Finding The Girl In My Lucid Dreams

Chapter 15 Why did you have to leave me?

Dean's POV

"Ha?"

Tok tok tok!!!!

Dumilat ang aking mata ng may naiwang katanungan nanaman na nagmula sa aking panaginip.

Tok tok tok!!!

"Ayan na bubuksan na."
.
.
.
.

"Argghhhh Ma naman eh."

"Tignan mo kung anong oras na?! Diba sabi mo may gagawin kayong thesis?" (Ginawa kong thesis yung meet ups namin nila James at Justine.)

"Ay thank you ma sige susunod na ko sa baba."

"Bilisan mo at kumain kana.Yung budget mo para sa thesis na gagawin niyo nasa mesa na.Lumapit ka nalang sakin kapag kailangan mo pa ng pandagdag o kapag nagkulang."

"Salamat ma."
Isa akong pasaway na anak hahaha kailangan ko ng extra budget pasensya na.Wag kayo magmalinis kaway kaway sa mga gumawa ng mga tactics na to.

Pagkasarado ko ng pinto ay napaupo ulit ako sa kama.Yung mga katanungan ko nasagot pa ng isa pang katanungan.Na bakit kailangan mapaginipan ko siya? Bakit ganung pangyayari pa? Ano ba talaga ang kahulugan ng lahat ng yun? Lalo akong naiistress hayss.Di ko naman talaga dapat to isipin pero kahit sino naman siguro mapapaisip talaga lalo na't sunod sunod na yung mga pangyayari.

Time check
*9:45 A.M*

Saktong sakto na to.5 minutes kain,5 minutes ligo,5 minutes bihis at biyahe.Not bad.Hmmm....

Nakababa na ako ng aking kwarto at nagsimula ng lumapang sa lamesa.Bawat pagsubo ko ng pagkain eh mukha niya bumabalandra sa isip ko.Kinakabahan ako.Bakit niya kailangang humingi ng tawad sa akin at bakit niya kailangan magpakita muli sa panaginip ko?
.
.
.
.
.
Habang naglalakad ako sa campus naaninag ko na agad yung mukha ni James.
.
Palakad ako para makapunta kung saan sila naroroon.
.
.
"Yow bro!!!" -ako

"Supp?" -James

"To be honest di talaga ako okay." -ako

"Bakit nanaman ba?"

"Napaginipan ko siya bro.Nagpakita siya sakin and She said "I'm sorry" And hindi ko alam kung bakit.My dream didn't gave me a chance to ask her why.Di na yata maganda yung mga pangyayaring nangyayari ngayon.Di na ako mapalagay James."

"Tutal maaga ka naman pumasok why dont you come to her house and ask the reason behind bat hindi siya pumasok.Bro dapat gumawa kadin ng move para matigil yang kapraningan mo okay? "

"Thanks bro.HaysI really have to go.Pakisabi kay Justine Kailangan ko na umalis."

"Okay bro makakarating.Goodluck! Madapaka!"

.
.
.
Habang naglalakad ako papunta sa aking tila may di kanais nais akong nararamdaman.Pero andito na ko eh wala na atrasan diba?
.
.
.
So eto na....#78 Salcedo St. Legaspi Makati City.

Wow ang laki ng bahay nila ah.Parang pagpasok mo maliligaw ka.Dahan dahan kong pinindot ang doorbell...

Pagkatapos ng limang minuto ay nagbukas na ng pinto at dalidaling nagsalita.

"Iho anong kailangan mo?"

"Magandang umaga ho andyan po ba si Paula...Paula Noreen Onte po."

"Paula? Paula Noreen Onte? Iho nagkamali ka ata ng napuntahan."

"Hindi po lola.Dito ko po siya hinatid nung gabing yun.Exact location po.Ditong dito mismo."

"Wait Iho.Siya ba yung dating nakatira dito? Umalis na sila dito kahapon lang.Sige magandang umaga."

Napatikom ang aking bibig noong habang binibigkas niya ang salitang iyon.

"Lola saan po sila nagpunta?"

"Iho malay ko rin kung saan dahil di ako responsable para sa mga ganyang katanungan.Osha iho mabuti pa siguro'y pumasok na ako at kay nagsisimula ng uminit."

Nasaraduhan ako ng pinto na tila kasabay sa pagsarado ng pinto para sa pagasa na mabibigyan niya ako ng rason para sa mga katanungan na gusto kong masagot.
Umaasa akong matutupad pa ang mga pangako namin sa isa't isa.
Umaasa ako na magkakaroon ng katuparan ang mga pangarap ko ng kasama siya.

Ngunit masama palang umasa sa isang bagay na
wala kang kasiguraduhan.
Walang katiyakan kung mangyayari ba talaga lahat ng inasahan mong mga bagay.

Bumalik ako ng kalungkutan ang aking dala.
Bumalik ako ng puno parin ng katanungan ang aking pagiisip.
Bumalik ako na parang wala akong pake sa taong makakasalubong ko.
Bumalik ako pero siya kelan kaya babalik?

Sa pagkakataong to please lang wag niyong aasahang makakausap niyo ko ng maayos.
Wag niyong aasahang makikisakay ako sa bawat biro niyo.
Wag niyong nanaising tanungin ako kung okay lang ako dahil alam niyo naman talaga kung ano yung sagot.
Wag niyong nanaising magiging okay ako dahil walang kasiguraduhan kung magiging okay talaga ako.
Wag niyong aasahang aawit muli ako dahil ang rason ko sa pagkanta ay wala na.
Wag niyong babalaking banggitin muli ang pangalan niya dahil masakit.

Masakit ang bawat pangyayari na tila sasabog na ako.
Sunod sunod eh
Nagtatanong ako sa sarili ko kung

Bakit niya ginawa sakin yun?

Anong kasalanan ko sa paglisan niya?

Bakit hindi siya nagpaalam?

Bakit pinaasa niya ko sa mga pangako niyang walanng iwanan?

Bakit kailangan niya gawin yun?

Bakit kailangan niya maging ganun ka attached sakin kung hindi naman siya mag iistay?

Why did you have to leave me Pau?
Sabi mo tayo lang hanggang sa huli.

Sabi mo napakaswerte mo na nakilala mo ang isang tulad ko na sa panaginip lang nagmula?

To be Continued....