Vampir Sözleşmesi

6. Bölüm

Evimdeydim sonunda. Ne zamandır babamı görmüyordum? Bir kızı olduğunu cidden unutmaya başlamıştı. Tamam alışkın olabilirdim ama o benim ilk aşkım böyle olması biraz can yakıcıydı. Bugün olanlar kafamın içinde gezinip duruyordu. Hiç bir şey anlamıyordum. Ailem yüzünden olduğunu söylemişti babam geldiğinde ilk işim ona sormak olacaktı.

Kapıdan anahtar sesi geldiğinde bakışlarımı kapıya sabitledim. Babam içeri girdiğinde göz göze geldik. Oda anlamıştı soru soracağımı yavaş adımlarıyla karşımadaki tekli koltuğa oturdu.

" Edward Collins kim? " aniden sormam onu afallatmıştı. " Bir soru sordum baba o kim?" artık sinirlenmeye başlıyordum o ise gözlerini gözlerimden ayırmıyorudu.

" Onu nerden tanıyorsun Angela!! " bağırmasıyla yerimden sıçradım.

" Yani onu tanıyorsun " sinirlenmeye başlıyordu bu iyiye işaretti.

" Evden dışarı adımını atmayacaksın sadece okul telefonuma el koyuyorum odan bir süre gözüme gözükme!! " lanet olsun sadece bir soru sormuştum.

" Sadece bir soru sordum baba "

" Bıktım artık senden Angela çocuk gibi davranıyorsun! "

" Sende annem gibi beni yalnız mı bırakacaksın o kadar mı bıktırdım seni "

" Gerekirse evet!! " işte bir kocaman boşluk daha oluşmuştu sol tarafımda. Sinirden göğsü inip kalkıyordu. Gözlerinde ise sadece öfke vardı. Bana karşıydı öfkesi. Ama yavaş yavaş sakinleşmeye başlamıştı. Evin içini dolduracak bir kahkaha attım. İyi olduğumu pek sanmıyorum ama iyiydim ben. Şimdi tamamen kimsesiz kalmıştım.

Hızla odama çıkıp bavuluma gerekli bir kaç giysi aldım en son cizdanımı koyup aşağı indim. Babam koltukta ellerinie başına koymuş bir şekilde oturuyordu. Gözleri beni bulduğun da bu sefer sadece pişmanlık vardı. Tek bir kelime etmesini beklemeden evden çıktım arkamdan bağırıyordu ama kimin umurunda. Arabama binip sadece sürdüm. Ne yapacağımı biliyordum ne pağsına olursa olsun yapacaktım. Arabamı park edip kapıya yürüdüm derin bir nefes alıp kapının açılmasını bekledim. Kapıya çıktığında yüzünde şaşkın bir yüz ifadesi vardı .

" Sana yardım edeceğim ama bir şartım var? " hala şaşkınca bana bakıyordu. " Belki iki şart ta olabilir? " bu sefer gülümsemişti ama diğerleri gibi değildi içten gelen bir gülümsemeydi.