Merhaba gençler ve kendini genç hissedenler,
Girişleri hiç beceremiyorum merhabadan sonrası yok. Neyse, bahsetmek istediğim konu yine basit alışılmış bir şey. Milyar kere söylemişimdir belki bilemem. Canım farklı bir şekilde yeniden söylemek istiyor.
Bu site çok garip bir yer. Uyuşturucu gibi, arada canım sıkılmasın okurum zaman geçer diye girdiğiniz siteden yazar olarak çıkıyorsunuz. Vücudunu yeni keşfeden insanların devamlı mastürbasyon yapma isteği gibi, engel olabileceğiniz bir şey değil. İğrenç bir örnek gibi geldi ama hayatın bir gerçeği olduğu için yazdığımı silmeyeceğim. Bu konuda fikirleriniz varsa tartışabiliriz.
Bir de şu göz işareti var ya hani, kaç kişinin okuduğunu gösteren, işte o sayı insanı çok pis gaza getiriyor. Kimse oy vermese bile o sayının heyecanı çok farklı bir şey. İlk üye olduğumda Erkek Anatomisi'nin ilk bölümü 300 okunma almıştı. Ben bütün yaz tatilimi Wattpad'de yazarak geçirmiştim, insanı öyle bir hevese sokuyor.
Okumak güzel ama yazmak çok ayrı bir keyif. Eğer yazdığınız şey size hitap ediyorsa çok daha farklı bir dünya. Kelimelerle sarılıyorsunuz falan şimdi anlatmaya başlarsam sonunu getiremeyiz kısa kesiyorum. Hepimizin zekası birbirine yakın değil mi? Aramızda geri zekâlı yok. (Geri zekâlı Mertcan'a selam gönderiyorum.) Hepimiz bir eser ortaya çıkartabilecek kapasiteye sahibiz. Bu kadar çok ortak özelliğimizin yanında hepimizin düşünceleri ve hayal dünyası birbirine bir damla benzemeyecek raddede farklı. MADEM BİZİM KAFAMIZIN İÇİ BU KADAR ENGİN, FARKLI O ZAMAN BU ZORAKİ EVLİLİKLER SAYKO PATRONLAR HANGİ ORTAK ZEKÂNIN ÜRÜNÜ? Niye böyle yapıyorsunuz? Bazıları devamlı aynı şeyleri yazmamdan hayıflanıyor, sizin okuduklarınız çok farklı bir şeymiş gibi.
Bütün bu tekerrür eden şeylerin hepsi şuna benziyor: Doğum gününüz var; anneniz sarma, poğaça, rus salatası, kısır, patates salatası yapıyor bir de pasta var. (Her doğum günümde gerçekleşen fiks şeyler) Bu kadar yemeği bitiremiyorsunuz ve sabah kahvaltıda pasta yiyorsunuz. Öğlen yemeğinde yine doğum günü hatırası bir yemek var, akşam yemeğinde ailece masanın etrafında toplanıp doğum gününden kalanları yiyorsunuz. Ertesi gün yine doğum gününden kalan bir şey yiyorsunuz. Kusana kadar, veya yemekler bitene kadar, bu işkence sürüp gidiyor. En sevdiğiniz yiyeceklerden tiksinir duruma geliyorsunuz. Yazdığınız farklı türlerden şeyler gibi gösterilen fakat aralarındaki tek farkın karakter değişikliği olduğu bu sözde kitaplar da bende böyle bir etki yaratıyor.
Vay be ne güzel yazdım ulan
Neyse
Y.N/ Başlığın alakasızlığına bakmayın, koyacak bir başlık bulamadım. Aklıma geleni yazdım. Bakınca da çok saçma duruyor ama hoşuma gitti. Of annağ orada deniz yok annağ
Okurlarıma selam gönderiyorum, kendinize iyi bakın
