Ilse De Lange And The Story Behind Julia

Deel 10

Het is ochtend. Ilse en Bart waren vroeg wakker. 'Goedemorgen lieverd' zei Bart en hij gaf Ilse een kus. 'Goedemorgen liefje' antwoorde Ilse. 'Gaan we het haar vandaag vertellen'? Vroeg Ilse. 'Ja, dat lijkt me het beste'.'We moeten het wel erg subtiel en voorzichtig brengen'. Ilse knikte. Een uurtje later stonden ze voor de deur van de kamer van Julia. Ilse keek naar Bart en zuchte. Daarna deed ze de deur open en liep naar binnen. Julia keek vrolijk op toen Bart en Ilse binnenkwamen. Gelijk toen Julia Ilses gezicht zag wist ze dat er wat mis was. Zou er echt iets mis zijn? Moest ze bang worden?'Hé meisie' zei Ilse. Ze probeerde vrolijk te doen, maar ze zag aan Julia dat het haar niet zo goed lukte.'Hey, Is er wat aan de hand'? vroeg Julia meteen. Ilse keek naar Bart.'We moeten even praten meisje' zei ze toen. Julia hoorde aan haar stem dat het echt niet goed zat. Ze volge Ilse met haar ogen toen ze naar de stoel liep en ging zitten. Ilse pakte de hand van Julia en keek haar een beetje terneergeslagen aan.'Wat is er'? vroeg Julia opnieuw.'We hebben slecht nieuws' zei Ilse. Julia keek haar angstig aan. Wat zou ze te horen krijgen vroeg Julia zich angstig af.'Zoals je weet vroeg de arst ons gisteren naar de gang'. Julia knikte.'Hij heeft ons verteld dat ze onderzoek hebben gedaan naar je pleegouders'. Even keek Julia vrolijk, maar toen realiseerde ze zich dat Bart en Ilse slecht nieuws kwamen brengen.'Ze hebben de namen van je pleegouders inderdaad gevonden'. Even keek Ilse naar Bart en toen weer terug naar Julia.'Ze hebben de namen van je pleegouders gevonden, maar je pleegouders zijn een maand geleden overleden'. Julia schrok en begon gelijk in huilen uit te barsten.'Dit kan niet'! Riep ze uit.'Het spijt me heel erg' zei Bart toen. Ilse probeerde Julia te troosten, maar dat lukte niet zo goed. Na 20 minuten waren de tranen afgelopen en dat maakte plaats voor de mooie herinneringen die Julia van haar pleegouders had. Julia vertelde dat ze vaak naar de speeltuin gingen en dat ze heel lief waren. Opeens keek Julia heel bedenkelijk. 'Als ik uit het ziekenhuis mag waar ga ik dan heen'. Ilse keek Bart aan.'Naar een ander pleeggezin' antwoord Bart zuchtend. Julia schrok. Dat wilde ze niet. Ze wilde bij Bart en Ilse blijven.'Dus dan zie ik jullie niet meer'? vroeg ze met betraande oogjes. 'Tuurlijk wel' zei Ilse nu ook een huilend. 'We komen heel vaak op bezoek'. Ze keek naar Ilse.'Ik ben bang' zei ze toen. Ilse aaide over het hoofd van Julia.'Het komt wel goed lieverd'. Zei Ilse zachtjes. Ze was niet helemaal zeker van haar woorden en dat merkte Julia, want ze begon gelijk weer te huilen. Na vijf minuten vroeg Julia opeens: 'komen jullie morgen wel terug'. 'Nou, eigenlijk ga ik samen met Bart naar Amerika om daar nieuwe liedjes te schrijven samen met Amerikaanse artiesten'.'We blijven daar een week'. Julia keek Ilse verschrikt aan.'Maar daarna komen we weer terug' zei Bart daar snel achteraan. De arts kwam binnen.'Het spijt me maar het bezoekuur is voorbij' zei hij toen. Ilse en Bart knikte.'We zijn er over een weekje weer oké'? Julia knikte bijna onzichtbaar. Na een paar stevige knuffels liepen Bart en Ilse de kamer uit.