Living with the Stars (𝓤𝓷𝓭𝓮𝓻 𝓔𝓭𝓲𝓽𝓲𝓷𝓰)

Chapter 10

A/N:

Magandang Hapon mga ka-LWTS! :D E'to na po ang update ko. Sorry kung natagalan. Please enjoy ~

Vote if you want.

Comment if you like.

Follow if you desire.

=============================================================================

Chapter 10: I Think I'm Falling For You

KIMBERLY YSABEL's POV

"I don't believe you, Kira. Inaasar mo na naman ako."

"What if I tell you, I'm serious."

"The word, 'serious' doesn't fits you, Kira."

"I'm always serious and I know you know that." okay. Nagsasagutan na naman po kami. *sigh* Relax Ysabel.

"But not right now." mahinahon kong sagot sa kanya at nang tignan ko siya, nagulat ako ng makita ko siyang nakatingin sakin. And now, I can say that...he is really serious.

"I am." okay...what should I say? Napa-iwas ako ng tingin sa kanya. Right now, hindi na komportable dito. Gusto ko mang tumayo pero parang...may pumipigil sakin. teka, nakukulam ba ko? Bakit parang hindi ko magalaw yung sarili kong katawan? Uwaa!

"Will you please stop?" sa dinami rami ng naisip ko, 'yan lang ang nasabi ko.

"I won't." *sigh* Napatitig ulit ako sa mga mata niyang...alam kong seryoso na kung tumitig sakin.

"Kira..." right now, speechless na talaga ako.

"I like you." eh?

"What?" what is he saying? 'teka, si Kira pa ba 'tong kaharap ko? May mga hidden camera's ba dito sa dorm? Baka naman nasa isang comedy show lang ako or whatsoever. O baka naman, clone 'to ni Kira?

"What if I tell you..." napalunok na lang ako sa...nerbyos. Okay, kinakabahan ako. Bakit? Bakit ako kinakabahan? Uwaa!

"..." bakit ang tagal niyang magsalita?! Nanlalamig na mga kamay ko sa nerbyos! Huhuhu.

"I think..." what? What Kira? Right now, parang hindi si Kira na masungit yung nakikita ko. Ang Kira na nakikita ko ngayon, ay yung Kira na parang hindi mapakali. 'yung tipong parang kinakabahan o ano.

"I think I'm falling for you."

*silence*

Ano daw? 'teka, kailangan ko na bang magpa check up sa EnT? Tama ba 'tong mga naririnig ko? O baka naman, kulang lang ako sa tulog? Oo tama. Baka kulang nga lang talaga ako sa tulog. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at ramdam ko namang sinundan niya ko ng tingin.

"Hehehe. Nakakatawa ka talaga, Kira. Alam mo, kulang ka lang sa tulog. Matulog na nga tayo." sabi ko sa kanya at balak ko na sanang maglakad paalis ng bigla siyang nagsalita.

"You're right. Hindi nga ko masyadong nakakatulog nitong nakakaraang araw eh." nakangiti siya pero medyo pilit na sabi niya sakin. Seryoso? Naga-attitude na naman ba siya? Napangiti na lang ako. At least, medyo kalmado akong tama nga yung hinala ko...na niloloko lang niya ko pero bakit ganon? Di ba dapat matuwa ako kasi hindi totoo yung sinabi niya at inaasar lang niya talaga ako? Eh bakit parang na-disappoint pa ko nung malaman ko na totoo palang niloloko lang niya ko? Hay! Ano bang nangyayari sakin?

"Ayun naman pala eh. Tara na. May pasok---aray!" nagulat ako ng bigla na lang niya kong hinatak at inihiga sa sofa habang siya...nasa ibabaw ko. Jusko. Anong nangyayari sa taong 'to? Sinasapian ba 'to? Huhuhu. Tulong!