Chapter 4: A.G.L University

929 13 0
                                    

<Aielle’s POV>

*KRING*KRING*KRING*

 Bwisit na alarm clock naman yan oo… Anong oras na ba? 6:45 am pa lang naman pala ehh… ANO??? 6:45 am NA?? Eh 7:30  ang pasok ko ehh.. Mabagal pa naman akong maligo. Ayokong malate, first day ko pa naman sa school KO.

*LIGO*

*LIGO*

*TOOTHBRUSH*

*BIHIS*

Bababa na ako para magbreakfast since 7:15 am pa lang. 5 minutes lang kasi ang biyahe ko kasi kaskasera akong driver.

“Goodmorning Younglady!” maids and butlers

 “Morning.” I replied =_=

“Younglady, the breakfast is ready. Youngmaster can’t join you in breakfast because he is still asleep since his class will start at 9:00 am.” sosyal ng mga butlers and maids dito noh? Mga englishero at englishera.

“Ok. I’ll just eat, then prepare my car. I’ll be the one who’ll drive. Understand?” I said to them

“Yes, Younglady.” my butler said

 When I’m already done eating, I went straight to the garage with my blue backpack then rode directly to the driver’s seat.

“Take care Younglady and enjoy your first day of school.” maids and butlers

 After I heard them, I started the engine and quickly drove straight to MY SCHOOL.

 Nung nakapasok na ako sa gate ng school, I noticed that they are staring at my car. Siguro bago sa paningin nila since ako pa lang ang may gantong car dito sa Philippines. It is Porsche Cayenne Guardian and it’s bulletproof so I’m always protected. Kami pa lang ni Kristen Stewart ang may gantong car so they must be amazed. I forgot to say that our school uniform is navy blue skirt that is above the knee, long sleeves na white, blue vest, navy blue coat and white long socks. Cute siyang tingnan pero I’m not used in wearing like this, kasi I’m comfortable wearing pants or shorts.

 Nung nakahanap na ako ng space for parking, pinark ko na yung car ko then bumaba na ako wearing my backpack and my usual POKER FACE. All eyes are on me.. Argghhh!!! I hate attentions! Hinayaan ko na lang sila at nagdirediretso sa assigned room ng section ko. Section IV-A ako. Matalino ako noh! Hindi naman porket ako ang may-ari ng school eh may special treatment dapat. Syempre gusto ko fair ang turing sa lahat ng mga estudyante na nag-aaral sa school ko. A.G.L University pala ang pangalan nitong school, since akin to, named after me  ang pangalan nito.

 Merong mga swipe cards ang bawat student ng kani-kanilang room. Maiiwasan rin kasi ang pag-iinvade ng ibang section sa ibang room pag may sariling swipe cards. Malaki tong school ko since may 13 buildings to ng iba’t-iang department.

Habang naglalakad ako, marami akong naririning na bulungan.

“Bro, may transferee pala tayo? Ang ganda pare!” guy 1

“Ang ganda nga pare! Tsaka malamang transferee sya, naka uniform kya natin!” guy 2

“Kaya nga! Common sense Pare! Common sense!” guy 3

“Sinasabi ko lang naman na may transferee! Masyado naman kayo!” guy 1

Kawawa naman si kuya, pinagtulungan asarin nung mga kaibigan nya. Hahahahhh!!!  Hindi lang diyan natatapos yung bulungan. Meron pang ganito oh:

“Look girls! We have transferee!” froglet 1

“Yeah! Maganda siya but we’re prettier!” froglet 2

“I know right! Malamang malandi yan at baka agawin nya ang ating mga Prince!” froglet 3

Bumulong pa kayo, rinig na rinig ko naman. Hinayaan ko na lang sila since wala akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao. Tsaka sabi nila mga prinsipe? Kelan pa nagkaprinsipe sa SCHOOL KO? Hindi yan pwede, sasabihin ko to sa mga parents ko.

