The Vampire's Sacrifice

Chapter 18: Getting better

Chapter 18: Getting better
Hell's POV

Habang inis na hinihimas ni Cyprus ang ulo nya ay napalingon ako sa likod nya.

Nakita ko si tito bryant na naglalakad
papunta sa gawi namin. May dala dala
syang mga supot na sa tingin ko ay
pagkain ang laman.

Tumayo ako at sumalubong sa kanya.
"Tito Bry." sabi ko at bumeso sa kanya sabay kuha ng isang supot patulungansya sya, ngumiti sya ng malungkot sa akin bago bumaling ng tingin sa mga anak nya.

"Dad! I thought--"

"Thought what? Na umalis na ako? Na iniwan ko ang nanay nyo?" nagbaba ng tingin si Cyprus at hindi sumagot

"Paki-intindi din naman ang kalagayan ko. Madami akong responsibilidad bilang
hari. Hindi lamang itong lugar na ito ang pinamumunuan ko. Buong mundo Cyprus."

"Sorry dad. I didn't mean Naunahan lang lang po ako ng damdamin."

"It's alright. Asan iba mong kapatid?"
nilibot nya ang tingin nya pero tangin
kaming tatlo lang ang nakita nya. Ako at si Cyprus na kaharap at kausap nya
ngayon at si Cyrus na nakaupo sa upuan na natutulog

"Si ate Cyrene po nagwalk out, si kuya
Charles po nasa loob kasama si Tito
Deme at Tita Avril."

"Ah pumunta pala sila." mahinang saad ni tito, naging malikot ang mata nya bago iniabot ang mga iba pang dala. Walang sali-salita ng maabot ni Cyp ang mga dala nya ay pumasok agad sya ng kwarto at isinara din agad ang pinto.

Nakatinginan kami ni Cyprus at sabay
ding napatingin sa pintuan.

Oh no.

- - - - -

BJ's POV

Agad akong pumasok ng kwarto. Katulad ng sinabi sa akin ng anak ko. Nadatnan ko ang mag-asawang secher na kausap ang asawa ko. Sa isang tabi nakatayo lamang ang panganay kong anak na
nagmamasid lamang sa pag-uusap ng
mga matatanda.

Huminga ako at hinayaang kumawala
ang aura ko. Nang maramdaman nila
ang presensya ko ay sabay sabay silang napatingin sa akin. Agad ng tumalim ang tingin sa akin ng asawa ko ng magtama ang aming mga
mata.

"Sa labas muna kami." cold na sabi ni
Demeclaire at naglakad na. Tumigil sya sa tabi ko dahilan para magkatabi kami pero magkatalikuran.

"Ayusin mo yan." sabi nya through mind telepathy

Di ako sumagot bagkus tumikhim lang ako. Ng maramdaman nya siguro na wala akong balak sumagot ay tumuloy na sya sa paglakad at tuluyan lumabas kasunod ang asawa nya at si Charles.

"Umalis ka na. Wala kang mapapala sa akin."

"Why do you keep pushing me away huh? Why do you hate me this much? Did I do something wrong?!"

"Tss. Don't talked to me. Shuu!" sabi nya at nagtalukbong ng kumot

Abat?!

"Adellaide! I. Am. Talking. To. You."
nagpipigil inid kong sabi pero hindi sya natinag sa pagkakatalukbong nya. Ni hindi sya gumalaw o lumingon sa akin. Lumapit ako at hiniklat ang kumot na itinabing nya sa mukha nya.

"Now spill it Adellaide, why are you mad at me?!" inis kong sigaw sa kanya

Pinandilatan nya ako ng mata at sinipa ang dibdib ko para mapalayo ako sa kanya.

"Huwag mo akong sigawan! Hindi ako
bingi!"

"S-sorry." muli akong lumapit at
hinawakan ang pisngi nya

"Babe bakit ba ang init ng ulo mo? Ano ba ang ginawa ko?"

"Ano ba sa tingin mo BJ? Ano nga ba
ginawa mo?" tanong nya at inalis ang
kamay ko sa pisngi nya "Hindi ko alam BJ, ang laki na ng pinagbago mo."

"Babe naman. Ako na naman? Ako na
lang lagi? Alam kong buntis ka kaya
mainitin ulo pero tuwing magkikita tayo ang init ng ulo mo sakin. hindi mo ko pinapansin . Papaninin mo man ako inaaway mo ako. Sabihin mo nga sakin Adellaide. Ano ba ang gusto mo?"

