[EDITED]
Jusko mga bes, epic yung first publish ko sa Chapter 1-Part 14 HAHAHA. Natatawa ako sa sarili ko jusko. E kasi nakalimutan kong burahin yung old publish na part tapos binago ko kasi yung flow ng story sa TGWSMH HAHAHAHAHA. Sorry po talaga. Hindi ko po talaga intensyon ang guluhin ang utak niyo sa nakakaconfuse na update ni Author.
------------------------
*sigh*
*deep sigh*
Teka nga muna, why the heck are you sighing? Jusko nakakasira yan ng ganda jusko.
Andito nga pala ako sa bench at nagbabasa ng libro. Huwag ka na kasing umasa jusko. Mas mabuti pang magtaray ka nalang, mas naeenjoy mo pa. ehehe.
"Hi." Rinig kong boses atsaka tumabi pa ito saakin kaya napalayo ako.
"Wala ako sa mood para tarayan at sungitan ka. You should back off instead." Ani ko habang hindi parin siya tinitingnan at pinagpapatuloy parin ang pagbabasa.
"Hala? ASAN SI MEGHAN?! ILABAS MO SI MEGHAN!!!" Aniya na para bang nababaliw atsaka iniyugyog pa ako kaya napatayo ako at humarap sa kanya.
Isinirado ko ang aking libro atsaka nilagay sa bag ko. Sinamaan ko lang siya ng tingin.
"Kenneth, I am damn serious." Bago pa siya magsalita ay agad na akong umalis.
Nakikita ko naman sa peripheral vision ko na sinusundan niya ako kaya napalingon nalang ako.
"Don't follow me." Seryosong sabi ko sa kanya.
"Meghan, what is wrong with you?!" Tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Why? What's the problem? hindi ka naman siguro mamamatay kapag hindi kita kakausapin, hindi ba?!" Hindi na siya nakapagsalita at tumalikod nalang ako atsaka pinagpatuloy ang paglalakad.
----
It's already lunch break and supposed to be that Kenneth is with me right now but NO! Magka-away kami so I'll eat lunch by myself. E ano pa bang aasahan niyo sa mapride na si Meghan? psh.
Pumunta nalang ako sa table ko habang dala dala ang mga inorder ko ng bigla akong napahinto sa nadatnan ko.
---Si Kenneth. Nakaupo sa table ko.
Umirap nalang ako atsaka agad na tumalikod. For sure, hindi lang naman nag-iisa ang table dito sa cafeteria so why bother?
Rinig ko parin ang pagtawag niya sa pangalan ko pero hindi ko parin siya nililingon.
"Kung hindi ka lilingon, SISIGAW AKO!" Napahinto ako sa paglalakad at agad na lumingon.
"WHAT IS THE MATTER WITH YOU?!" galit na tugon ko sa kanya.
Lumapit siya saakin kaya napaatras nalang ako. Nag-iiwas ako ng tingin sa kanya kasi ayaw ko talagang makipag eye-to-eye sa kanya. His eyes is causing me to melt.
"Are you jealous?" Biglang sabi niya sa akin kaya napakunot agad ang noo ko.
"For what? Why would I be jealous? At saan naman ako magseselos? Are you crazy?!" Umirap nalang ako atsaka agad na umalis pero tinawag nanaman niya yung pangalan ko pero hindi ko na siya pinansin.
>>>>Okay so this chapter might be a short update and I am sorry for that. Chapter 2 is coming so yea!
BINABASA MO ANG
The guy who stole my heart [EDITING]
Jugendliteratur#43 HIGHEST RANK IN TEEN FICTION Sa mundong ito ay maraming bawal. Pero hindi naman bawal ang mainlove diba? I was just an ordinary girl. Nag aaral. Nagpupursigido. Nagtiyatiyaga. Naghihirap. Namumoblema. Natatakot. Nalulungkot...