13th queen

XI

Die avond pakte hij mijn maagdelijkheid af. Ik was moe en hij ook. Hij legde zijn arm over me heen zodat ik niet wegkon. En zo vielen we in slaap.

De volgende ochtend was in natuurlijk al vroeg wakker. Hij sliep nog. ik kon niet weg want zijn arm lag nog steeds over me heen. Dan zou hij wakker worden en dat had ik liever niet. Ik zuchtte en keek naar buiten. De vogels vlogen met elkaar mee. Wat zou de koningin hiervan vinden? Ik hoop dat ze niet boos was op me. Ik wilde dit ook niet! Maar ik kon niet anders dan de koning gehoorzamen! Anders zou hij me naar de gevangenis brengen en de rechter een beetje op het verkeerde spoor zetten zodat ik wel moest gehoorzamen!

Ik hoorde hem zacht kreunen. Was hij nu wakker of...?

Hij boog over me heen zei grijnzend: 'goedemorgen Rosa.'

'Goedemorgen Sire' zei ik zacht.

Hij duwde me op mijn rug en boog over me heen. 'Genoten van gisteravond' vroeg hij grijnzend.

Ik haalde mijn schouders op, 'u deed me pijn.'

Hij knikte langzaam. 'En buiten dat' vroeg hij.

Ik sloeg mijn ogen neer, 'dat weet ik niet Sire.'

Hij zuchtte en kuste me opeens. Zelfs gisteravond had hij dat niet gedaan! 'Nu heb ik dus alles van je gestolen' zei hij daarna grijnzend.

Ik wende mijn gezicht af. Hij streelde mijn wang waardoor ik hem weer aankeek. 'Wat wilt u nu nog van me' vroeg ik.

'Jij blijft bij mij. Als jij mijn zoon draagt laat ik die niet dood gaan. Ik heb jou nodig Rosa.'

Ik knikte, 'en wat vindt de koningin van dit?'

Hij haalde zijn schouders op, 'vast niet goed. Maar alles is geoorloofd als er maar een troonopvolger komt. En daar ga jij voor zorgen.'

Ik sloeg mijn ogen neer en knikte. Hij stond op en zei: 'neem een bad vinden meisjes fijn na hun eerste keer.'

Ik knikte en vroeg: 'en wat gaat u doen?'

'Ik blijf hier. Ik heb gezegd dat ik je niet alleen liet dus...' Hij keek me grijnzend aan en zei: 'tenzij je wil dat ik mee ga.'

Ik haalde mijn schouders op, 'u heeft me nu toch al zo gezien.'

Hij grijnsde en trok me uit bed. En toch voelde ik me beschaamd. Ik wilde mijn lichaam bedekken maar dat is moeilijk met maar twee handen. Hij trok me mee de badkamer in en liet het bad vollopen. Ik liet mijn haar voor mijn borst hangen. Dan was ten minste iets bedekt. Hij trok me in het bad en ging achter me zitten. Hij trok me tegen zich aan en liet zijn handen op mijn bovenbenen rusten. 'En wat wilt u hierna doen' vroeg ik na een tijdje.

'We gaan ontbijten en daarna naar de kerk. Het is zondag.'

Ik knikte langzaam, 'zou ik vandaag naar het graf van mijn moeder mogen?'

'Waarom zou ik dat niet toestaan?'

'omdat het graf buiten het paleis is.'

'Ik ga mee met je. Waar ligt je moeder?'

'Bij de kerk in de stad.'

Hij knikte. 'Zal je familie er zijn?'

'Weet ik niet, ik zorgde er altijd voor dat we erheen gingen. Ik weet niet zeker of Anna Jonathan ermee heen heeft getrokken.'

'Hoe komt het trouwens dat je broer nog niet getrouwd is of een vriendin heeft?'

'Jonathan verdronk zijn verdriet. Dat trekt meisjes vooral niet aan. En daar waarschuwde ik hem voor.'

'Luisterde hij naar je?'

'Meestal niet. Maar de meeste... laat maar.'

'Vertel' zei hij terwijl hij zijn handen op mijn buik legde.

'De meeste mannen luisteren niet naar vrouwen ook al hebben ze goede raad.'

'En je broertjes? Luisteren die?'

'Ja, ze willen niet zoals hun broer een zuiplap worden dus...'

'En je vader?'

'Mijn vader ging zijn eigen weg. Hij was meestal maar een paar maanden thuis per jaar. Maar als hij raad nodig had vroeg hij dat inderdaad aan mij.'

De koning knikte en bewoog zijn handen iets naar boven. Ik pakte zijn handen. 'Nu majesteit' vroeg ik.

Hij gniffelde, 'dan niet. Kom, anders zijn we te laat in de kerk en dat wordt niet in dank afgenomen door de priester.'

We stapten uit bad. We droogden ons af en hij bracht me een jurk die ik aandeed.

Daarna legde hij zijn hand op mijn onderrug en begeleide me naar de kleine kapel. Er waren wat mensen. Ook de koningin en haar gevolg. De koning liep naar zijn vrouw toe en zei iets tegen haar. Ze liep mee naar mij. 'Majesteit' zei ik terwijl ik een reverence maakte.

'Dus je wordt wel de dertiende vrouw' zei de koningin.

'Ja' zei de koning 'en jullie konden goed opschieten dus ik verwacht dat je haar niet gaat haten Gisele.'

'Rosa niet nee. Jou nog net iets meer.'

Ze draaide zich om en liep weg. Ik keek naar de koning. Hij keek haar na en snoof. Daarna keek hij naar mij. 'Jij haat me niet' vroeg hij 'toch?'

'Nee majesteit.'

'En je familie?'

'Dat weet ik niet. Ik heb ze niet gesproken nadat ik hier terug kwam.'

Hij knikte langzaam, 'je hebt een punt.'