Vampir Sözleşmesi

2. Bölüm

Bu da neydi böyle? Korkuyla aynaya bakıyordum hala kırmızı bir boyayla yazılmıştı. Elimi yazıya dukundurduğumda elime bulaşmıştı. Boya gibi kokmuyordu. Bu şey her neyse daha sıcaktı. Aman Tanrım!! Yoksa b-bu. Kan. Yok canım kan olmazdı olamazdı değil mi? Tuvalet kağıtlarından baya kapartıp aynayı silmeye başladım. Böyle bir saçmalık olmazdı. Ben buraya mutlu olmak için gelmiştim böyle sikimsonik işlerle uğraşmaya değil!!

Hızla üsütümü değiştirip evden dışarı attım kendimi. Babam işe erken gitmiş olmalıydı. Okulu zaten biliyordum iki üç sokak ötedeydi. Yeni ortam, yeni arkadaşlar demekti. Arkadaş edinme konusunda pek te kötü değildim. Ama şimdi biraz çekiniyordum. Gittiğim okul bir devlet okuluydu. Özellikle öyle istemiştim. Kıyafetlerime baktığımda benim için normal ama onlar için biraz farklı giyindiğimi gördüm. Şort ve t-shirt konbilnlerini seviyordum.

Okulun kapısına geldiğimde etrafa bakınıyordum. Eski gözükmüyordu belki birazcık? Ama eski değildi okulun karşı beyaz duvarında bir yazı gözüme takıldı sevmiştim bu sözü.

“Otobüsün sol camından etrafı izlerken, sağ camından kaçırdıklarımızdan ibarettir bazen hayat... .. "
Edward C.

Söz bir harikaydı. Tumblr insanı olduğum halde böyle bir sözü hiç bir yerde görmemiştim. Bahçeye adımımı atmıştım ama hala gözüm o sözdeydi. Bahçede birkaç kişinin bakışları altında kalsamda rahatsız olmuyordum. Karşı bankta bir erkek gurubu ve kucaklarında ise birer kız vardı. Hadi ama. Zaten ne bekliyordum ki. Boyaya bandırılmış kızlar sizcede iğrenç değil mi?

Biran bir çocukla göz göze geldim. Daha dikkatli bakınca üsütünde siyahtan başka bir renk olmadığını gördüm. Onu süzdüğümü fark edince çarpık bir gülümseme takmıştı yüzüne. Gözlerimi devirip okulun içine girdim.

Tüm gün o çocuk çıkmamıştı aklımdan. Nerye gitsem aklıma gelip duruyordu tuhaflık şu ki bir yerden tanıdık geliyordu. Sınıfımda gereksiz insanlardan dolayı en arka sıraya oturup onların şaçmalamalarını izledim. Çok salakça davranıyorlardı. Öğlen için son iki ders vardı. Tenefüs olduğu için herkez rahatça istediği şeyleri yapabiliyordu. Ya cidden gidip ne zamandır karşımda yiyişen çifte çemkirmek istiyordum. Sınıfa havalı havalı bir kız gurubu girdi. Ön sırada oturan diğer kızlardan farklı bir kızın yanına gittiler. Heralde arkadaşlardı. Ama pek dost canlısı gibi bakmıyorlardı. Birden kız bağırmaya başlayınca bağıran kızın yüzünü daha net görmüştüm.

O kızdı. Şu siyahtan başka üstünde hiç bir renk olmayan çocukla takılan kızdı. Sürtük. Kızın korktuğu ap açık belliydi çünkü hiç bir cevap dahi vermiyordu. Yetti artık!!

" Hey sürtük rahat bırak onu! " hepsi birden bana dönmüştü. Alaylı bir ifadeyle suratıma bakıyordu. Sonra gözlerimi vücüdümda süzmüştü. İşte ilk defa bu hareketten rahatsız olmuştum.

" Sen yenisin kimse benim kim olduğumu söylemedi mi sana bücür? " bücür mü? Ağzını yırtarım lan senin!!!

" Kimse söylemeden de sürtük olduğunu anlayabilecek kapasitem var canım!!" kızın yüz ifadesi değişmiş sınıftan da 'oooo' gibi sesler yükselmeye başlamıştı. Evet işte alayla sırıtma sırası bendeydi.

" Bana bak sen kim oluyosunda bana sürtük diyosun bee!! Asıl sen sürtüksün böyle bir okula geliyosun ve şu minicik şortu giyiyorsun !!" kimse benim kıyafetime laf edemezdi.

" İstediğim şeyi giyerim ben sen değilim hergün onun bunun altında inlemiyorum sürtük!! " elini kaldırmıştı tam tokat atacakken kolunu güçlü bir elin tutması bir olmuştu. Bu oydu. O çocuk.

" Sen bir sürtüksün Emly kendinde iyi biliyorsun şimdi git !! " az önce beni mi savunmuştu.

" Edward onu mu koru---"

" Sözümü ikilemeyi sevmem Emly!!! " emly bana öldürücü bakışlar atıp sonkez ona bakıp hızla sınıftan çıkmıştı.

Ona baktığımda yine yüzünde çarpık bir gülümseme vardı. Acaba hep böylemi güler. İnsanın yüzü acır yaaa one hep öyle yan gülmek. Arkamı dönüp gideceğim zaman yerimde kas katı kesilmem bir oldu.

"Çok merak ediyosan hayır hep böyle gülmüyorum ve yüzüm acımıyor ufaklık başını derde sokmasan iyi olur bir daha arkanda duracak kişi olmaz " yok artık. Kafam cidden karışmıştı. Arkamı döndüğümde ise kimse yoktu sadece ben vardım. Koskoca kolidorda sadece ben vardım. İçimi bir ürperti kaplamıştı. Sanırım deliriyorum evet evet kesin.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