DESKTEXT!//HUNHAN

T.6

Luhan: Senin yüzünden kayboldum! Mutlu musun!

Sehun: Dur
Anlamadım
Nasıl yani

Luhan: Basbaya kayboldum
Sinemadan çıktım ve taksi bulamadım
Kulaklığımı takıp yürüyeyim derken dalmışım

Sehun: Sinemaya mı geldin?!
Ve dur! Neredesin şu an?

Luhan: Nerede olduğumu bilsem yolu biliyor olurdum ve kaybolmamış olurdum Sehun

Sehun: Bekle benim sana aldığım
Pardon verdiğim
biletteki filme gittin di mi

Luhan: Evet.
Yandaş

Sehun: Film biteli dakika 5 olduğuna göre fazla uzaklaşmamışsındır
Etrafına bak ve ne gördüğünü söyle

Luhan: Duvar
Apartman
Çöp Konteynırı
Kedi
Sokak lambası

Sehun: Luhan😐

Luhan: Sinirim bozuldu Sehun cidden
Sanki biri beni takip ediyormuş gibi hissediyorum

Sehun: Ara beni Luhan! Ya da dur ben seni arıyorum

Boş sokakta telefondan yükselen zil sesi yankılanırken, Luhan elini telefonun ekranına getirdi ve heyecanını bastırarak aramayı cevapladı.

"Sehun?" Titrek bir fısıltı döküldü dudaklarından.

"İyi misin Luhan? Geliyorum ben, korkma."

"Korkmuyorum Sehun." Gözlerini şüpheyle etrafta gezdirdi Luhan. Tanri biliyor ya şu an korkudan bayılabilirdi. Ama bu Sehun'un bilmesine gerek yoktu öyle değil mi?

" Birinin seni takip ettiğine emin misin?"

"Sadece bir kaç adım-
Aaaaa!"

"Luhan! Noldu! İyi misin! "

"Eheheh. Sadece kediymiş."

"Aklım çıktı burada be!"

"Benim ne suçum var!"

"Tamam tamam yok senin bir suçun tek suç kedinin."

" Dalga geçme kapatırım suratını telefonu!"

"Yiyosa kapat! Bulmam seni. Sonra organ mafyalarının eline geçersin ve leşlerine ayırır-"

"Yeter Sehun! Tanrı aşkına beni rahatlanman gerekiyordu!"

"Ses falan duyuyor musun? Etrafı dinle."

Luhan elindeki telefonu kulağından indirdi ve adım atmayı kesip, çevreye kulak kabarttı. Uzaklardan motor sesine benzer bişeyler duyuyordu.

" Motor sesine benzer bir şeyler duyuyorum ama uzaktan geliyor."

"Tamam. Olduğun yerde kal ve motor sesi yaklaştıkça veya uzaklaştıkca haber ver."

"Neden ki?"

"Sen dediğim yap!"

"Tamam! Ne bağırıyorsun?!"

"Eeee?"

"Ne eeee?"

" Luhan! Motor sesi yakın mi uzak mı?"

Yaslandığı duvardan ayrıldı dinledi tekrar sokağı Luhan.

"Uzaktan geliyor."

"Tamam."

"Sen ne yapıyorsun şimdi Sehun? Sesin boğuk geliyor?"

" Konuşma da sese odaklan."

"Yakından geliyor şimdi." Dedi gözleriyle sesin geldiği sokağa bakarken.

"Daha da yakından geliyor."

"Motor sokağa girdi Sehun!"

"Hey cevap versene!"

"Lanet olsun önümde durdu ve sen ortalıkta yoksun!"

"Öleceğim Sehun! Ölmeden önce sana itiraf etmem gereken birşey var. Sehun ben-"

"Luhan?"

Luhan telefonu kulağından çekti ve hangi ara ona bu kadar yakınlaştığını anlamadığı adama baktı. Adını mı söylemişti o? Kafasında kask olduğu için yüzünü göremiyordu ama nedense ona hiç yabancı gelmiyordu.

Sonra beyninde dönmeye başlayan çarklarla gözleri irileşti.

"Sehun?" Diye sordu önce sessizce. Kendini inandırmaya çalışıyor gibiydi daha çok.

Karşısındaki beden elini kaskına attı ve yüzünü ortaya çıkardı.

"Sehun!" Diye bağırdı bu sefer Luhan, onu Sehun olduğuna emin olduktan sonra.