İNTİHAR NOTLARI

~ 10. Bölüm ~

Huzursuzum bu aralar
Aslına bakarsan hiç huzurluda olmamıştım.
Bir ara olur gibi olmuştum.
O zamanlar annem vardı ama yanımda.
Şimdi heryerde onu arar oldum.

Medya : Tusem Timur

Herşey yeniden başlar sanarsın bazen. Farklı şeyler yaparak , hayatını yeniden çizersin. Çoğu zaman başarısız oluruz. Ama yinede yılmadan devam ederiz farklılaşmaya .

Çoğu zaman öyle acılar çekeriz ki ; mesela severek çok acı çektim ben.
Sonra o acı bir sürü acıyıda devamında getirdi. Ben sadece çöptüm insanlar için. Kullanıp kullanıp atılan , kimi zaman acımasızca yırtıldım. Parçalarım gözlerimin önünde bir yerlere savrulurken ben sadece yok oluşumu izledim. Sevdiğiklerim ise benim yanaşımı izlediler . O an .... işte o an tek bir şey dedim kendime .

" Bundan sonra yemin ederim ....; yemin ederim ki annemden başkası için gözyaşı dökmeyeceğim. Hiç kimse beni , senden başka hiçkimse anne beni ağlatamayacak ! " .

- Tutulan tüm sözler tutulur muydu bu cani dünyada ? İzin verirleymiydi bunu yapmana ? Şimdi şuracıkta ağlayabilirim. Ne kadar da aptalım. Ben yine kullanılmıştım. Dolan gòzlerimin ağlamak üzere olduğunu haber veriyordu. Ama bir anda aklıma dank eden sözüm beni kendime getirdi. Asla ama asla ağlama ! Mümkün müydü bu ? Kullanılmak ulan kullanılmak ! Öyle acı ki , bir anlığına kapıldığın büyülü ve gizemli dünyada yine bir adam tarafından yok edilmek ! Evet belki yanlış yerde saçma bir sebepten dolayı bulunabilirdim. Ama annem bu evde oturan çocuktan bana zarar gelmeyeceğini söylemişti. Evet yinede uzak durmalıydım. Onu tanîmıyor nasılsa ! Bense 2 günde .....

Daha fazla durabilirmiydim bu evde ? Asla. Zaten yeterince ezilmiş bir kızım ben daha ne yapmaya çalışıyor bunlat ? Suyumun çıkmasını mı ? Gözlerimdeki hüznü bi kenara fırlatıp anlamsız gözlerimi diktim gözlerine. Oda tıpkî benim gibiydi. Boş bakıyordu gözleri . Ama tek bi farkla. O fazlasıyla rahat ve umursamaz tavırlarıyla yine eziyordu beni. Bu halde bile.

Tam bir şey söyleyecekken o sarı kafalı iğrenç kız araya girdi.
" Neyse şekerim ortam gereksiz biri için gerildi. Allah'ın hakkı 3 'tür derler. Gerçi senin ki 2. " deyip kahkaha atmaya başladı. Kendi esprisine gülecek kadar aptaldı.
Aptal ve basit esprisine.

Bu kez söyleyeceğim laflarıma kimse araya giremezdi.

" O iğrenç ve ahlaksız tavırlarınla Allah'ın adını bir daha sakın ama sakın ağzına alma ! . Birde bana haktan bahsediyorsun. Sen ne anlarsın ulan haktan maktan. Senin gibiler anca arsızca arsız insanlara zevk vermeye çalışır. " dediğimde bana beni öldürecekmiş gibi bakan kıza dahada püskürttüm öfkemi. Bunlar az bile !

" Utanç verici olmalı ha ! " uzun zaman sonra ilk kez bu denli kalp kırıyor olmalıydım. Lakin bu kez fena haklıyım.

" Düşüncesi bile delirmeme sebep veriyorken kim bilir sen günde kaç kişiyle birl- " diyecekken ağlamaya başlayan kıza diktim gözlerimi . Devam etmemeliydim.Tam o sırada Ubeyt :

" Bunu diyen senmisin ? " dedi. Bu nedemekti şimdi ? Ne demeye çalıştı diye düşünürken 2. bi şok daha geçerdim.

" Yakında seninde benden kalır yanın olmayacak eminim. Ubeyd'in yanında olan tüm kızların sonu benimkiyle aynı. " deyip çekti gitti. Ve beni kafamdaki milyon tane soruyla baş başa bıraktı.