İNTİHAR NOTLARI

-7.Bölüm -

Duvarlara astığım resimler
Yetermiydi kendimi anlatmaya ?
Yazdığım onlarca şiir, şarkı
Örtermiydi hissizleşen kalbimin acısını
Kendi kendime söylenip durduğum
Fısıldadığım kelimeler
Yok olur muydu zamanla !
Olurdu değil mi ?
Olurdu elbet.
Peki ya kaybolan zaman ?
Geri getirebilir miydin ,
Kalbimi.
Toprağından çıkarıp yanı başıma koyabilir miydim ?
İşte bu tıpkı ;
Denizin üstünde yürümek , havada uçmak gibiydi.
Bi umuttu belki ama
"İMKANSIZDI ".

Sanırım artık yazmaktan ağrıyan ellerimi ve birazda bileğimi ovalayarak yatıştırmaya çalıştım.Kalemi , kalemlil kutuma koyup . Yazdığım kağıdı alıp diğer odaya ilerledim. sağ üst köşede boş kolan duvarı gözüme kestirip oraya ilerledim. Sanırım oraya asabilirim. Kolumu kaldıracak gücüm bile yoktu gerçi ama . Astım.
Göz ucuyla odayı inceledim. Neredeyse tamamı resimlerim ve yazılarımla kaplıydı bu oda özellikle boştu. Belki bi kaç tane daha resim sığardı ama fazlası yoktu.
Yavaş ve yorgun haraketlerle odadan çıktım. Sıcak bi kahve yapıp , salona doğru ilerledim. Ufak bi salondu belki ama bana yetiyodu.

Koltuğa oturup , televizyonu açtım.Kahvemi ağır yudumlarla içip tadını çıkardım. Bundan sonra neler yaşayacaktım ? Koca hayatta tek olmak zor olsa gerek ?
Bir an önce iş bulmalıyım . Yoksa parasızlıktan ölebilirim. Düşüncelerden sıyrılıp biraz uyudum.

Uyandığımda artık daha iyiydim. Kıyafetlerimi hazırlayıp tam kendime gelmek için duşa girmeye karar verdim. Kıyafetlerimi üzerimden çıkarırken üzerimde fark ettiğim bu muazzam kokunun nerden geldiğine anlam vermeye çalıştım . Bu bi parfüm kokusuydu. Ama bu bi erkek parfümüydü. Tamam bende erkek parfümü kullanıyorum ama bu benim kokum değildi. Bu...bu koku daha yoğun ve daha baştan çıkarıcıydı. Bir an paniğe girdim. Duştan çıktıktan sonra bu konuyu düsünmeliydim . Üzerimdeki benim değilse , kimin kokusuydu ?

Sıcak ve rahat bir duşun ardından koltuğa oturup , kokuyu düşündüm. Enfes ve muazzam . Beni alıp çok başka yerlere götürüyor . Alt tarafı bi koku değip geçmemek gerek çünkü bu koku beni yüceltip inanılması güç mükemmel yerlere götürüyor. Koku bitsin istemediğim için tişörtümü kirliler sepetine atmadım. Asla da atmayacaktım. Belkide sırf o koku gitmesin diye bidaha asla o tişörtü giymezdim.

Pekala bu koku bana nasıl bulaştı ? Kim bulaştırdı ?

Yazarın Ağzından ;

Olanları oturup sakin bir kafayla düşündü genç kız zaten hafızası güçlü değilde bu konularda. Hatırlamak ona göre değildi.
Ama düşündü. Hatırlamaya çalıstı.

Dün biraz içmişti. Pekala kabul biraz fazla kaçırmıstı. Yanına bi adam mı gelmişti ?
Neydi sanki böyle koruma gibi biriydi diye düşündü. Yavaş yavaş hatırlıyordu. Biraz daha zorladı beynini ?

Hadi tusem hadi daha dün olan şeyi hatırlamıyorsun , dedi kendi kendine .
" Dur bi dakika dün annemden dolayı içmiştim ,sonra adamın teki geldi susmamı söyledi. Sonra azarladı gitti . " dedi yavaş yavaş hatırlıyordu. Bu zaman aldı.

" İyide bu o adamın kokusu mu ? Allah Allah
İyide o adam yanıma gelmedi ki ? Yani ..
Ne yani yanıma mı geldi ? Bana... bana dokundu mu ? " genç kız elbetteki her zaman olduğu gibi yine hatırlayamamıstı. Hatırladığı şeyler olurdu ama azdı..Bir anda sinirleri tavan yaptı. O kadar sinirliydiki gözlerinden alev çıkıyordu. İlk kez.