Stay with me {even gestopt}

De brief

Tim geeft me de rest van het zakje bloed en ik kom weer bij. "Gaat het?" vraagt hij bezorgd. De trilling in zijn stem bevestigde dat hij liever alles zelf opdronk, maar toch heel erg geschrokken was. "Ik ben oké, neem jij de rest maar," fluister ik terwijl ik het restje bloed ik zijn mond giet. Hij kijkt me met een glimlach aan. "Waarom deed je dat?" Ik kijk verbaasd. "Deed ik wat?" "Mij het laatste restje bloed geven," Tim zucht, "Dat had niet gehoeven."

Enkele seconden later hoorde we een flink lawaai. De regeringsvliegtuigen kwamen over de stad heen gevlogen, ze lieten miljoenen papiertjes vallen. Meestal is dat als ze een mededeling hebben. Ze konden op geen andere manier in contact komen met de hele bevolking, er waren geen tv's of andere elektronica, dat kwam doordat veel tv's stuk waren en iedereen had wel belangrijkere dingen aan hun hoofd. Zelfs ik mis het tv kijken niet, het enige wat ik (iedereen) nu wil is jagen, rennen en je vrij voelen. Dat is gewoon ons 'nieuwe' instinkt. Ook al voelt dit toch ergens als een gevangenis.

Meteen lopen Tim en ik naar buiten om op die briefjes te kijken. Het waren er wel miljoenen, echt papierverspilling als je het mij vraagt. Niet dat dat nou ons aller grootste probleem is, maar toch geloof ik nog steeds dat wij zonder bomen niet kunnen overleven.

Tim pakte het briefje en las het met zijn nonchalante stem voor:
"Beste burgers, wij weten dat het niet goed gaat met jullie en dat jullie verhongeren. Ook wij zijn een paar raadsleden kwijt geraakt vanwege een zware bloedarmoede en uithongering. Gelukkig is er een goede oplossing. Kom naar de volkstelling in het paleis. Daarna zal, door professor Grimmele, een verdere uitleg worden gegeven. Dus wees erbij, anders beschouwen we je als dood. Met vriendelijke groet meneer Yeti."

Tim en ik keken elkaar aan. Zijn felrode ogen zijn mooier dan alle andere ogen in de hele wereld. De poorten van de ziel. Hij zucht. "Die professor spoort niet, hij was altijd al een rare man, nog voordat het virus uitbrak! Ik heb geen vertrouwen in dit plan." Ik knik, er gaan zelfs geruchten dat die professor de veroorzaker is van dat vampieren-virus. "We moeten toch proberen om onze tanden in dat idee te zetten, misschien is het onze laatste hoop," jammer ik. Moeizaam sloft Tim het gebouw uit. "Laten we dan maar gaan." Daar gaan we dan, hand in hand op weg naar het plan wat ons zou moeten redden...