Vampir Sözleşmesi

12. Bölüm

Hala olayın etkisindeydim. Gözkerimdeki damarlar yeni yeni gitmeye başlamıştı. Emma hala benden uzakta duvarın kenarında kafasını dizlerine koymuş oturuyordu. Ben daha kendimin ne olduğunu bilmezken benden bu kadar korkmamalıydı. Cidden kimdim ben? Bilmediğim daha ne olabilir? Emma ya yaklaşsam korkup geri kaçacağını bildiğim için konuşmaya bile çekiniyordum. Sanki iç sesimi duymuş gibi konuşmuştu:

" Sen canavarsın ben gidiyorum durmam bilr kabahat!! " ayağa kalkıp kapıya doğru gitmeye başladı .

" Seni durduramam, nefret mi edeceksin et ama bu seni sadece kalpsiz biri yapar çünkü ben daha cevabını bulamadığım sorular içinde boğuluyorum görmüyomusun? Canım yanıyor her geçen gün daha çok! Şimdi şöyle bana neyim ben kimim! sonra seni asla tutmam arkana bile bakmadan gidersin!? " yerinde durmuştu.

İşte hayat böyleydi. İkilemler arasında kaldığın koca bir hiç! Ya beyaz ya da siyah! Neden ortası bir tonu yoktu bu ikisinin! Tanrı aşkına beyaz mıydı masumluk!? Asıl beyaz kirliydi! Siyah ise herşeyi kapatmaya çalışan bir masumluk abidesi! Beyaz ise kirlendiğinde belli eden ama herkesin masum dediği şey! Söyleyin şimdi beyaz mı masumdu?

" Nasıl bilmezsin!! Sen şeytansın ve bunu nasıl bilmezsin!! "

" Şeytan falan değilim ben! Olamam! " öyleydi olamazdım.

" Hah kendin bile kabullenemiyorsun söyleyim sen bir insan yiyen canavarın! " kafamı iki yana sallıyordum.

" Değilim! Değilim! Değilim‼ " sonlara doğru sesim daha şiddetli çıkmıştı.

"Edward onunla o yüzden konuşuyordun! Ama o seni kullanacak! "

" Ben onlar gibi değilim!! De-ğilim.." ayaklarım artım bedenimi taşıyamayacklarını anlamıştım. Dizlerimin üzerine çökmem bir olmuştu . Kafamı ellerimin arasına almış hep aynı şeyleri tekrarlıyorum. Bu ben olamazdım!!

" S-sen bana duygu sömürüsü yapmaktan vazgeç istediğini veremicem! " artık kulaklarım uğuldamaya başlamıştı! Sesleri duymuyordum sadece belirsiz sesler geliyordu! Kara vermiştim ben beyazdım!! Kirli bir beyaz!

" Angela!! Kendine gel korkmaya başladım?" ağzım bağımsızlığını ilan etmiş gibi kendi bildiğini okuyordu. Tiz bir ses kulaklarımda şiddetli bir şekilde yankılandı. Bu ses iki büklüm olmamıza sağlamıştı. Birisinin beni dürttüğünü hissedebiliyordum. Havalandığımda ise biri beni kucaşına aldığını fark ettim.

Kulaklarımda uğultular hala devam ediyordu. Gözümün önüne rüyamda gördüğüm kücük kız çocuğu geldi. Yo uzun olan saçları kısacıktı bembeyaz olan elbisesi ise kirlenmişti. Ne olmuştu da bu hale gelmişti? Elimi ona ulaşmak için uzattığımda tüm görüntü gitti geriye ise koskocaman karanlığa bıraktı. Şu karanlık yokmu? İnsanların korkulu rüyası! Aslında insanlar karanlık gecelerde daha huzurlu olmaz mı? Bence öyle huzur benim için karanlıktı ya da Adele nin ağzından çıkan o muazzam sözler ikiside aynıydı benim için.

O an benim ne olduğum geldi aklıma! Nasıl olabilirdi ki? Bu yaşadıklarım hepsi bir rüya olmalıydı. Evet evet kesinlikle bir rüyaydı. Yani değil mi? Ahh şu kararsızlık insanları ölüme sürükleyecek gücü veren aptal aptal hareketler yapmanı sağlayan sikimsonik şey! Belkide çoktan kabullenmiştim ne olduğumu? O kadar kötü bir şey değildi belki? Kim bilebirdi ki?
Birden kulağıma fısıldanan sözleri anlayalmiştim. Bu ses tanıdıktı. Onca sesin arasında birtek onun sesini algılayabilmiştim.

" Sen bir melezsin Angela hemde dünyadaki en güçlü melez ve artık bundan böyle benimsin! "

Kalın bir ses tonu ve o erkeksi kokusu!