Hoofdstuk 16

123 2 0
                                    

Hazel pov:

Ik rijd richting het huis. Als ik er bijna ben, zie ik de jongens al staan. Snel kijk ik in de spiegel en haal ik de uitgelopen mascara weg. Ik parkeer de auto en stap uit. "Hazel, het spijt ons zo." Zegt Shawn. "Ach, a broken heart can't be broken again." Zeg ik op een dode toon. Ik loop de jongens voorbij. "Ga je ons nou echt zo achter laten?" Vraagt Aaron. "Ik jullie zo achter laten? Denk even na hoe jullie mij achter lieten? Ik heb de hele nacht gehuild en mezelf nog net niet gesneden. Denk je dat ik jullie zo kan vergeven. Doe niet zo naïef. Ik ga dit nooit vergeten en het gaat nooit hetzelfde worden. Reken daar maar vast op." Zeg ik en ik open de deur. Ik laat de deur open omdat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen om de jongens buiten te laten. Terwijl ik door de gang loop knipper ik de tranen in mijn ogen weg. Ik loop rechtstreeks naar de tuin, naar het zwembad. Bij het zwembad trek ik mijn shirt en broekje uit en duik in het water. Ik blijf zo lang als ik kan onder water. Ik kom boven water als ik echt geen lucht meer heb. Ik zwem naar de zijkant en kijk uit over het uitzicht. "Hazel." Hoor ik Shawn zeggen. Zijn lieve stem, ik kan het gewoon niet weg sturen. Hij gaat aan de rand zitten. "Het spijt ons echt. We hadden het nooit mogen geloven." Zegt hij. "Ik snap het gewoon niet. Verwachten jullie dat van mij ofzo?" Vraag ik met een snik in mijn stem. "Ik snap het ook niet." Zegt Shawn en hij pakt mijn hand. "Wat ik wel snap is dat je ons nooit zult kunnen vergeven. Maar wat kunnen we doen om het beter te maken?" Vraagt Shawn. "Me vertrouwen, honderd procent. Maar écht de volle honderd procent." Zeg ik. "Ik zal dat doen. Zoals vroeger. Weet je nog dat we gingen klimmen in de boom en ik bang was. De manier hoe ik toen op je vertrouwde, zal ik nu voor de rest van mijn leven op je vertrouwen." Zegt Shawn. Mijn hart smelt en ik leg mijn hoofd op zijn schoot. "Dankjewel." Zeg ik. "Kom, anders wordt je koud." Zegt Shawn. "Denk maar niet dat alles nu goed is voor alle boy's." Lach ik. Ik loop de woonkamer binnen. De boy's zitten op de bank stil staren ze voor zich uit. Als ze merken dat ik binnen loop kijken ze op. Stiekem heb ik ze in mijn hart al vergeven, hun gezichten zeggen genoeg, alleen ik wil horen wat ze zeggen. Ik sla de handdoek om me heen en ga in de hangstoel zitten. Cameron verbreekt de stilte. "Het spijt me zo." Zegt hij en hij kijkt op. Met tranen in zijn ogen. Tranen. "Kom hier." Zeg ik en ik geef hem een knuffel. "Het is oké." Zeg ik. Zo gaat het hele rondje. Dan is Grayson. Ik kijk hem aan. "I-ik, ik..." Zijn stem breekt. "Op het moment dat je je liefde toe liet brak ik je, het spijt me." Zegt Grayson. De tranen stromen over mijn wangen. Grayson geeft mee een knuffel, dan Matthew erbij, Aaron, Ethan, Jacob, Cameron, Shawn, Nash en Hayes. Één grote famlily hug. "Laten we dit alsjeblieft proberen te vergeten?" Zegt Nash. "Sorry maar dat gaat nooit lukken." Zeg ik eerlijk. "Ik snap het." Zegt Nash. "Ik ga me even omkleden." Zeg ik. Ik sta op en loop naar boven. Ik trek een legging aan een een hoodie. Mijn natte haren doe ik in een knot boven op mijn hoofd. Slapen kan ik nu toch niet. Als ik naar beneden loop loop ik naar de boxen en sluit ik mijn telefoon aan. Shuffle muziek dreunt door de speakers. Ik loop naar buiten omdat je het daar ook nog super goed hoor. Ik begin te shuffelen. De muziek dreunt in mijn oren en ik vergeet de wereld om me heen. Hijgend plof ik neer op een stoel die buiten staat. Ik kijk naar de sterren, dan sluit ik mijn ogen. Ik hoop zo dat alles weer goed komt en het werd zoals het was. "Hazel." Hoor ik Grayson zeggen. Ik open mijn ogen en zie zijn gezicht. Hij gaat naast me zitten. "Het spijt me echt heel erg." Zegt hij boven de muziek uit. "Weet ik Grayson, ik weet dat het je spijt. Maar je hebt me gebroken" Zeg ik terwijl de tranen achter mijn ogen prikken. "Ik weet niet of ik ooit nog terug kan naar hoe het was." Zeg ik met een brok in mijn keel. Grayson kijkt me geschrokken aan en kijk dan naar beneden. "Dat snap ik." Zegt hij zacht. Hij is zo onwijs lief en schattig. Ik wil dat hij me in mijn armen neemt. Het is als of hij mijn gedachten kan lezen. "Mag je wel een knuffel geven?" Vraagt Grayson. Ik knik en kruip tegen hem aan. Ik voel me fijn in zijn armen. "Dit is fijn." Zeg ik. "Inderdaad. Ik zal op je blijven wachten tot je weer klaar voor ons bent." Zegt Grayson. We staan op en lopen naar binnen. "Ik ga naar bed." Zeg ik. Ik loop naar boven en maak me klaar voor bed. Als ik in bed lig schiet er me een meester plan. Ik glimlach en val in slaap.

