11

457 67 2
                                    

Η Έμιλι καθόταν κουλουριασμένη στην τραπεζαρία του Αρχηγείου των Φωτεινών. Σήμερα το πρωί ξύπνησε στο κρεβάτι της αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί πως έφτασε εκεί. Εκείνος που έλυσε το μυστήριο ήταν ο πατέρας της σήμερα το πρωί όταν κατέβηκε για πρωινό.

«Ο Μάικλ σε έφερε χθες το βράδυ. Σε πήγε μέχρι το δωμάτιο σου. Πρέπει να σε αγαπάει πολύ.»

«Δεν με ενδιαφέρει μπαμπά.»

«Γιατί χωρίσατε;»

«Δεν είναι δουλειά σου.»

«Σου έκανε εκείνος κάτι;»

«Όλα είναι μια χαρά... αλήθεια. Απλά κάνουμε ένα διάλλειμα. Αυτό είναι όλο.»

«Πάντως εγώ έκανα το καθήκον μου.»

Η Έμιλι γύρισε και τον κοίταξε σοκαρισμένη. «Ορίστε;»

«Του είπα πως αν σε πληγώσει θα πρέπει να αλλάξει πλανήτη.»

«Δεν το έκανες αυτό!!!»



«Καλημέρα.» είπε ο Μάικλ επαναφέροντας την στην πραγματικότητα.

«Καλημέρα.»

«Τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς;»

«Δεν ξέρω. Εσύ τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς;»

«Συνήθως εδώ παίρνω το πρωινό μου... περίπου... τέσσερα χρόνια τώρα.»

«Ουάου!!!»

«Εμένα μου λες;»

Έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα σιωπηλή. Πρέπει να τον ευχαριστήσεις Έμιλι!!! είπε αυστηρά στον εαυτό της. «Σ' ευχαριστώ... για χθες.»

Ο Μάικλ σήκωσε χαλαρά τους ώμους του. «Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω. Όλοι είμαστε κουρασμένοι τις τελευταίες μέρες. Την μια μέρα κυνηγούσαμε απλά εσένα και τώρα...»

«Κυνηγάμε έναν μάλλον ψυχοπαθή διεστραμμένο Μάγο που θέλει να κλέψει τις Δυνάμεις κάθε Χαρισματικού; Ναι... λογικό να είναι όλοι κουρασμένοι.»

«Δεν φταις εσύ για αυτό.»

«Δεν είμαι τόσο σίγουρη πλέον.»

«Είμαι όμως εγώ. Θα μας κυνηγούσε ούτως ή άλλως.»

«Πρέπει να βιαστούμε.»

«Το ξέρω.»

«Πως είναι ο Άλεξ;»

«Ανήσυχος... Φοβισμένος. Έχει τρελαθεί από την αγωνία του.»

«Την αγαπάει. Λογικό είναι να έχει τρελαθεί.»

«Νομίζεις... νομίζεις πως...»

STORM (POWER) Βιβλίο 2Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang