13th queen

XXI

Hey lieve lezers, voor degene die vandaag koningsdag vieren heel veel plezier en een tip van Beatrix (met een andere stem eronder): thermo-ondergoed. 😂😂😂😂
Grt. Mairin
P.s. Veel leesplezier nog
------------------------------------------------------
'I... I... I can't tell.'

'Why not?'

'Because Alarik forbid me to talk about that.'

Hij liep naar me toe, 'what did your father do for work?'

Ik deinsde achteruit en botste tegen de muur. 'Sire' zei ik 'I can't tell. I'm very sorry but I can't tell.'

Hij leunde tegen de muur zodat ik tussen zijn armen in gevangen stond. Ik keek hem bang aan. 'Rose' zei hij 'tell me.'

'My... my father... he was...'

De deur ging open en Alarik kwam binnen. Ik glipte onder de armen van Matthew door en rende naar Alarik. Hij nam me in zijn armen. 'Alarik' zei Matthew, 'where is she from? How did you met her?'

'I met her in the palace.'

'When exactly?'

'Her fathers funeral.'

'Funeral? When was that funeral?'

Ik keek omhoog naar de koning. De koning zuchtte, 'all right. She is the daughter of the seaman, Reinout de Lange.'

'You mean the men who was always here with your captain you had today?'

'Yes' zei de koning, 'he worked for me. He died on a mission and I let a soldier bring Rose and her family to me. I said that they could work for me. They did and I fell in love with Rose.'

Matthew knikte langzaam, 'Rose. Are you in love with my cousin too?'

Ik knikte, 'yes.'

'Alarik, why didn't you say it before?'

'Because the next king must be from royal blood. Not half but full.'

Hij knikte, 'yeah. That where the rules of our dads. But we are now kings and make our own decisions.'

Koning Alarik knikte, 'you are right. But did you hurt her?'

'Of course not! I just wanted to know who her father was but she didn't tell so I scared her a little so she was going to speak.'

'Heeft hij gelijk Rosa' vroeg de koning.

Ik knikte, 'ja.'

Alarik knikte en zijn grip verslapte iets. 'So' zei Alarik, 'we can marry?'

'Yeah. Of course. Tomorrow we will rule it.'

Alarik knikte. 'All right' zei Matthew, 'I'm sorry Rose.'

'It doesn't matter' zei ik zacht, 'if I were you I would do the same thing.'

Er werd geklopt. 'Come in' zei Alarik.

Anna kwam binnen. 'Rosa' zei ze 'breng jij me naar bed?'

Ik glimlachte, 'natuurlijk.'

Alarik liet me los. Ik liep met Anna mee naar haar kamer. Ze kleedde zich om en ging in het grote bed liggen. 'Zo' zei ik 'ga je alleen slapen?'

Ze knikte, 'jij bent toch dichtbij?'

Ik glimlachte, 'dat klopt.'

'Wil je een liedje zingen voor mij' vroeg ze glimlachend.

'Maar natuurlijk' zei ik glimlachend. 'Anna gaat slapen, Anna is zo moe. Sluit haar beide ogen toe here. Houd ook deze nacht over Michiel, Nicolaas, Jonathan, Rosa en Anna de wacht.'

Anna gaapte. Ik glimlachte en zei: 'welterusten.'

Ik gaf een kus op haar hoofd en liep weer naar mijn kamer. De koningen waren er nog steeds. 'Rose' zei Matthew, 'I am really sorry.'

'It doesn't matter Sire. I would have done the same thing.'

Hij glimlachte, 'well... then I will see you tomorrow. Sleep well.'

'Sleep well' zeiden Alarik en ik tegelijk.

Matthew liep weg. Alarik keek hem na en daarna keek hij naar mij. 'Heeft hij je echt niets gedaan' vroeg hij.

'Nee' zei ik 'echt niet.'

Hij knikte en liep naar me toe. Hij trok me in zijn armen. 'Dus dan trouwen we wel' zei hij 'over een paar dagen al.'

Ik knikte. Hij glimlachte en zei: 'dan zie ik je morgen.'

'Welterusten dan alvast.'

Hij liet mijn hand uit de zijne glijden toen hij wegliep. Ik kleedde me om en ging in bed liggen. Ik viel al snel in slaap. Ik viel meestal snel in slaap als ik gevaren had want op een boot zitten maakte me rustig.