg kon gaan. Liam tilde zijn benen op de bank. Niall sliep nog niet want hij opende soms even zijn ogen. 'We wilde Niall toch niet op de bank laten slapen?' Vroeg Liam fluisterend. 'Nee, maar ik wil hem nu niet meer helemaal wakker maken. Dan duurt het weer eeuwen voor hij slaapt.' Fluisterde ik terug. Ik pakte de deken waar Liam gisteren onder lag en legde hem over Niall. Liam en ik wilde weg lopen. 'Waar gaan jullie heen?' Shit. 'We gaan naar bed, en jij gaat ook slapen...' Fluisterde ik. Het leek wel alsof ik tegen een kind praatte wat niet naar bed wilde. 'Maar... Ik wil niet alleen slapen.' Zei Niall verdrietig. 'Het moet maar even, sorry maar ik wil nu echt niet meer dat je naar boven moet. Je bent moe, dat is echt teveel voor je.' Ik liep naar hem toe en gaf hem een kus op zijn wang. Liam gaf hem een aai door zijn haar en we liepen weg. Ik keek even naar hem en hij keek verdrietig. Is het wel slim als we hem hier alleen laten? Ik sta morgen vroeg op zodat ik zeker weten eerder wakker ben dan hem zodat hij niks kan doen. 'Truste.' Fluisterde ik. 'Truste.' Fluisterde hij terug.

Joooooooooooooooooooooooooooo! Please Vote/Comment/Follow! Love ya! Stay pretty! xxx Nadiaaaaaaa