***

'S ochtends ben ik al vroeg wakker. Ik spring onder de douche en kleed me aan. Ik doe mijn bikini aan met daar over heen een kort spijkerbroekje met een witte losse crop top. Mijn haar in een staart en mijn zonnebril op mijn hoofd. Mijn plan is dat we het waterpark gaan. Wat ol met elkaar zou ons vast dichter bij elkaar brengen. Ik doe wat waterpoff mascara op en doe mijn hoge witte allstars aan en huppel naar beneden. "Boy's!" Roep ik. Ik zie dat ze buiten zitten. "Kleed je om, we gaan naar het waterpark." Roep ik met een glimlach op mijn gezicht. De jongens lachen en staan op. Een half uur laten zitten we met z'n alle in het busje en rij ik naar het waterpark. Ik koop de kaartje en de jongens gedragen zich als kleine jongens. Ik lach. "Eerst een selfie." Zeg ik. Ik wil een foto maken maar dan vraagt een vrouw: "Zou ik een foto van jullie maken?" Ik lach en knik. We gaan klaar staan en de vrouw maakt een foto. "Dankjewel." Zeg ik met een lach op mijn gezicht. We lopen naar de kleedkamers. Ik trek mijn shirt en shortje uit. Ik stap de kleedkamer uit en wacht op de jongens. Daar komen mijn sixpack boy's wel aangelopen. Elke keer weer is het genieten.

Grayson pov:

We stappen de kleedkamer uit en daar staat Hazel met haar goddelijke lichaam. "Damn." Zegt Matthew als we bij Hazel aankomen. Ze lacht. "Kom we gaan." Zegt ze Enthousiast. We lopen naar de grote glijbaan waar je met een band in moet en dan wordt je los gelaten. We gaan met z'n alle in de band. Als we los worden gelaten gilt Hazel het uit. Ik moet lachen. Eenmaal beland in het water zegt Aaron: "Dat was echt gaaf." "Goed plan Hazel." Zegt Cameron. Ze lacht. "OMG DAT ZIJN ZE ECHT!" Hoor ik. We kijken om en zien een groep meiden op ons afkomen. We lopen uit het water. "Omg dit is echt een droom." Zegt een meisje. "Hoe heet je?" Vraagt Hayes. "Mya." Antwoordt het meisje. "En jij?" Vraagt Nash. "Lia." Antwoordt het meisje. "Leuk je te ontmoeten." Zegt Hazel. "Omg Hazel wil je misschien wat zingen?" Vraagt Mya. "Ja hoor." Zegt Hazel. Ze gaat op de verhoging van de zwembadrand zitten en begint Fight for this love - Cheryl te zingen. Haar prachtige stem trekt de aandacht van de mensen, want al snel staan er een heel aantal mensen rond Hazel heen. Ik begin op de maat te klappen. Al snel klapt de hele groep mee. Zodra het liedje is afgelopen begint de groep te klappen. Hazel glimlacht en buigt. 

Hallooo,

Gelukkig kan ik weer wat meer uploaden en heb ik meer inspiratie. Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden. Komen Grayson en Hazel nog bij elkaar?

-xxx-


BAD GIRL Where stories live. Discover now