BAD GIRL

Hoofdstuk 11

Matthew pov:

Nadat Hazel thuis kwam, is ze naar haar kamer gegaan en heb ik haar de rest van avond niet gezien. Net zoals Grayson, niet dat ze bij elkaar waren hoor. "Wat de heck is er aan de hand?" Vraagt Aaron als ik op de bank plof. "Weet ik veel." Zeg ik. De rest van de avond is het stil.

***

Hazel pov:

"Hazel! Opstaan en kleed je om! We gaan op stap!" Schreeuwt Cameron in mijn oor. "Cam, laat me. Ik blijf wel hier." Mopper ik. "Nee, jongedame jij gaat mee!" Zegt Cameron terwijl hij me kietelt. Ik gil terwijl ik spastische bewegingen maak. "Oké oké!" Zeg ik en Cameron stopt met kietelen. Ik sla mijn beneden over de rand van het bed en zie dat het half 1 is. Ik loop naar de kast en kijk even wat ik aan wil. *Ik ga Grayson even laten zien wat hij weggooit* Denk ik terwijl ik een outfit uit de kast pluk. 

Door mijn zongebruinde huid staan de kleuren niet flets. Tevreden kijk in de spiegel en doe ik mijn make-up: een beetje bb-cream, mascara en klaar. Mijn haar doe ik in een rommelige knot en ik trek mijn witte lage all-stars aan. Beetje Body Mist van Victoria Secret op. Mijn zonnebril zet ik op mijn hoofd en ik loop naar beneden. Ik check mijn telefoon en stap de keuken binnen. "Nou vertel, waar gaan we heen?" Vraag ik terwijl ik special flakes in een kom doe. Ik pak de melk uit de koelkast. "Dat is een verrassing." Antwoordt Matthew. Ik kijk hem aan en hij steekt zijn tong uit. Ik maak een hap beweging. Lachend loop ik met de kom naar buiten en ga ik op de verhoging zitten. Rustig eet ik mijn special flakes en geniet ik van de aangename temperatuur. Snel ren ik naar boven en poets ik mijn tanden. "Klaar?" Vraagt Cameron enthousiast. "Jep!" Zeg ik en ik loop achter Cameron aan naar het busje. De rest van de boy's zitten al achter in. Ik ontwijk Grayson's blik. "Deze moet je even om doen." Zegt Jacob die voor me staat met een blinddoek. "Oké?" Zeg ik op een vragende toon. De blinddoek wordt omgedaan en ik wordt voor in de auto gezet. "Let's go!" Zegt Cameron die waarschijnlijk de auto rijd.  De reis lijkt wel eeuwig te duren. "Oké, we moeten nog een stukje lopen." Zegt Cameron. Ik hoor de deur open gaan en iemand pakt mijn hand. "Komt u maar." Zegt Matthew. Ik luister aan de aanwijzingen van Matthew. We lopen een gebouw binnen, waar het lawaaierig is. "Wat de heck zijn we?" Zeg ik lachend. "Hier blijven staan!" Zegt Matthew. Ik voel de blinddoek los gaan. Ik knipper met mijn ogen tegen het felle licht en zie dat we op het vliegveld zijn. Ik kijk voor me en geloof mijn ogen niet. "Shawn!" Gil ik. Ik ren naar hem heen en spring in zijn armen. "He prinses, ik heb je gemist!" Zegt Shawn als hij zijn handen om me heen slaat. Ik klem mijn benen om zijn middel en verberg mijn hoofd in zijn nek. "Ik heb je zo gemist." Zeg ik. Shawn en ik zijn al vrienden vanaf onze geboorte. Onze ouders zijn beste vrienden en we zijn samen opgeroeid in Canada. Samen zingen, gitaar spelen, piano spelen, in het bos rennen en geheimen delen. Toen Shawn bij Magcon kwam was ik vaak alleen ik vond het helemaal niet leuk. Natuurlijk was ik blij voor hem maar ik miste hem. Toen ik hoorde dat Shawn was ontdekt als zanger was ik zo trots. Hier hadden we samen zo lang van gedroomd. Shawn wou niet dat ik alleen bleef en stelde me voor aan de Magcon boy's en zien zijn de boy's mijn vrienden. We staan daar denk ik wel tien minuten. Ik kijk Shawn aan. "Ik ben zo blij dat je er bent." Zeg ik. Shawn laat me op de grond zakken. "Ik ben ook blij om er weer te zijn." Zegt Shawn lachend. We lopen terug naar de boy's. "Shawn dude!" Zegt Matthew. Iedereen begroet Shawn en we lopen terug naar de bus. "Hebben jullie dit geregeld?" Vraag ik aan de boy's. "Samen!" Antwoordt Cameron. Shawn slaat een arm om me heen. We stappen in de auto en kletsen gezellig over van alles en nog wat. Eenmaal bij het huis aan gekomen, lopen Shawn en ik naar mijn kamer om zijn spullen de dumpen. "Volgens mij moet je mij heel wat vertellen." Zegt Shawn. Ik wenk hem naar het balkon. We ploffen op de bank die daar