GECE'NİN ÇOCUKLARI

1. BÖLÜM

Multide;Ecrin var (Iga wysocka)

Ben çok sıradan bir insanım adımın anlamı 'cennetin kapı bekçisi' bu çok güzel ve sıra dışı bir isim. Fakat ben öyle değilim küçükken hep farklı olduğuma inanırdım. Ama artık öyle bir inancım kalmadı. Beni diğer insanlardan ayırabilecek tek özellik fazla kitap okumam aslında bana göre fazla değil ama annem 'kitaplara taciz ediyorsun ecrin 'diyor. Kitap okumak sapıklık değildir . Kabul belki fazla olabilir birazcık ama sapık değilim helede kitap sapığı hiç değilim.

"Sence nasıl?"dedi ülkü tam hayallerimin ortasında .

"Mükemmel . Ama biraz kısa sanki" dedim . 4 ay sonraki baloiçin elbise bakıyordu .O ve ben hep farklıydık ama bu farklılıklar bizi daha yakın arkadaş yapıyor.

"Peki , öyle olsun ama bil diye söylüyorum. Bu sene ki hedefine gerçekten ulaşacaksın ."dedim ve güldüm.

"Tabiki kafama koyduğumu yaparım biliyorsun"dedi. Tabiki biliyordum 'Balo albümümde ablamdan güzel olucam ' dedi ve o günden beri evrimde kendisi . Okuldaki bütün çocukların odak noktası şuan da . "Hadi sanada bakalım."

"Yok hayır kalsın burda biraz daha kalırsam eve geç kalıcam."dedim en güzel bahanem . Ama gerçekten eve geç kalıcaktım ve ödevim vardı , gitmeliydim.

"Hep kaç zaten ama ödev var o yüzden zorlamıcam ama bir şartla bir daha ki sefere şu elbiseyi deniyeceksin" dedi ve o kırmızı elbiseyi gösterdi. Vitrinde tam ortada duruyordu. Harika bir şeydi.

"Peki" dedim ve güldüm. Çok fazla güzel olan o elbiseye nasıl hayır diyebilirdim ki zaten . Dışarı çıktık ülkü o elbiseyi almadı almazdıda zaten çünkü baloya 4 ay var modası geçerdi. Hava soğuktu ve fırtına patlamaya hazırdı . İkimizde gökyüzüne baktık sonra birbirimize aynı anda "görüşürüz" dedik ve ayrıldık.

Eve seri adımlarla gittim . Ne karanlıkta , ne de fırtınada dışarda olmak istiyordum.

"Ben geldim"dedim kapıdan anahtarımı çıkarırken.

"Annecim nerde kaldın? seni çok merak ettim telefonuna neden bakmıyorsun?" dedi annem gerçekten korkmuştu.17 yaşıma girdiğimden beri beni hep böyle merak eder olmuştu. Aceleyle telefonu çıkardım 16 defa aramıştı. Harika dedim kendime.

"Üzgünüm anne , telefonun sesini açmamıştım." dedim ve

Bununla birlikte bana sarılması bir oldu.

"Bunu bir daha bana asla yapma" dedi. Ve ağlamaya başladı şoka girdim.

"Anne noluyor? geç kalmadım , merak etmene gerek yoktu. Niye ağlıyorsun?"şaşkındım ama beynim çalışıyordu yani annem 'anne olunca anlarsın' deyip geçicekti.

"Üzgünüm sinirlerim bozuldu ve sen açmayınca korktum." dedi. Ama beklediğim tepki yoktu derken"Anne olunca anlarsın"dedi tabiki unutmamıştı. Beni hemen çekip kanepeye oturttu .Hemen yanıma oturdu ellerimi tuttup gözlerime baktı ben 'Sevgilin var mı' sorusu beklerken "Yeni biriyle tanıştın mı ? yada birileriyle? Değişik birileriyle ? ne olursa olsun seni çok seviyoruz ecrin bunu sakin unutma tamam mı ?... Ecrin cevap ver kızım" şokum kaç kat artmıştı emin değildim bu akşam beklemediğim şeyler yapıyordu .

"Hayır ... Hayır kimseyle tanışmadım ve beni sevdiğinizi biliyorum bende sizi çok seviyorum."dedim . "Anne noluyor? neden böyle saçma konuşuyorsun?"

