The Chase. [DyO'Bri]

Κεφάλαιο 19:

Τραγουδι : Stand up - 1 Direction.

Dylan's pov :

Τελικά όσο και να ζήσει κανείς η ζωή παραμένει πάντα απρόβλεπτη. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει για την επόμενη μέρα... πότε είναι η τελευταία φορά που θα δεις έναν άνθρωπο ή ποια θα είναι τελευταία σου στιγμή πάνω στη γη... Ναι έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Έχουν περάσει δύο μήνες από όταν "άλλαξα" την Lydia και δεν την έχω δει από τότε. Το μόνο που ξέρω είναι πως τη φροντίζει ο Maik και τη βοηθάει να προσαρμοστεί. Και αυτό το έμαθα με τη βοήθεια του Derek. Ναι... Εγώ ο Dylan O' Brien όχι μόνο μιλάω με τον Derek καθημερινά μιας κι είναι θείος μου αλλά τον εμπιστεύομαι και τον νιώθω σαν οικογένεια μου πια. Τελικά ο Frank κατάφερε και δημιούργησε κάτι καλό από όλα αυτά. Έγινα σκληρός και έμαθα να ξεχωρίζω τους ανθρώπους σωστά. Χωρίς αυτόν δεν θα είχα περάσει τίποτα από όλα αυτά και δεν θα είχα καταφέρει και τίποτα. Πλέον όμως μπορώ να πω πως είμαι καλά. Η Lydia μου λείπει και αυτό είναι αλήθεια, όμως είμαι καλά. Γιατί έχω την αδερφή μου

που παρόλο που έμαθε την αλήθεια με θεωρεί ακόμη αδερφό της και με στηρίζει όσο ποτέ άλλοτε, έχω τους 2 καλους φίλους μου, τον ξάδερφο μου τον Stefan,

τη μικρή Stefine μου και τον Derek που μου φέρεται σαν πατέρας αν και τον θεωρώ περισσότερο φίλο μου. Τέλος πάντων... η Lydia από την άλλη τίποτα. Ούτε μήνυμα. Δεν ξέρω γιατί... δεν είναι πως της έκανα κάτι. Ίσα ίσα... ήταν πιο χαρούμενη από ποτέ και εγώ το ίδιο. Όσο σκέφτομαι πως ο Garth ήταν αδερφός μου... Τρελαίνομαι! Εντάξει λογικά ούτε εκείνος ήξερε τίποτα για εμένα. Ξαφνικά ακούω το κινητό μου που χτυπάει. Κοιτώ φευγαλέα την οθόνη πριν το σηκώσω και είναι εκείνη.