 Nung malapit na akong makapasok sa room, may nakasabay akong magswipe ng card pero mas nauna ako. Wala akong pakialam kung magalit siya. Akin naman tong school kaya hindi ako mikikick-out kahit ireklamo nya ako.

“Miss, nauna ako!” sabi nitong lalaki

“Wala akong pakialam, tsaka mas nauna kong maswipe yung card ko.” I said not even looking at him

 Pumasok na ako  agad sa room and hindi ko sya tingnan. He’s not even worth my time. Pagkaupo ko sa armchair malapit sa window, bulungan na naman sila…

“You know girls, that girl beside the window, she’s so walang modo! She make away-away our prince!” froglet 1

“Oh really?! She did that to our prince? She will pay for this!” froglet 2

 Ako ata yung pinag-uusapan nila since ako lang ang nakaupo malapit sa bintana. Wala akong pake kung awayin nila ako, sigurad naman akong talo ko sila. Nung mga bandang 7:30 na at wala pa rin yung teacher naming ay tumungo na lang ako sa desk ko. Masyado kasi silang maingay and I’m getting really irritated. I dislike noisy people kasi.

 Dito rin pala nag-aaral yung dalawa ko pang bestfriends. Si Megan Althea Cruz and Natasha Marie Garcia. Maingay yang dalawang yan kaya nga nagtataka ako kung paano ko sila naging bestfriends since ayoko sa maingay. Kasection ko sila kaya lang masyado silang pa- VIP, lagi tuloy silang late. Palibhasa alam nilang akin tong school kaya ok lang silang malate.

 Mga 7:45, tsaka dumating yung teacher namin kasama yung dalawa kong bruhang bestfriend. Nagka-abutan siguro sila sa pinto. Nag-goodmorning na sila sa teacher naming. Yeah, SILA lang. Tinatamad kasi akong magsalitta kaya tumayo na lang ako.

“Goodmorning IV-A! I’m Mrs. De Vera, and I will be your adviser this whole schoolyear. I know that we have a transferee so can you please introduce yourself.” Ma’am said

“Aisha Gabrielle is my name. Don’t even bother knowing my surname. I’m 16 years old and I don’t like loud people. Call me Aielle, that’s all” I said to them, wearing my POKER FACE.

“Hoo! So cold!” one of my classmates

“Yeah, she’s so emotionless.” agreed  by classmate #2

“You may now take your seat Ms. Aielle.” ma’am said

 I went straight to my chair but I found a Froglet sitting on it. That’s my property so she should get out of my way.

“Hey, that’s my chair.” I said to her

“Wala mo namang pangalan ehh! So go get your own chair!” mataray nyang sabi. Kumuha naman ako ng pentel pen then sinulatan ko ng pangalan ko yung armchair.

“There, I had my name written on it so go find your own chair.” I said with no emotion

“You B*tch! How dare you to write on a school’s property!” sumigaw siya kaya napatingin lahat ng nasa room sa amin.

“Ms. Aielle, Ms. Kim, is there any problem?” sabi ni ma’am

“Yes Ma’am! She wrote on a school’s property so she must be punished!” sabi ni froglet

“Why did you do that Ms. Aielle?” tanong ni ma’am

“Sabi nya kasi ma’am wala daw pangalan na akin tong chair so I wrote my name…” I said

“Aba pilosopa ka ahh! Kahit kelan hindi magiging sayo ang kahit anong armchair dito especially ang armchair ko!” sabi ni froglet sakin

“Kung hindi yan magiging akin, hindi rin yan magiging sayo!” I said with my death glare

“W-what  d-do  y-you mean?” sabi nya na halatang takot

*BOGSH*

*BLAG*

 Sinuntok ko yung armchair kaya nasira ito at nalaglg naman sya sa sahig. Nagulat lahat ng tao sa loob ng room kasi gawa yun sa pinakamatibay na kahoy na nakuha pa namin sa Australia. Kinuha ko yung phone ko then tumawag ng staff para dalhan ako ng bagong upuan.

Do You Have A Tattoo??? (The Missing Tattooed Girl Gangsters)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon