I Need You Girl (BTS JUNGKOOK FANFICTION)

chapter 4

here's another UD sorry kung hindi kayo nagagandahan sa story ko alam kong boring toh. pero iuupdate ko padin kasi gusto kong gawan talaga ng fanfic si kookie eh.

------

yeshao pov

"sige maiwan ko na muna kayo ni kookie hindi nako nangangamba ngayon dahil alam kong magiging ok lang sya dahil kasama ka nya" nakangiting sabi sakin nung mommy ni jungkook

"maraming salamat po dahil pinagkakatiwala nyo sakin si jungkook" sagot ko

sinundan ko ng tingin yung mommy ni jungkook ng umalis ito at ng masolo ko nanaman si jungkook eh kinausap ko na naman ito. hindi rin naman ako madaldal eh noh.

"jungkook?" tawag ko pero lumingon sya kaso hindi nga lang sya nakatingin sakin at medyo sa ibang direksyon nakabaling yung muka nya.

"payag na yung mommy mo na maging kaibigan kita... so... ibig sabihin ba nyan... eh ok na tayo?"
hindi sya sumagot at napabuntong hininga na lang.

"silence means yes!! so ok na talaga tayo!!" hyper kong sabi

(spell OA? Y.E.S.H.A.O.)

"bakit mo ginagawa toh?" tanong nya sa mababang tono ng boses

"huh?" napakunot yung noo ko

"dahil naawa ako sa kalagayan mo" sagot ko sumeryoso na din yung muka ko

"hindi mo ko kaylangang kaawaan. sanay na ko"

"pero...jungkook"

"sige na iwan mo na ko"

nagbitiw na sya ng salita na  iwan ko sya  pero bakit ganun? ano tong lungkot na nararamdaman ko. ganto ba ako maawa yung tipong lahit kainin ko na tong pride ko ay ok lang?

pero kaylangan kong tiisin to hindi ako yung tipong pinag pipilitan yung sarili ko sa taong ayaw naman sakin

"bakit ba ang sungit mo? akala ko ba ok na tayo? tapos ngayong pinapaalis mo ko? hindi ko ipagpipilitan yung sarili ko sayo kung ayaw mo bahala ka dyan at wala na kong pakealam kung maaksidente ka pa!!!!" labag sa kalaooban ko yung sinabi kong to alam ko kasing pinagkatiwala sya sakin nung mommy nya eh kaya lang sya naman kasi tong nag iinarte tinutulungan na nga.

after kong masabi yun tumayo nako at dinamapot ko yung bag nagtatakbo narin ako paalis

.....

anu kayang ginawa nya nung iniwan ko sya? sakin pa naman ysa ipinagkatiwala ng mommy nya. di kaya kung saan  saan sya nagpunta tapos nadisgrasya na naman sya.. nakokonsensya ko sa ginawa kong pag iwan sa kanya sana hindi ko nalang pinakinggan yung kaartihan nya eh...

"MISS. LI!! NAKIKINIG KA BA!"

"MISS. LI!!!" malakas na sigaw ni maam

"huy tawag ka" mahinang bunggo sakin nung katabi ko kaya na nagising ako sa pagkakatulala ko

"anu yun?" takang tanong ko pa sa katabi ko

"si maam" sagot nya at ngumuso pa kung nasan si maam na hindi ko napansin na nasa harapan ko na pala

"MISS. LI!!!" sigaw nito

"AY.. MAAM!!" nagulat pa ko

"NAKIKINIG KA BA? O TUTULALA KA LANG SA KLASE KO??!!"

"sorry po maam" sagot ko

nagtinginan sakin lahat nung kaklase ko nakahiya dahil nainterrupt yung discussion ng dahil sakin.

"SA SUSUNOD NA HINDI MO PAKIKINIG EH PAPALABASIN NA KITA!!"

"pasensya na po talaga maam"

tumalikod na si maam sakin at bumalik na sa harapan para ipag patuloy ang discussion

"buti nga" narinig kong nagtatawanan ang isang grupo ng kababaihan mula sa likuran at nakatingin sila sakin

"tssskkk..." bakit ba hindi ako makapag focus ngayon? kainis naman kasi tong sarili ko eh

bakit ko pa iniisip yung jungkook nayon eh pinaalis na nga nya ko?  bakit ako nag aalala sa kanya? naiinis na talaga ko sa sarili ko.

#yeshao#weirdgirl