"Sinagot ko na yan kanina di ba? Ayoko na. maghiwalay na tayo. Walang patutunguhan ito. Hindi mag-asawa pa ang tingin ko sa relasyon nating ito." matigas nyang sabi at tumayo, nagulat ako ng bigla nyang hilain at tanggalin ang
dextrose nya.

"Gusto mo malaman huh? Then fine."
galit syang tumingin at nakipagtitigan sa akin "Masama bang hanap hanapin ka? Masama bang mamiss ka? Bj tell me, masama ba?! Naiirita ako sayo kasi nawawalhan ka ng time para sa akin. Sa amin ng mga anak mo. Gusto ko lang naman ng presensya at atensyon mo sa amin eh. Masama ba yun huh? Sige sabihin mo sa akin, napakaliit lang nun pero sa akin malaki na yun. Ikaw na ang pinag uusapan dito bj. Sana maintindihan
mo din yung side ko Bj. Oo pilit kitang
maging hari at pinag sisisihan ko iyun.
Kailangan kita ngayon bj dahil buntis
ako."

"Adellaide gustong gusto ko kayo
makasama. Pero alam mo naman ang
mga responsibilidad ko. Hanggng sa abot ng makakaya ko gumagawa ako ng paraan para makauwi, panahon para magkita at magkasama tayo. Pero sa tuwing uuwi ako inaaway mo ako. Pati mga anak natin inaaway mo. Nadadamay sila sa gulo natin."

"Tell me BJ mahal mo ba ako. Oh.
Scratch that minahal mo ba ako?"

"Of course Adellaide I love you so much. Alam mo yan. Pero bakit naman ganyan. Pinagdududahan mo ang pagmamahal ko sayo?" unti unting nabasag ang boses ko at naramdaman ko rin ang paghina
nito tumikhim ako para mawala ang
nakabura sa lalamunan ko

"Hindi ko pinag dududahan ang
pagmamahal mo sa akin Bj. Kahit kelan hindi ko ginawa yun?"

"Pero bakit ganun ang tanong mo sa
akin?"

"oo na bryant. Ako na ulit ang mali. Ako na lang lahat. Ako na ang mali. Siguro nga masyado ako naging demanding sayo. Pasensya na."

Hinapit ko ang balikat nya at niyakap sya ng mahigpit, ibinuro ko ang mukha ko at pinakawalan ang hikbi ko.

"Babe." usal ko pero hindi ko na natuloy ang pagsasalita ko, bumabara sa lalamunan ko ang laway ko. Patuloy din sa pag-àgos ang luha ko.

"Babe? A-are you crying?" gulat na tanong nya, naramdaman ko ang paggalaw ng katawan nya at paglapat ng mga kamay nha sa ulo ko na pilit nyang inaangat pero hindi ako natinag.

Ayokong ipakita ang mukha ko. Nahihiya akong makita nya akong umiiyak. Nahihiya ako magmukhang mahina sa harap nya.

"Sorry bryant. Sorry." bulong nya at nag-umpisang gumalaw ang balikat nya taas baba. Bumitaw ako sa pagkakayakap at hinarap sya. Pinunasan ko ang luha nya at hinalikan sya sa noo.

"Kahit kailan wag ka ng mag-iisip pa muli ng mga gàñooñ bagày ah. Wag na wag mong sisisihin ang sarili mo ah? And I'm also sorry na lagi akong wala every time you need me." sabi ko at niyakap sya

"Sorry bry. Sorry kasi ako yung asawa mo pero ako pa yung nàgbibigay ng kumsumisyon. Feeling ko tuloy di ako karapat-dapat màging àsawa mo."

"No no no. Don't say that. Dont you know the moment I became your husband I'm already the luckiest person in the whole world."

"Oh Bj." pinagdikit nya ang noo namin at mabilis na hinalikàñ ako sa labi "Bàbe natouched ako sa sinabi mo. I'm really sorry. From now on I'll be a good and understanding wife. Ayoko na ulit makita kang umiyak."

"Ayoko ring nakikita kang umiiyak Babe. I love you very much that it tore me apart everytime I see you cry."

"I love you bàbe."

"I love you too babe."

Sabay kaming napatingin ni Ade ng biglang bumukas pàbalibag ang pintuañ. Linuwa nito si Seven na nagpasabog ng confetti.

"Yehey magkaàyos na ang mag-asawang heteo!" Masigla nitong sigaw sabay sayaw ng mukhang tàñga

Sa likod nya masayang nakatimgin din samin ang pamilyang secher at mga anak ko.

Damn. Nakalimutan kong nasà pampublikong ospital. Ibig sabihin narinig nila lahat