Yeni Bir Hayat - Alsel

Mavi

Ali

Onun gözlerine bakarken zaman duruyordu,

"Selin.."

"Ali.. Korkmuyorum artık"

"Güzel.. Bana - bana güvenmiyorsun"

"Gerçekten sen söylemedin mi"

"Yemin ederim ağzımı açmadım ama yalan yok, bildiğini biliyordum"

"Anladım.."

"Bizi kıskanmış"

"Kıskanmış mı.. Neden ki.."

Bunu dedikten sonra gözlerini kaçırdı.

"Senden etkilenebileceğimi düşünmüş.. Gece gibi gözlerinden, insanın içinde kaybolmak isteyeceği gamzelerinden, dünyanın en güzel müziği gibi gelen sesinden"

Yavaşça gözlerini gözlerime dikti.. Yavaşça gülümsedi.

Nefesini hissedebiliyordum, kesik kesik nefes alıyordu. Benim de ondan farkım yoktu.

Ona biraz daha yaklaştım. Gözlerimi kapattım.

Dudaklarına doğru eğilirken birden yatakta doğruldu. 

"Ali!"

Ben de doğruldum,

"Selin rahatsız ettiyse özür dilerim, b-ben.."

"Hayır rahatsız etmesinden değil.. Senin şuanda bir sevgilin var. Ben de aynı durumda kaldım ve "o" kız olmak istemiyorum lütfen anla beni"

Haklıydı. Didem aklıma bile gelmemişti. 

Yavaşça yataktan kalkıp kapıya doğru gittim. 

"Bir şeye ihtiyacın olursa ben aşağıdayım"

***

Selin 

Ali aşağıya indi. Onu kırmış mıydım? Yine de bunu yapamazdım, aynı şeyi ben yaşamışken olmazdı. 

Sabah uyandığımda aşağıya indim. Tuğçe, Emre ve Ali kahvaltı yapıyorlardı. Merdivenlerden inerken Ali'yle göz göze geldik. Gözlerini kaçırdı ve kahvaltısına devam etti.

"Aa Selin! Günaydın canım"

"Günaydın herkese.."

Tuğçe'nin her zamanki gibi neşesi yerindeydi..

"Selin ya biraz daha mı kalsak ne dersin? Ben konuşurum Güneş ablayla"

"Yok Tuğçe, gidelim artık."

Ali yüzüme bile bakmıyordu, daha fazla kalmak istemiyordum.

"Selin haklı aşkım hem okul da var, yine geliriz"

Kahvaltıdan sonra eşyaları topladıktan sonra çıktık. Emre ve Tuğçe, Tuğçe'nin arabasına bindiler. 

Biz de Ali'yle onun arabasına bindik. Bütün yol çıt çıkmadı arabadan. Birbirimize göz ucuyla bile bakmadık.

Evin önüne geldiğimizde tam arabadan inerken,

"Selin"

"Efendim"

"Sana kızgın değilim.. Haklıydın. Böyle olmaz. Bizim aramızda bir şey olacaksa böyle olmamalı."

Mavi gelmişti yine öyle güzel bakıyordu. Ben sessizce onu dinlerken devam etti,

"Ben her şeyi düzene sokacağım sonra da tertemiz bir sayfa açacağız. Sadece sen ve ben. Olması gerektiği gibi."

Elimi tuttu, dudaklarına götürdü. Yavaşça öptü.