Status: Single But Married [Unedited♥]

Chapter ThirtyThree

Chapter ThirtyThree

Lorraine's POV

Nagising na lang ako sa isang kwarto?? Hindi ako pamilyar sa lugar pero feeling ko kung saan man to ligtas na ko.
Bumangon ako para tignan yung paligid, hindi kasi talaga ako pamilyar. Paglabas ko.. Woah! Ang laking bahay, parang yung bahay nung parents ni Kyle.

"Gising ka na pala. Good morning."

Tinignan ko yung nagsalita..

"D..de.. des.." Hindi ko matuloy tuloy yung gusto kong sabihin, kasi nman eh! ngumiti na naman sya. Bakit ba walang alam gawin tong taong to kundi ngumiti.

"Des? Sinong des? Ako to, si Travis."

"Sir Travis."

"Ano bang sir? Nasa bahay tayo, huwag ka nang mag paka pormal. Tara, naka prepare na yung breakfast."

Bumangon ako at nagtanong "Ikaw ba yung tumulong sakin kagabi?"

"Oo." Matipid na sagot nya, tapos naglakad na sya.

"Pero.. Pano mo..?"

"Pano ko nalaman na na lock ka dun?"

Tumango lang ako sakanya.

Travis' POV

*Flashback*

Pauwi na sana ko nung marinig kong nag uusap yung grupo ni Charry, yung mga maaarte sa office. Hindi ko na sana sila papansinin pero parang may ginawa na naman silang kalokohan.

"So what can you say girls? ang galing ko diba, nahulaan ko agad na yung Lorraine na yun yung nasa loob ng CR."

Si Lorraine??

"Ang galing mo talaga Charry!"

"Syempre naman kailangan kong maging magaling para ma promote. At lahat ng babangga sakin, sinisigurado kong mahihirapan."

"Kaya nga gustong gusto ka namin kasama!"

"Let's celebrate girls!"

Ni-lock nila si Lorraine sa CR?

Pagkatapos kong marinig yun, agad akong tumakbo pabalik sa taas.
Kapag may nangyaring masama kay Lorraine hindi ko sila mapapatawad.

"Lorraine?!"

"Tulungan nyo ko, nandito ako.."

Narinig ko nga yung boses ni Lorraine at umiiyak sya. Pero hindi rin nagtagal tumigil sya sa pag-iyak. "Lorraine! Lorraine, naririnig mo ba ko?" pilit kong binubuksan yung pinto pero naka lock. "Wala akong choice." Sinipa ko yung pintuan at pagbukas nun nakita ko si Lorraine sa sahig, walang malay.
"Lorraine! Lorraine!" Hindi sya sumasagot kaya binuhat ko na lang sya papunta sa kotse ko. Hindi ko alam yung bahay nya kaya dinala ko na lang sya sa bahay ko.

*End of flashback..*

Lorraine's POV

"Ah ganun pala. Sorry ha, takot kasi ako sa madilim eh."

"Bakit ka nagso-sorry? wala ka naman kasalanan chaka isa pa hindi mo rin naman ginusto yung nangyari."

"Kaya ako nai-inlove sayo eh." Bulong ko habang kinikilig.🥰