staat. "Ik weet het niet Shawn." Begin ik. "Is het één van die tweeling?" Vraagt Shawn. "Ja." Antwoordt ik. "Maar kijk, ik liet net de gevoelens die ik voor hem heb toe e-en we zoende bijna gisteren. Maar sindsdien doet hij super raar. Ik kan er niet tegen, ik heb niets fout gedaan." Vertel ik. Shawn trekt me tegen zich aan. "Het komt goed, waarschijnlijk is hij ook verward." Zegt Shawn. We zitten zo een paar minuten. "Zullen we eten gaan maken, ik heb trek man." Zegt Shawn. "Is goed." Lach ik. We rennen door de gang naar beneden. "Zullen we weer een cover maken vandaag?" Vraagt Shawn als we de keuken in lopen. "Ja, laten we Don't stop believin' doen." Zeg ik. "Is goed!" Zegt Shawn. "Boy's? Willen jullie eten?" Schreeuw ik via de deuren naar buiten, waar de jongens zijn. "JAAA!" Wordt er in koor geroepen. "Zullen we er ook een videoclip bij maken?" Vraag ik. "Ja, dat is lang geleden dat we dat hebben gedaan en hier is het zo mooi." Antwoordt Shawn. We bakken pannenkoeken en lopen met twee borden vol naar buiten. Shawn dekt de tafel en iedereen stormt naar de tafel. "Het is zo leuk dat je er weer bent man." Zegt Aaron. "Inderdaad!" Zegt Jacob. "Dus jullie zijn de nieuwe leden?" Vraagt Shawn aan Ethan en Grayson. Ik weet precies wat hij aan het doen is, hij is Grayson aan het uithoren. "Ja!" Zegt Ethan enthousiast. "En jij bent Grayson?" Vraagt Shawn. "Nee, ik ben Ethan." Lacht Ethan. "Dus jij ben Grayson?" Vraagt Shawn. Grayson speelt met zijn pannenkoek op zijn bord en kijkt op. "Ja." Zegt hij kort af. "Wat is er gast?" Vraagt Cameron. "Niks, gewoon me dag niet oké." Zegt Grayson kribbig en hij loopt weg. Shawn kijkt me vragend aan. Ik bedenk me geen minuut en sta op. "Grayson!" Roep ik achter hem aan. Ik hou hem tegen in de woonkamer. "Waar the fuck slaat jou gedrag op?!" Vraag ik boos. "Hé ik heb niets fout gedaan!" Antwoordt Grayson boos. "Niets fout? Je gedroeg je gisteren als een eikel!" Zeg ik. "Je deed me pijn Grayson." Voeg ik er aan toe voordat hij wat kan zeggen. "Ik deed jou pijn? Wat denk je dat het geen pijn doet op geweigerd te worden?" Kaatst Grayson terug. "Geweigerd worden? Ik heb jou nooit geweigerd." Zeg ik verwart. "Gisteren in de keuken." Zegt Grayson. "Grayson, dat was niet om jou ik schrok om Aaron. Ik zou je echt no-" Voordat ik mijn zin af kan maken voel ik Grayson's lippen op de mijne. Zijn handen liggen op mijn wangen. De kus gaat over in een zoen en het is de meeste gepassioneerde zoen die ik in mijn hele leven heb gehad. Ik krijg serieus kippenvel over mijn hele lichaam. Ik sla mijn handen om zijn nek en geniet van de zoen. Als we de kus verbreken kijk ik Grayson aan en bloos. "Laten we terug gaan." Zeg ik. We lopen door de deuren terug de tuin in, langs het zwembad richting de tafel. Ik zie dat de jongens naar ons kijken. Ineens pats boem lig ik in het zwembad. Proestend kom ik boven en zie ik Grayson grijnzend aan de kant staan. "Grayson!" Roep ik. Ik hoor de jongens lachend. Ik klim uit het zwembad en ren achter Grayson aan. Ik klem me aan zijn been zodat hij nergens heen kan. "HEEEEELP!" Roep ik. "Ik ga me niet mengen in dit gevecht." Lacht Aaron. Ik spring op Grayson's rug en hang naar de van het zwembad. Maar binnen een paar tellen lig ik zelf weer in het zwembad. "Ugh!" Mopper ik als ik boven kom. Na het eten kleed ik me om. Ik trek een zwarte legging aan met een donkergrijze hoodie en loop naar beneden. We gaan met ze allen rond het kampvuur zitten en praten over van alles. Shawn haalt zijn gitaar te voorschijn en we besluiten wat te zingen. Niet dat iedereen kan zingen, maar dat doet er niet toe. Het gaat er om dat alles weer goed is en we lol hebben met elkaar. 

Hellooo,

Beetje kort hoofdstuk sorry! AAAAAAK THE KISS! Ik wou eigenlijk langer wachten maar dit was gewoon het perfecte moment. Maar ik heb nog wel wat leuke ideetjes dat Grayson en Hazel's relatie wat spannender maakt? Hahaha! Toetsweek is voorbij en ik ben zo blij! Ik probeer zo veel mogelijk voor jullie te schrijven maar ik wil wel gewoon op tijd naar bed! 

-xxx-