His Untold Fairytale

Chapter 17

Chapter 17

Walang patid sa pagbagsak ang mga luha ko.  Marahan kong pinalis ang basa sa pisngi ko ngunit sandali pa lang ay muli na naman itong binaha ng luha.

Sinubukan kong huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili ko.

"Look at me." Usal ko sa basag na boses ngunit hindi pa rin niya ako tinignan. Nakatitig lang siya sa kisame habang nakapatong ang isang braso niya sa kanyang noo.

Mariin akong napapikit bago humakbang palapit sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya. Tinitigan niya ang kamay ko ng nakakunot ang noo.

Nakagat ko ang ibabang labi ko para hindi makatakas ang hikbing nagbabadya dahil sa sakit na nararamdaman ko.

Muli akong huminga ng malalim. "H-hindi ko pa kayang bumitaw, Jomyl. At kahit kailan, hindi ako bibitaw. Im sorry if I broke your heart. Im sorry if I made you feel miserable. Pero sana maisip mong naging miserable rin ako nung mga panahong wala ka. Nung mga oras na ang kaya ko na lang gawin ay alalahaning minsan, naging akin ka at naging masaya tayo." Tuluyan nang kumawala ang hikbi sa bibig ko. Sobrang sakit ng dibdib ko dahil sa nangyayari.

Lalong tumindi ang kirot sa puso ko nang mag angat siya ng tingin sa akin. Galit ang ekspresyon ng kanyang mukha pero hindi iyon ang nakikita ko sa mga mata niya. There's something more, feels like pain that he's trying to hide.

Inalis niya ang nakahawak kong kamay sa braso niya saka niya ako tinalikuran. Lalong bumaha ang luha mula sa mga mata ko.

"Please, look at me. Parang awa mo na. Sabihin mong hindi totoo ang mga narinig ko." Tuluyan nang nabasag ang boses ko. Nakita kong bumuntong hininga siya bago ako hinarap. Lumunok siya saka umiling.

Tila tumigil sa pagtibok ang puso ko. Nasapo ko ang noo ko saka sinubukang lakasan ang loob kahit na nanlalambot na ang tuhod ko.

Sinubukan kong tumayo ng maayos at tumalikod sa kanya. Kagat kagat ko ang ibabang labi ko. Kahit anong pigil ko sa luha ko ayaw talagang huminto. Unti-unti nang lumakas ang paghikbi ko.

"Damn it!" Malutong niyang mura. Kasunod nito'y naramdaman ko ang pagbangon niya. Narinig ko na lang ang pagtunog ng lock ng pintuan. Nang balingan ko siya'y tinatanggal na niya ang dextrose sa kanyang kamay.

Seryoso siyang nakatitig sa akin. Hindi ko mabasa ang iniisip niya. Tila naestatwa lang ako nang makitang hubarin niya ang hospital gown na suot saka mabilis na naglakad papunta sa akin.

Bigla na lang niya akong itinulak sa pader saka mariing hinalikan. Sa isang iglap, nawala ang lahat ng sakit ng loob na meron ako. I opened my mouth to let him in. I want him to have me, to own me.

Unti unting gumapang ang kamay niya sa iba't-ibang parte ng katawan ko. He started caressing my breast. Napapikit ako nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. I moaned when I felt his other hand on my ass.

Naramdaman ko na lang ang pagbuhat niya sa akin. He threw me in the bed saka tila isang tigreng umatake. Nakakalasing ang halik na ginagawa niya. Every movement of his lips makes me moan in between our kisses.

Napamura ako nang unti-unti nang napunta ang kamay niya sa pagkababae ko. Mabilis niyang naibaba ang pants na suot ko.

"Ahh!" My back arched when he started massaging my jewel. He's biting his lips while looking directly into my eyes. Ipinikit ko ang mga mata ko saka ibinuka ang bibig. Nakuha niya ang gusto kong ipahiwatig nang muli niyang inatake ang mga labi ko, this time, mas nakakalasing pa.