Chapter 30: The Reaper

266 17 7
                                    

Chapter 30: The Reaper
Charles's POV

I lost her again.

Tumingala ako at hinayaang dumaloy ang luha sa pisngi ko. I'm so stupid.

I always sacrifice my happiness for others

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

I always sacrifice my happiness for others.

I love Lynyx. But as a sister only. She also love me as a brother and sister relationship only. Our relationship is only for fun. We try to come up with this status so that we can see if who among our love ones truly love us. Who among them can truly accept us.

She love some one. And that some one is my best friend. Nung una akala ko nagbibiro lang sya pero ng makalaunan napansin ko na lagi na lang nya bukang bibig si Hope.

We try our best to act normal. Na talagang mahal namin ang isa't isa. Na nagseselos kami. Pinaniwala namin ang lahat na mahal namin ang isa't isa na ngayon ay pinagsisisihan ko na.

I can't have Hellartemis.

I love her. I love her from the start. But I can't have her.

I'm too dangerous for her.

"Charles." malungkot kong tinignan si Dad at saka kumawala sa yakap nya

"Dad I'm very sorry."

"You don't have to be sorry son, you try your best already."

"But my best is not enough. I lost her again."

"We will save her I promise you but for now let's go back to school. We have to look for others." saad nya sabay humawak sya sa braso ko

Bigla akong may naalala at agad na napabitaw sa pagkakahawak sa akin ni Dad.

Si Jack!

Agad akong napatakbo. Narinig ko pang sumigaw si Dad kaya sumigaw din ako na babalikan ko lang si Jack.

I'm so dangerous. Why?

I can't control my self.

Especially my emotions.

Nawawala ako aa sarili ko kapag napapabayaan ko ang damdamin ko. Katulad ng dad masyado ding delikado ang kapangyarihan nya. I remember one time sa sobrang selos nya kay mom dahil may 'kalampungan' daw ito at bigla syang nawala sa sarili nya at unknowingly syang nagsummoned ng napaka habang sofa na balak nyang ihagis sa akin noon. Mabuti at napadaan sa cafe that time si tito James kaya natulungan nya akong pakalmahin si dad.

Sabi ni Dad kapag di nya nakokontrol ang sarili nya napupunta daw sya sa isang lugar na walang hanggang kadiliman may tanging isang ilaw lang daw sa taas kung saan sya nakatayo at ang kapaligiran ay napupuno na ng kadiliman. Tapos may isang lalaki daw na kamukhang kamukha nya ang nakakausap nya na sa tingin nya ay ang bad side nya.

Ang kalagayan ko naman kapag nawawala ako sa sarili ay nasa isa akong garden. Isang garden na punong puno ng mga halaman na may maraming bulaklak. Mula doon sa gitna ay may isang bench kung saan pwede mong upuan pero bago ka makarating dito ay kailangan mo munang buksan ang isang glasd na gate na nakapalibot dito.

The Vampire's SacrificeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon