Chapter 20: Amnesia?

462 5 2
                                    

Travis’ POV

“Kuya wala pa bang mas ibibilis yan?!”

“Iho baka mabangga tayo kung

 bibilisan ko pa.”

“Kalma lang ui. Walang mamamatay.”

“PAKSHET! WALANG MAMAMATAY?! PAANO KUNG HINDI KO NAHABOL SI KRISHA?! EDI NAMATAY PUSO KO?!”

Seryoso. Tuwing nakakasama ko to. Palala ng palala ang pagiging korny niya -.- Ganito ba talaga pag inlove hah? Psh. Ayaw kong mainlove. Baka matulad ako di—

“TARA BILISAN MO! TNGNA!”

“Kalma!”

“Teka saan ba dito?!”

“Aba malay ko ba dito sa airport! Ngayon lang ako dito!”

Aba totoo naman eh. Nandito palang naman kame sa labas. Pero ehem. Ayu—

“KRISHA!”

Ayun si ate -.-

“Oh Kent?”

So feeling nila nasa movie sila ganon? Author palagyan ng slow motion. -_____-

“Hindi ka pwedeng umalis!”

“H-hah?”

Uh-oh. Yang tingin ni ate. Nalipat sakin

*whistles*  INOSENTE AKO!

“Hindi ka pa pwedeng umalis. H-hangga’t”

“Hangga’t?”

“Hindi ko pa nasasabi sayo ang totoo”

Ehem. It’s working huh?

“Anong totoo?”

“M-mahal kita Krisha.”

“Sus. Oo alam ko yun noh. Sige bye na muna.”

Aalis na sana si ate pero hinila pa ni Kuya. Ok slow motion daw ang peg nila -______-

Teka bakit ba ako nanonood?

“Mahal kita hindi bilang kaibigan. Mahal kita higit pa don.”

OK! MY JOB IS DONE.

Gonna go home ALONE -.-

Krisha’s POV

“H-hah?”

“Putek kailangan ko pa bang ulitin?!”

“Oo.”

“Mahal kita higit pa sa isang kaibigan”

HWAAA ANG CUTE NIYA! NAMUMULA SIYAA!

P-pero ansabe niya?

“Teka? Anong meron?”

Naguguluhan ako. Bakit nagsasabi siya ng ganyan? Teka nga? Ano daw? Hwaaa paki explain! T^T

“Hays. Bakit ang slow mo Best?!”

“Teka nga kasi. Hindi pa magsink in?”

“MAHAL KITA KRISHA VENICE FLORES!”

O/////////////O

“Seryoso?”

“Takte. Sisigaw ko ba kung hindi?”

A-anong sasabihin ko? Teka nga. Bakit biglaang ganito hah?

“Huwag ka na umalis please? Huwag mo akong iwan. Huwag ka na sumama kay Shin. Please?”

“Ako aalis? Iiwan kita? Kailan? Sasama kay Shin? Bakit?”

I was born to love you (editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon