Victims Of Love

CHAPTER 10: SECRETLY JEALOUS

Hendrix P.O.V

Ayy sh*t. Muntik ko nang masabing I love you sa kanya. Bwiset yan!!

"You love w hat?" Tanong ni Ardie. Patay na. Ano sasabihin ko?!

"I-I love kidding you. I-I love pranking you. Y-yeah that's what I love" sabi ko. Takte yan. Nag stutter pa ko. Kanis. Katanggap tanggap ba yan?

"I'll go ahead. Get well soon Ardie." Sabi ni Jayvee at umalis na. Ang lungkot ng boses nya. Problema nun?! Bahala nga sya.

"Jayvee wait!" habol ni Ardie. Di nya deserve maghabol ng iba. Andito naman ako sa tabi nya. Tch. Corny ko talaga.

"Hmm?" sagot ni Jayvee.

"Thank you for looking after me" sabi ni Ardie. Tss. Mas palagi kaya ako nagbabantay sa kanya. Mas lagi kaya ako kasama nya.

"Earth to Hendrix!!!" Sigaw ni Ardie sa harap ko.

"Huh?" Yun lang nasagot ko.

"I've been calling you name around 10-15 times. You're spacing out. What's wrong?" Tanong nya. Mukhang concern na concern sya. Oo. Assuming na ko kung assuming. Gusto kong sumagot na 'nagseselos kasi ako' pero syempre di ko kaya.

"Nothing. Just rest. Baka mabinat ka pa." Sabi ko na lang.

"Mabinat ka dyan? Wala na po kaya akong sakit! Sa tingin mo sisigawan kita kung may lagnat pa ko?" Sabi nya. Ang cute nya magalit. Pang 5-year-old. Haha

"What's with that smile?" Tanong nya. Shet. Nangingiti na pala ko ng di ko alam.

"I'm just glad you're alright. May utang ka pa sakin." Sabi ko habang nakasmirk. Dapat diba aalis kami kanina. Naudlot dahil sa lagnat nya. Pero feeling ko parang date na rin namin yun.

"Utang? Yung breakfast ba? Yung gamot? Yung prutas? Magkano?" Sunod sunod na tanong nya.
Akala nya talaga pera huh? Haha I find it cute.

"Not money nor food or medicine" sagot ko. Manghula sya magdamag. Haha

"Hindi? Eh ano? Uhmm.. Alam ko na! May utang ako sayo kasi tinulak kita sa kama?" Sabi nya.

"Hahaha. Masakit yun ah. But not that." Sabi ko.

"Huh? Ano ba kasi yun? Sabihin mo na kasi!! Please??" Nagpacute pa oh. Pag ikaw nirape ko. Pero syempre di ko gagawin.

"Fine. May utang ka saking-"

Ring!! Ring!! Ring!!

Naputol yung sasabihin ko ng may nagring na phone. Kay Ardie siguro. Tatayo na sana sya para kunin pero pinigilan ko sya.

"Ako na kukuha. Dyan ka lang" sabi ko at kinuha ang phone nyang nakacharge. Fullcharge na naman kaya binunot ko na.

Mama's Calling...

Yan nakalagay sa phone nya. Sa pagkkatanda ko nasa business meeting ang Mommy nya sa ibang bansa. Binigay ko na sa kanya yung phone at sinagot nya agad.

"Labas lang ako" I mouthed. Mukha kailangan nila ng privacy. Nanay nya yun eh.

Di ko alam kung saan ako pupunta pero derederetso lang ako. Makalabas na nga lang.

Ding dong!! Ding dong!!

Pero wala pa ko sa pinto may nag doorbell na. Nagdadalawang isip pa ko kung ako magbubukas kasi di ko naman to pamamahay.

May nakita kong naglalakad na isang maid.

"Excuse me, can I open the door? May tao eh" tanong ko sa maid.

"Ok lang po Sir." Sagot nya at tumango na lang ako.

Ding dong!! Ding dong!!

I open the door at nakita ko na naman ang male version ni Ardie. Anong ginagawa nya dito?

"Ikaw na naman?"

"You again?"

Sabay naming sabi. Naalala ko na di mabuti ang naging usapan namin last time. Pinagbintangan ko sya. I did not mean that. Meron lang akong masamang pakiramdam sa kanya.

"I think I saw you before" I stated.

"Yeah. In the elevator?" Sagot nya. Tss. Alam kong nagkita kami dati sa elevator. But not that.

"No. Before that. Years ago? Months ago? I don't know. You're very familiar." Sabi ko. Totoo naman eh. Nakalimutan ko lang talaga. Masyado kong maalalahanin para maalala yon.

"I don't think so. I think it's only my second time to saw you. By the way, I'm Aijen.. Madrick" sabi nya and offer his hand.

"Hendrix. Hendrix Smith" sabi ko and accepted his hand.

"Drix sinong nandyan?" Tanong ni Ardie habang pababa ng hagdan.

"You're reflection." Simpleng sagot ko.

"Huh?" Mukhang naguluhan sya.
Napatigil naman sya ng makita nya yung kausap ko.