GENETİK PİSLİK

Hatırla Artık

Multimedya Batu

Kendimi zor tutuyorum ağlamamak için. "Siz bir çıksanıza bem Batuyla tek konuşcam" hepsi kafa sallayarak çıktı. "Ne konuşabilirsin benle" "Beni özlüyo musun" diye sordum pat diye. "Seni özlemem için önce hatırlamam lazım" dedi hiç takmayan bir sesle. Daha fazla kendime hakim olamadım ve ağlamaya başladım. "Ne alıyon" "Odunluğu unutmuyon ama " dddim isyan eden bir sesle. Son kez gülmesini isteyip gidebilirim sanırım. "Bi kez gülsene" "Ben gülmem" dedi ve bana arkasını döndü. Ne yani Batu gülmicekmiydi artık. Bildiğin ediz çağıran kıvanç vuran mı olcak artık. O öyle olsada ben nehir olamam ki.

Daha fazla durmanın bir anlamı olmıcanı anlayarak odadan çıktım. Bizimkileri umursamadan ağlayarak hastaneden çıktım.

Kağan;

Bukre aģlayarak çıkınca arkasından gittim. Taxiye binince arabamı çalıştırdım. Hızlıca onları takip ettim. Kim bilir nereye gidiyo. Salak kız.

Sahile geldiğimizde araba durdu. Bukrede inince bende arabayı park ettim ve indim. "Bukre" ismini duyunca arkasını döndü ve şaşkınca baktı. "Kağan burda ne işin var" "Ağlıyodun" dedim ve yanına oturdum. "Noldu" "Beni özlüyo musun dedim özlemem için seni hatırlamam lazım dedi bide üstüne ben gülmem dedi" "Demek 1 yıl gerçekten hatırlamıyo. "Bukre bak Batu 1 yıl önceye kadar gerçekten gülmuyordu. Tebessüm bile aramız bozulunca onunla beni sinir etmek için güldü." "Senle onun arası iyimiydi ki" "O benim kardeşim" "Ay doğru ya hastanede söylemişti ee neden böylesiniz neden kimse bilmiyordu" "Bak bukre annem üvey gerçek annem nerde bilmiyoruz bile. Babam ise sandığın kadar iyi biri değil. Bilmem gerekirse Batu anlatır sana. Batunun tutuncağı tek kişi bendim. Çok iyiydik taki bir sene önceye kadar. Benden nefret etti. Benden uzaklaştı ama onun okuluna gittim. Beni gerçekten umursamıyo sanıyordum. Aktaş kolejiyle olan kavgalar olmasaydı tabi. Batunun neden gülmediğine gelirsek bilmiyorum gerçekten gülmüyor sadece gülmek istediğini gözlerinden anlarsın ama ben şu yaşıma kadar görmedim. " "Peki sen neden gülmüyorsun" "Batuyla kavga edince. Etmeden önce ben şen şakrak batu suskun, kavga edince tam tersi oldu. Güya birbirimizin yerine geçtik." "Çok saçma bi insan neden gülmez ki" "Boşver be kızım ne çok soru soruyon sen" dediğime hafif tebessüm etti. "Beni hatırlar dimi" "Kendini hatırlatman lazım bukre kolay olcanı sanmıyorum ama" "Uff ne yapıcam ben" aklımda bir fikir var ama kabul eder mi??

"Bukre" "efendim" "Benim aklımda bir fikir var" "Neymiş o fikir" sinsice sırıttım "batu seni gerçek anneme benzetiyo bana öyle söyledi ki gerçekten benziyorsun. Bana dedi ki saçlarını biraz kesirse kumrala boyatsa aynı annem hele hareketleri felan annem lan resmen dedi. Seni anneme mi çevirsek belki hatırlar" "Valla mi" dedi öküz bir kız. "Evet ama saçlarını feda etceksin biliyorsun dimi" "Olsun ya" plan güzel bide işe yararsa.. "Sen şimdi eve git bende hastaneye gidiyim." "Tamam ama bana haber ver" kafa salladım. Bukrede kalkıp gitti. Bende arabaya binip hastaneye gittim.

Ardanın yanına gidip "Arda batunjn bukreyi hatırlamasını sağlıcaz." "O nasıl olcak abi" "Sen orasını bana burak sadece batunun yanına git ve o ikisinin fotoğraflarını göster ve sana bukre hakkında bir şey anlattıysa ki anlatmıştır onları anlat." "Tamam abi" dedi cebindeki telefonu çıkarıp içeri girdi.

Ardadan;

Kağan abiyi dinleyip odaya girdim. "Lan" "ne" al tescilli "bukreyi unuttun mu lan" "Bukre kim" "az önce burdaydı ya" "haa şu anneme benzeyen" "Aynen abicim sen o kızi seviyorsum" "Yok artık götünden atma pezeveng" "Valla ya hatta fotoğraflarınız bile var instagram paylaşımlarınız felan" "Göster" hemen telefonumu açıp galeriye girdim valla hepimizin telefonunda batuyla bukrenin fotoğrafları var. "Bak bu kamptan beraber kalmıştınız" "hatırlamadım" başka bir fotoğrafı açtım. "Buda sınıfta" "bu fotoğrafların sizde ne işi var" "abi biz sizi gizliden çekiyoz çok tatlı duruyonuz bazen" "Hadi lan ordan" dedi. Bak fotolar işe yaramıcak ben sana bana onla ilgili anlattıklarını anlatıyım.""Bide lise aşıklar gibi sana mı anlattım." "Aynen abi buna aşk diyoruz" "Saçmalama lan" "neyse abi ben sana anlatıyım. Bu kızla ilk kaŕşılaşman yolda oldu sen buna çamur attın bu bağırdı sende takmadan gittin felan bu sana uyuz oldu. Srn bunu kendi okulundan transfer yapıp bizim okula aldın aynı yerde oturdunuz bunu kıskanıyon felan" "Oh amına koyum" "valla abi en çokta annene benzemesini seviyosun" dedim ve bir şey demesine izin vermeden odadan çıktım benim görev tamam kafası karışmış gibi gözüküyordu zaten kağan abininde planı varmış oda hallederse hatırlar heralde.

Bukreden;

Eve gidip üstüme rahat bir şeyler giydim. Kağan dediğini yapıcaktım. Batu nun annesine benzeyectim.

Telefonumu alıp odamdan çıktım. Rehbere girip Kağan ismini aradım.

Kağan ben hazırım

Bekle geliyom yoldayım

Tamam bay.

Bir şey demesine fırsat vermeden kapattım. Arkamdaki duvara yaslanarak oturdum. Ellerimle oynamaya başladım. İşe yararmıydı acaba. Derin ve seslice offladım. "Niye ofluyon" sesin geldiği tarafa baktım. Kağan ne ara geldi ki bu. "Hıc öylesine." "Tamam hadi gidelim" arabaya bindim.

"Ne kadar kestircem saçlarımı" "1-2 cm felan bak istemiyosan yapmak zorunda değilsin elbet bir gün hatırlar zaten" "Hayır kestircem" tamam derecesinde kafasını salladı. Radyoyu açıp kafamı cama yasladım.

"Geldik" Kafamı camdan kaldırıp geldiğimiz yere baktım. Büyük bir kuaför. Arabadan inip Kağanı bekledim. Kağan yanıma gelince beraber kuaföre doğru ilerledik.

"Hoşgeldiniz kağan bey nasıl yardımcı olabilirim" "Saç kesim ve boyama" deyip elini kuaförün omzuna koydu. "Buyrun siz şöyle oturun" dediğini yapıp oturdum.
"Ne kadar kesilecek" "Kağan saçımı tutup kesiceği yeri gösterdi. Kuaför eline makası alıp kesmeye başladı. Üzgünmüyüm hayır. Neden Batu nun beni hatırlaması için bu kadar uğraştığımı bilmiyorum.

Gözlerimi kapattım açmayı düşünmüyorum. Kötü bir sonuç çıkar diye korkuyorum. "Bukre ać artık" "Tamam açıyorum" dedim ve gözlerimi açtım.

Oha bu ben miyim? Ağzım açık yansımama bakıyorum. Resmen değişmişim. Peki annesine benziyo muyum? Kafamî karıştıran tek soru bu. "Ee benziyo muyum?" Diye sordum. "Al kendin bak" dedi üzgün bir şekilde. Uff benzemedim heralde.
Uzattığı telefonu elime aldım. 3ten geriye sayarak gözlerimi açtım. "Ohaaa"

------------------------------------------------------

Heyecanlı bir yerde bırakıyım dedim. Sizi seviyorum :* :*