[Alden’s POV]
Gabi na, pero di pa rin ako mapakali. Pagkatapos akong away-awayin ng mga kaibigan ni Arianne dumiretso na ako dito sa kwarto ko. At hanggang ngayon di pa rin ako lumalabas ng kwarto.
“AISHT! Wae? ARGH!”
Ang hirap ng ganito, bakit hindi man lang siya nagpakita ng emotion kanina? Hindi ko tuloy alam kung galit ba siya sa akin o okay lang sa kanya ang nagawa ko... o baka naman galit na galit na siya?! Haist, ang hirap pa man ispelingin ng mga babae!
“ARGH!”
Kanina ko pa kinakausap ang sarili ko. Nababaliw na ata ako eh @_@
Ginulo ko na ang buhok ko dahil sa frustration.
[Nanay’s POV]
Ayan nanaman ang mga ingay sa kwarto ni Alden, at kanina pa siya nagkukulong sa kwarto niya, kaya naman pumunta na ako sa kwarto niya para-i-check siya. Baka anon a nangyayari sa pamangkin kong yun.
Pumasok ako sa kwarto niya pero hindi niya ako napansin kasi masyado siyang pre-occupied sa iniisip niya at kinakausap niya rin ang sarili niya.
Nako, anak anong nangyayari sa’yo?
Tinawag ko siya pero hindi ako pinansin, hidi ata ako narinig. Tinawag ko ulit siya medyo nilakasan ko na ngayon pero wala pa rin. Hay nako, masigawan na nga…
“ALDEN JAKE!” pinalo ko na rin siya sa may balikat niya.
Napatalon naman siya sa ginawa ko, halatang nagulat.“Mwo?! Wae?! Mwo??”
“Anong nangyayari sa'yo?” nakapameywang na ako.
“Anong ‘anong nangyayari sa akin’?”
“Ayan! Tulala, kinakausap ang sarili... wag mong sabihing yan ang epekto ng pagkain ng chocolates ng iba? Aber?”
“Aisht, eto nanaman kami…” He rolled his eyes on me. Aba’t itong batang ito! “…binanggit nanaman ang topic nay un. Tsk!”
“Ano nga nangyayari sa'yo? Napano ka? Ano? Dahil ba first time mong masigawan ng mga nag0gagandahang dilag at dineadma ang itsura mo? Ayan nasisiraan ka ng bait?”
“AISHT!” Ginulo niya ang buhok niya. “May iniisip lang ako tita!”
“Sigurado ka?”
“Neh -_- ”
“Oh siya sige matutulog na ako, matulog ka na rin.”
Asus, nahiya pa ‘tong pamangkin ko, kung sa bagay kahit may pagka-mayabang ‘tong bata ‘to eh may ‘hiya’ pa rin na naman siyang nalalaman. Tumalikod na ako sa kanya at pinihit ko na ang doorknob niya.
“Ah tita?”
Humarap ako sa kanya.“Hm?”
“Si Arianne...” nakayuko niyang sabi habang nilalaro niya ang pointing finger at thumb niya.
“O bakit siya?”
Tumingin na siya sa akin.“Sa tingin mo galit siya saken?”
Aba, si Arianne pala ang iniisip nitong pamangkin ko.
BINABASA MO ANG
Livin' the K-Pop Dream: APPLE & SNOWFLAKE (On Hold)
Roman pour AdolescentsWhat if one day you woke up and realized that the K-Pop fairy had waved her wand and now you’re actually living the k-pop dream? Would you choose to continue living the dream or wake up in reality?