"Bir şey yok sadece... Müge anlı izliyordum ."dedi ve yapmacık bir şekilde güldü .İnandırıcı değildi gülüşü ama müge anlı deyince durmak lazımdı bende karışmadım.kapı açıldı ve hızla kapandı .Babam koşarak içeri girdi.

Hemen bana sarıldı."Burdasın" dedi.uzun sure sessizlik oldu. Bu sessizlikde sadece bana sarılıyordu. "İyisin ,dimi?"

"Evet ,iyiyim. Noluyo size? Anlamıyorum. Eğer sebebi gerçekten Müge anlıysa izlemeyin." Dedim . Biz annemle konuşurken fırtına başlamış olmalı babam ıp ıslaktı ve sarılınca bende ıslandım. Islak bluzumu tutup"Duşa giricem. Birazdan gelirim, merak etmeyin." Dedim ve güldüm. Odama çıkan merdivenleri çıkmıştım ki geri döndüm. "Ciddiyim izlemeyin şu kadını." dedim. Sadece kafa sallamakla yetindiler.

Odama çıktım Hızla üzerimdekileri çıkardıp duşa girdim. Duşun rahatlığıyla mayışmıştım ve açıkmıştım. Duştan çıktıp üzerimi giyindim .Telefonumu kontrol ettim ülkü 2 defa aramış ve mesaj atmıştı:

"Nerdesin tatlım aç şu telefonu"

Hemen mesaj yazdım yoksa ,okulda beni mahvederdi.

"Efendim"

Tepkinin gelmesi çok uzun sürmedi.

"Nerdeydin? anlatmam gereken şeyler var."

"Duştaydım ,noldu?"

"1 iyi , 1 kötü haberim var once hangisi?"

"kötü"

"kötü haber sınıftan 5 kişi okuldan ayrılmış ve bunlardan biri selinmiş. Vee müdürcümüz bu 5 kişinin yerine yeni 5 kişi almış"

Selin sınıta yanımda oturan kızdı. Eğer o giderse yeni gelen ilk kişi hemen benim yanıma yerleşirdi.

"iyi haber gercekten iyi olsa, iyi olur"

"iyi haber bu 5 kişi 4 erkek ve 1 kızmış. Okula meteor gelme olasılığı var yani"

"iyide bundan banana"

"iyibe salak"

Benim hayatımda kimse olmamıştı.Olmasını istemedim mi bilmiyorum ama karşıma çıkan hiç kimseye karşı bir şey hissetmedim .Sanki özel birini bekliyordu kalbim .Karnım guruldayınca aşağı inmeye karar verdim .Merdivenlerde bilinmeyen bir sebep beni yavaşlattı. Annem ve babam kapıda birileriyle tartışıyor gibiydiler .Hiç bir şey duyamıyordum ,biraz daha yaklaştım.

"...Size onu öylece veremeyiz , biliyorsunuz .Kurallar var. İnsanlar anlar." Babamın sesi öfkeliydi ama bağırmıyordu.Sesinde sanki bir parça korku vardı ama saklamaya çalışıyordu.

"Kuralları biz koyduk , bilmeme ihtimalimiz yok .17 sene dedik ve sure doldu."dedi bir ses . Ses tanıdıktı ama çıkaramadım.

"Onu sizinlegelmeye ikna ettiğiniz takdirde ,sizinle geliceğini sanıyordum."babamın sesinde hayal kırıktığı vardı .

"Bizimle gelmeyi isteyecek ,biliyorsun."dedi farklı bir ses. Çok sakin , nazik ve duygu dolu doluydu.Ses çok derin ve çok güzeldi tek duyuşumda beni etkisi altına almıştı adeta bu sesde çok tanıdıktı ama hatırlayamadım . Biraz geri gittim ve;

"Baba !çok acıktım yemek var mı?" dedim .Konuşma kesildi kapı kapandı. "Kim o?"

"Kapıcı önemli değil tatlım evde yiyecek var mı meltem?"

"Evet var ama bence bu akşam dışarıdan pizza söyleyelim ,ne dersin Ecrin ?"dedi annem.Annem beni tanıyordu konun üzerine gitmeyeyim diye ,dikkatimi farklı yöne çekmeye çalışıyordu. Ve başardıda çünkü; pizza en sevdiğim yiyecekdir.

"Harika bir fikir."