When We Broke-up

Prologue

Today is our 3rd Anniversary pero napapansin ko na nagiging cold na siya sa akin. Parang hindi niya na ako priority, he's always busy with his work.

"Ano nanaman Maine? I'm so busy right now!"

He said then my heart almost jumped out when I heard him shout. I stepped back and inilabas ang isang love letter na para sa kanya.

"U-Uhm I'm sorry I just bought you this simple t-shirt and this letter..."

Napayuko na lamang siya at tinanggap yun at binasa ang love letter na isinulat ko. I bit my lip in excitement what will be his reaction.

"Sorry I forgot na ngayon pala ang anniversary natin. I'm always busy kasi eh..."

I nodded and I chuckled and looked at him and napailing na lamang ako. Great, ganyan naman siya lagi eh.

"Yeah I know, lagi ka na lang busy. Wala ka ng time para sa akin."

Hinampas niya ang table at tumayo. He grabbed my arm forcely and dragged me to his car.

"Ano nanaman ba Maine?! Pag-aawayan nanaman ba natin 'to?! You know how busy I am!"

I cried and hinampas niya ang manubela and I know naman na kanina pa siya naiinis sa akin.

"Pagod na ako Maine. Lagi na lang ganito..."

Oo, lagi na lang ganito. Nakakalimutan mo na lahat ng importanteng araw natin. Pati ako nakakalimutan mo na.

"N-No RJ naman eh. We can fix this--our relationship. P-Please..."

Pagmamaka-awa ko sa kanya, I grab his hand but bumitaw siya sa pagkakahawak na yun and he looked at me through the eyes.

"Fix? Paano natin maayos ang relasyon na ito kung sira-sira na? Im always busy and you are too. I guess napapagod ka na rin pero--"

"Oo! Pagod na pagod na ako sa relasyong ito RJ! Pagod na pagod na! P-Pero kahit busy man ako, I always make time just for you pero ano ginawa mo? Wala! Nagpapakalunod ka sa trabaho mo na wala kang iniisip na may naapektuhan! Oo pagod ako pero hindi ako bibitaw kasi mahal na mahal kita RJ!"

Umiyak ako ng umiyak and I hugged him and telling him not to give-up pero siya pa yata ang bibitaw. Pagod na siya at ako rin pero mahal ko siya. Pero ang tanong, mahal niya pa ba ako?

"Maine mahal din kita pero--"

I faced him and sighed. I know he'll break-up with me today. I can feel it.

"Pero ano RJ? P-Pagod ka na kasi parang hindi na nagwowork ang relasyong ito? B-Bakit RJ? A-Akala mo ba ikaw lang naapektuhan? Ako rin! A-Ako rin ang naapektuhan at napapagod pero diba nangako tayo sa isa't-isa na walang bibitaw? K-Kahit ano mangyari?"

He hugged me so tight. Is this will be the last hug? Is this will be the last 'us'? He kissed my forehead and then my lips. Is this the last kiss of us?

"L-Let's break-up..."

After he said then umalis na siya sa sasakyan and he started to walk-away. Umalis ako sa sasakyan and hinabol siya.

I hugged him. Pilit niyang inaalis ang kamay ko pero ayoko siyang bumitaw. Not today.

"Mahal na mahal kita RJ, p-please.."

"Maine..."

"Nasasaktan na ako RJ, please don't break-up with me. I love you..."

Humarap siya sa akin and caressed my face and my cheeks flushed. Not today...

"I-I'm so sorry Maine, I dont love you anymore..."

Binitawan niya na ang kamay ko at bumalik sa sasakyan. He locked his doors para hindi ako makapasok sa loob.

I knocked at the window and shouting to open the window but he didnt.

"RJ p-please open the door! P-Please I love you please nagmamaka-awa ako. RJ! RJ! P-Please..."

But he started his car engine and umalis na. Napaupo ako sa parking lot.

He said he wouldnt leave me. But ano ang ginawa niya? Why?