YANALIM O ZAMAN

16~Bölüm{Veda}

Yalçın Toprak;Kızım sakın bizi yalnız bırakma bak annen çok perişan hastanede sensiz yapamayız biz lütfen gitmee dayanmam..

Arkamı dönmüş çıkış kapısına doğru ilerlemekteydimm dışarı çıktım derin bir nefes aldım...
Arkamdan onur geldi canım benim ya ne çok endişelenmiş yüzü kireç gibi olmuş gözleri kan çanağa dönmüş ona her şeyi anlatmam lazımdı.Onurun arkasından barışla meryem yenge çıktı ve bana endişeli bir şekilde bakıyodular...
Barışa baktığım da perişandı aynı benim gibiydi..
-Barış iyimisin?
-Evet gözde iyiyim hadi artık hazırsan gidelim
-İçerdeki olanlardan dolayı özür dilerim inan bana en son isteyeceğim şeydi bu..
-Özür dilemesi gereken sen değilsin..Neyse sonra konuşuruz hadi artık...

Gözde bi açıklama bekliyorumm ayrıca bu çocukla niye gidiyosun hayırdır?

Onurun bağırmasıyla kaskatı kesildimm bedenim buz kesildii...

Tamam barış siz gidin ben onurla kalıcam her şey için teşekkür ederim size daha fazla yük olmak istemiyorum en yakın zamanda eşyalarımı gelip alacağım..Sık sık sizi amcamı ziyarete geleceğim benim için bugüne kadar yaptıklarınız için her şey için minettârım hakınızı ödeyemem..

Barış'ın Ağızından;
Şuan olup biteni anlayamazken gözdenin o piç onurla kalacağını öğrendiğimde beynimden kaynar sular döküldü sanki sinirden kaskatı kesildi her yerim.. O değil de sâhi bu neydi? Bi veda konuşması gibiydi hayır hayır olamaz olamaz olamaz nediyorum allah aşkına ben birazdan tripkolik'e bağlıcam neyse dayanamayıp bu saçmalağa son vermek istedim...
-Hayır gözde babam sana çok alıştı lütfen yapma bunu...

Onur denen hıyar atladı hemen ona ne oluyorsa!

-Başlarım babana da sana da çekil git almıyım seni ayağımın altına şimdi....
Diye söylendi kendi çapında meleğimin yanında artislendi...Ama nafile

Hemen sözüne karşılık verdim...

-Oğlum bak düzgüm konuş benle yemin ediyorum seni öldürürüm...

Annemin bağırmasıyla arkamı dönmem bir oldu ve kalbim yandı sanki...

Onur hemen yanlarına gidip gözdeyi kucağına aldı ben hâla bulunduğum yerde kalakaldım hareketsizce don bir şekilde o tarafa bakıyordum ölüden farksızdı bedeni bu kadar olaya dayanadı yüzü bembeyazdı yere düşmesiyle kafası kanıyordu...Kanı görmemle kendime gelmem bi oldu...

Annem Onur'un arabısına binmiş gözdenin başı daha çok hareket etmesin diye onu tutuyordu...

Daha fazla vakit kaybetmeden arabama atlayıp onur'u takip ettim...Kafayı yemek üzereydim
Yıllar sonra ilk defa ağlıyordum hem de bir kız için çok farklıydı seviyodum bu kızı ama hiç böyle sevdiğimi tahmin bile etmemiştim...Ona bir şey olursa asla yaşayamazdım...

Beğeni ve Yorumlarınızı bekliyorum😍😍